เราเริ่มคุยกับผู้ชายคนนี้มาประมาณสามเดือนแล้วค่ะ
เริ่มจากเป็นเพื่อนกันก่อน แต่สนิทกันเร็วมากๆ เพราะเค้าเป็นคนตลกและมีมุมมองบางอย่างที่เข้ากันได้ค่ะ
เริ่มไปเที่ยวด้วยกันสองคน สนิทกันขึ้นมากๆ จนจะคบกันแล้วค่ะ แต่พอเค้าเป้นตัวเองมากขึ้น ทำให้เรารับไม่ได้ ( นิสัยเค้าจะเป็นแบบไม่ค่อยเอาใจผู้หญิงค่ะ ค่อนข้างแคร์ตัวเองมากกว่าด้วยซ้ำ)
ก็ขอเลิกคุย เพราะนิสัยเค้าทำให้เรารำคาญใจแล้วไม่มีความสุขค่ะ แล้วเราก็ยังรักแฟนเก่าอยู่ในตอนนั้น
เค้ามาอธิบายขอให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าจะไม่ขออะไรมาก ไม่ต้องเป็นแฟนก็ได้ แต่ขอให้เราคุยกันแบบเดิมก็พอ
เราก็เลื่อนขั้นไปดูแลกันมากกว่าเพื่อน แต่ก็ยังไม่ใช่แฟนอยู่ดี และในระหว่างนี้เราก็ทนไม่ไหว เลิกไปเลิกมาอยู่หลายครั้ง
จนช่วงเดือนที่ผ่านมา เราพยายามใจเย็น เค้าก็เข้าใจเรามากขึ้น ก็มีความสุขทั้งคู่ค่ะ เราคิดว่าจะคบเค้าจริงจังแล้ว แบบเป็นช่วงอินเลิฟเลยค่ะ คือรู้สึกเป็นห่วง คิดถึงบ่อยๆ
แต่วันนี้ก็มีเหตุเดิมๆ ทำให้ความอดทนเราถึงขีดสุด เรารู้สึกว่าปัญหาเรามีมากพอแล้ว ถ้าจะมีมาอีกเรื่อง เราขออยู่คนเดียวดีกว่า เราก็บอกเลิกเค้าค่ะ ด้วยอารมณ์ก็มีส่วนด้วย แต่คราวนี้เราโกรธมาก คือถ้ามองไกลๆ เรามองอนาคตเรากับเค้าไม่ออกเลย เราเป็นคนชอบช่วยคนอื่น เหมือนจะเป้นคนให้มากกว่ารับด้วยซ้ำ เราเอาใจใส่คนรอบข้าง คนที่จะคบกับเรา เราก็คาดหวังจากคนนั้นที่จะเป็นคนให้เท่าเราหรือมากกว่าค่ะ เพื่อนเรามองว่าเค้าเกาะเราด้วยซ้ำ
เค้าก็ขอโทษ เค้าบอกว่าเค้าจะยอมเปลี่ยน ตอนนี้เค้ารู้ว่านิสัยเค้าเราไม่ชอบตรงไหน เค้าจะยอมเปลี่ยนและตามใจทุกอย่าง
สองสามวันนี้เค้ามีเรื่องให้คิด เค้าบอกว่าบอสจะให้เค้าย้ายไปทำงานอีกเมืองหนึ่ง เค้าจะต้องตัดสินใจเร็วๆนี้ แต่ย้ายจริงๆปีหน้า เค้าบอกว่าเค้าเป็นห่วง ตัดสินใจไม่ได้ ไม่รู้ว่าอนาคตเค้ากับเราจะเป็นยังไง เค้าขอให้เราคบเค้า แล้วย้ายไปด้วยกันปีหน้าได้มั้ย
เราไม่รู้จะทำยังไงค่ะ เราเลิกกับเค้าไม่ได้สักที ด้วยความสงสาร เป็นห่วง แต่อยู่ด้วยกันก็มีความสุขได้ไม่เกินวัน เราก็เริ่มทนไม่ค่อยได้แล้ว
เราควรที่จะทำยังไงดีคะ ลองขาดการติดต่อ เพื่อให้รู้ใจตัวเองสักพักดีไหม แต่อีกมุมหนึ่งเราก็ไม่อยากให้เค้าไปคบกับผู้หญิงคนอื่นอยุ่ดีค่ะ
ตอนนี้เราสงสารตัวเอง แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวด้วยค่ะ
