เราว่าดนตรีประกอบในคุณชายรัชชานนท์ได้อารมณ์เหลือเกิน

เป็นดนตรีอีสานประยุกต์ผสมกับดนตรีสมัยใหม่ เวลาฉากซีนที่ต้องใช้อารมณ์ อย่างเช่น ตอนที่ พระเอกนางเอกนั่งคุกเข่าตากน้ำฝนด้วยกันหรือตอนที่สร้อยฟ้ากราบลาและชาวคณะหันหลังให้พ่อใหญ่เดินหน้าเข้ากรุงเทพ ดนตรีมันรู้สึกหนักอึ่งเหมือนมีภาระล่วงหน้าใหญ่หลวงรออยู่จริงๆ
จนเราแทบจะร้องไห้ไปกับอารมณ์ละคร

หรืออย่างเพลงประกอบของเรื่องทั้ง เอื้อมไม่ถึง เผลอใจ และบทพระราชนิพนธ์เพลงความรัก นอกจากจะเพราะมากๆแล้ว ยังช่างสอดคล้องกับเนื้อหาและอธิบายอารมณ์ของตัวละครได้เป็นอย่างดี

ขอบคุณทีมงานทุกส่วนของเรื่องนี้มากที่ใส่ใจทุกรายละเอียดค่ะ

อยากบอกว่าไม่ได้ติดละครหลังข่าวมานานหลายปีแล้ว (ตั้งแต่ยุคพี่แอนพี่เคน อุ้มรัก สวรรค์เบี่ยง) ก็เพิ่งมาติดละครอีกครั้งตอนกำลังจบป.เอกนี่ล่ะค่ะ