หลังจากหงายเงิบจากการที่กัมพูชาไมให้นำรถทุกชนิดเข้าวิ่งไปเสียมเรียบหากไม่มีเอกสารรับรองยานพาหนะจากกระทรวงท่องเที่ยวกัมพูชาครับ

จึงเปลี่ยนแนววิ่งไปทางลาวเพื่อเพิ่มความมั่นใจ หลังจากที่ความมั่นใจถดถอยลงอย่างมากเมื่อกัมพูชาไม่ให้ขี่รถเข้าเมืองครับ

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาจึงทดลองเข้าไปวิ่งเล่นทางลาวแทน เริ่มต้นการวิ่งในต่างแดน ด้วยการวิ่งเบาๆ จากระยอง - ยโสธร(แบก SYM 400i ขึ้นกระบะ) - ช่องเม็ก - ปากเซ - สะหวันนะเขต - มุกดาหาร - ยโสธร - ระยอง(แบก 400i ขึ้นกระบะ จากยโสธรกลับระยอง)

ปล. ผมถ่ายรูปไม่ค่อยเก่ง เลยก็ไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเท่าไร แบบว่า ไม่มีหัวทางนี้เลยครับ


เริ่มต้นด้วยการเอารถลงที่บ้านยโสธร แล้วจอดรถยนต์ไว้ที่นี่




จอดซื้อของที่ ปตท ก่อนถึง อ.สว่างวีรวงศ์




จอดทำเอกสารศุลกากรของรถและผ่านตม.ที่ด่านช่องเม็ก จนท.บริการดีมากเลยครับ ประทับใจมาก




ผ่านจากด่านไทยเข้าสู่ด่านฝั่งลาว มีการจ่ายค่าธรรมเนียมด่านแรกที่ป้อมเล็กๆก่อน 100 บาท จากนั้นไปผ่านตม.ของลาว ผมกับแฟนสองคนจ่ายค่าล่วงเวลาอีก 100 บาท แจ้งนำรถเข้ากับศุลกากรลาวจ่ายค่าธรรมเนียม 200 บาท จากนั้นจ่ายค่าทำประกันภัย 7 วัน(ขั้นต่ำสุดแล้ว)อีก 150 บาท ก็เสร็จการดำเนินการด้านเอกสาร จากนั้นเอาเอกสารศุลกากรสีเขียวของลาวเอาไปให้ที่ป้อมสุดท้าย(ก่อนออกเข้าถนนหลวงของลาว)ประทับตราก่อน จากนั้นก็ลุยโลดครับ

ถ่ายกะหลักกิโลซะนิสนึงเป็นหลักฐานว่ามาเคยมาแย้วนะจ๊ะ





อาหารในเมืองปากเซ แฟนผมอยากทานส้มตำมากๆ เลยต้องวิ่งหาให้ทาน มาเจอตรงท่ารถบขส.ของปากเซพอดี รสชาติใช้ได้(แฟนผมบอก) ส่วนผมก็ทานได้หมดครับ เป็นคนตระกูลธาตุแข็งอยู่แล้ว




หลักกิโลอีกทีตอนเกือบถึงสะหวันนะเขตครับ





อันนี้ตอนเข้าด่านตม. ฝั่งลาวที่สะหวันนะเขต เพื่อขี่รถข้ามกลับไทยทางมุกดาหาร ผ่านสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่สอง(มั้ง)ครับ ด่านนี้ผมผ่านบ่อยตอนบริษัทผมส่งไปทำงาน(ซ่อมเครื่องมือ)ที่เหมืองทอง เซโปนใกล้ชายแดนลาว-เวียดนาม(ด่านลาวบาว) ขณะนี้ก็ยังต้องไปทำงานที่เซโปนอยู่เรื่อยๆครับ

ขั้นตอนการกลับไทย ต้องนำเอกสารศุลกากรของลาวสีเขียวติดต่อที่ศุลกากรลาวก่อนครับ แต่ก่อนหน้านั้นผมไปติดต่อตม.ก่อน ตม.ลาวบอกว่าห้ามเอารถจัก(มอไซ)วิ่งข้ามสะพานนะ(เอาละเหวย อุปสรรคมาอีกละ) อ๊ะ จริงเหรอครับ ที่ด่านวังเต่าของลาว(ช่องเม็ก)บอกว่าสามารถแจ้งนำรถออกที่สะหวันนะเขตก็ได้ครับ เหรอ ทางนั้นว่างั้นเหรอ โอเค งั้นไปติดต่อที่ตู้ศุลกากรนั้นเลย ถ้าเขาให้ผ่านก็ผ่านได้โลด

ศุลกากรลาวก็ให้ผ่านได้ แล้วก็ดึงเอกสารสีเขียวคืนไป จากนั้นก็เอาพาสปอร์ตไปผ่านตม.ลาว เสียค่าล่วงเวลา 40 บาทต่อคน(80 บาท) เสร็จแล้วก็ขี่ข้ามสะพานกลับไทย ก่อนกลับแวะร้านดาวเฮืองดิวตี้ฟรีซะเล็กน้อย ซื้อมะเร็งมาฝากคนรู้จักหน่อย(บุหรี่เวียดนาม ยี่ห้อ ERA ราคา 2.70 USD ต่อคอตตอน) รักกันต้องมอบมะเร็งให้แก่กัน(แต่ผมไม่สูบไม่ดื่มครับ เหอ เหอ)

พอมาถึงฝั่งไทยก็จัดการเอกสารศุลกากรก่อน จากนั้นก็ตม.ไทย เป็นอันเสร็จสิ้น ลองถามจนท.ไทยว่าถ้าผมจะขี่มอไซข้ามสะพานมิตรภาพไปลาวสามารถทำได้ไหม เพราะผมสามารถขี่จากลาวมาไทยได้ จนท.ตอบว่าจริงๆแล้ว "ไม่ได้" เพราะเป็นข้อตกลงระหว่างไทยลาวว่าไม่ให้ขี่มอไซข้ามสะพานมิตรภาพ แต่ลาวบางทีก็ให้ข้าม ไม่รู้ว่ายังไงของเขา แต่ทางไทยไม่ให้แน่นอน ถ้าจะเอามอไซข้ามต้องยกขึ้นกระบะข้ามไป ว้าย ลำบากแท้ เคยเห็นเพื่อนในพันทิปบอกว่า เคยเห็นมีคนข๊่มอไซข้ามสะพานจากหนองคายไปลาวได้ ตอนจขกท.ขี่ข้ามมาจากฝั่งลาวกลับมาหนองคาย(แบบว่าขี่สวนกัน) กระทู้ไหนไม่รู้จำไม่ได้ครับ

สรุป คงขี่ข้ามจากฝั่งไทยไม่ได้ถ้าได้ก็ยากมากต้องทำเรื่องเป็นคาราวาน(อีกละ เบื๊อเบื่อ เหมือนกัมพูชาเลย) แต่โอกาสที่จะขี่ข้ามจากฝั่งลาวได้นั้น มีสูงมากครับ ผมขี่ข้ามได้คนอื่นก็น่าจะได้เหมือนกัน





อันนี้แถมรูปการมัดรถบนกระบะอีกนิสนึง เผื่อจะมีคนอยากลองแบกรถไปเที่ยวเหมือนผมดูบ้าง อิอิ