อยากเลิกคุย แต่กลัวทำไม่ได้ค่ะ
เริ่มจากเป็นเพื่อนกันก่อน แต่สนิทกันเร็วมากๆ เพราะเค้าเป็นคนตลกและมีมุมมองบางอย่างที่เข้ากันได้ค่ะ
เริ่มไปเที่ยวด้วยกันสองคน สนิทกันขึ้นมากๆ จนจะคบกันแล้วค่ะ แต่พอเค้าเป้นตัวเองมากขึ้น ทำให้เรารับไม่ได้ ( นิสัยเค้าจะเป็นแบบไม่ค่อยเอาใจผู้หญิงค่ะ ค่อนข้างแคร์ตัวเองมากกว่าด้วยซ้ำ)
ก็ขอเลิกคุย เพราะนิสัยเค้าทำให้เรารำคาญใจแล้วไม่มีความสุขค่ะ แล้วเราก็ยังรักแฟนเก่าอยู่ในตอนนั้น
เค้ามาอธิบายขอให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าจะไม่ขออะไรมาก ไม่ต้องเป็นแฟนก็ได้ แต่ขอให้เราคุยกันแบบเดิมก็พอ
เราก็เลื่อนขั้นไปดูแลกันมากกว่าเพื่อน แต่ก็ยังไม่ใช่แฟนอยู่ดี และในระหว่างนี้เราก็ทนไม่ไหว เลิกไปเลิกมาอยู่หลายครั้ง
จนช่วงเดือนที่ผ่านมา เราพยายามใจเย็น เค้าก็เข้าใจเรามากขึ้น ก็มีความสุขทั้งคู่ค่ะ เราคิดว่าจะคบเค้าจริงจังแล้ว แบบเป็นช่วงอินเลิฟเลยค่ะ คือรู้สึกเป็นห่วง คิดถึงบ่อยๆ
แต่วันนี้ก็มีเหตุเดิมๆ ทำให้ความอดทนเราถึงขีดสุด เรารู้สึกว่าปัญหาเรามีมากพอแล้ว ถ้าจะมีมาอีกเรื่อง เราขออยู่คนเดียวดีกว่า เราก็บอกเลิกเค้าค่ะ ด้วยอารมณ์ก็มีส่วนด้วย แต่คราวนี้เราโกรธมาก คือถ้ามองไกลๆ เรามองอนาคตเรากับเค้าไม่ออกเลย เราเป็นคนชอบช่วยคนอื่น เหมือนจะเป้นคนให้มากกว่ารับด้วยซ้ำ เราเอาใจใส่คนรอบข้าง คนที่จะคบกับเรา เราก็คาดหวังจากคนนั้นที่จะเป็นคนให้เท่าเราหรือมากกว่าค่ะ เพื่อนเรามองว่าเค้าเกาะเราด้วยซ้ำ
เค้าก็ขอโทษ เค้าบอกว่าเค้าจะยอมเปลี่ยน ตอนนี้เค้ารู้ว่านิสัยเค้าเราไม่ชอบตรงไหน เค้าจะยอมเปลี่ยนและตามใจทุกอย่าง
สองสามวันนี้เค้ามีเรื่องให้คิด เค้าบอกว่าบอสจะให้เค้าย้ายไปทำงานอีกเมืองหนึ่ง เค้าจะต้องตัดสินใจเร็วๆนี้ แต่ย้ายจริงๆปีหน้า เค้าบอกว่าเค้าเป็นห่วง ตัดสินใจไม่ได้ ไม่รู้ว่าอนาคตเค้ากับเราจะเป็นยังไง เค้าขอให้เราคบเค้า แล้วย้ายไปด้วยกันปีหน้าได้มั้ย
เราไม่รู้จะทำยังไงค่ะ เราเลิกกับเค้าไม่ได้สักที ด้วยความสงสาร เป็นห่วง แต่อยู่ด้วยกันก็มีความสุขได้ไม่เกินวัน เราก็เริ่มทนไม่ค่อยได้แล้ว
เราควรที่จะทำยังไงดีคะ ลองขาดการติดต่อ เพื่อให้รู้ใจตัวเองสักพักดีไหม แต่อีกมุมหนึ่งเราก็ไม่อยากให้เค้าไปคบกับผู้หญิงคนอื่นอยุ่ดีค่ะ
ตอนนี้เราสงสารตัวเอง แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวด้วยค่ะ