ครั้งแรกกับกระทู้รีวิวโรงแรมนะคะ ครั้งที่แล้วเคยทำรีวิวสายการบินกาตาร์ไปนิดหน่อย (
http://pantip.com/topic/30398275 ) คราวนี้ขยับมาเรื่องโรงแรมบ้างเนอะ อย่างที่ออกตัวไปครั้งที่แล้ว เรื่องฝีมือกิ้กก้อกในการถ่ายรูปและกล้องคอมแพคธรรมดาๆ รูปกลางคืนจะเบลอบ้าง ส้มบ้างนะคะ พยายามกลั้นหายใจตอนกดชัตเตอร์แล้ว ยังมิวาย แอ้บเบลออยู่ดี --" ถ้าซื้อกล้องใหม่ อาจจะดีึขึ้นก็ได้ค่ะ แหะๆ (โทษไปเรื่อย) อันนี้ต้องรอสปอนเซอร์ก่อนละกัน
ไม่พูดพร่ำทำเพลง ไปเที่ยวเสม็ดกันดีกว่าค่ะ คือว่า ตัวแพรเองเพิ่งกลับมาจากกาตาร์หลังลาออก ได้ไม่กี่เดือน ไม่เคยเที่ยวเสม็ดเลยค่ะ อยากไปทะเลที่ไปง่ายๆ ใกล้กรุงเทพ เพราะเดินทางไม่เป็น ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ทาง อะไรซักอย่าง อาศัยสูบข้อมูลจากในห้องบลูตลอดๆเลยค่ะ แต่พอจะหาข้อมูลไปเสม็ดแบบล่าสุด ก็ไม่ค่อยเจอของปี 2013 เลย เลยออกแนวหวั่นๆว่า ข้อมูลจาก2-3ปีที่แล้วจะยังเหมือนเดิมอยู่รึปล่าว ด้วยความที่ไม่มีรถส่วนตัว เพราะจริงๆแล้วไม่ได้เป็นคนกรุงเทพ ไม่เคยอยู่กรุงเทพเลย เลยไม่รู้ทาง ไม่กล้าขับ เพราะกลัวหลง วุ่นวายได้อีก และคิดว่าขนส่งมวลชนที่นี่มีเยอะ เห็นแถวอนุสาวรีย์เพียบ ขึ้นรถตู้ไปน่าจะง่ายสุด เคยเดินผ่านหน้าจะหาง่ายๆ แต่เอาเข้าจริง มันวุ่นวายมากเลยค่ะ จนไม่มีเวลาได้ถ่ายรูป ตอนแรกคิดว่าจะถ่ายรูปตารางเวลารถที่ออกลงในนี้ แต่เกรงว่าจะเป็นการโฆษณาให้ เพราะบริการไม่ได้น่าประทับใจซักเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่ยอมบอกว่ารถเต็มแล้ว แล้วเร่งๆให้ไปขึ้น ทั้งๆที่แบบว่าเหลือสองที่าุดท้ายแบบต้องนั่งอัดกัน เราอยากเข้าห้องน้ำมากๆก็ไม่ให้เข้า
ให้รีบไปขึ้น ด้วยความไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็ไปขึ้น แฟนยังบอกเลยว่า รู้งี้รอคันถัดไปก็ดี จะได้นั่งด้วยกัน เพราะเค้ามาตั้งไกล ก็ไม่อยากโดนนั่งแยกกันชนิดที่ว่าหน้าสุด หลังสุดขนาดนี้ รอแค่ 40นาทีเอง
ตอนแรกลง BTS อนุสาวรีย์มาเลยค่ะ ทางออกที่ 4เดินมาเรื่อยๆ แล้วลงบันไดเลื่อนมา เพราะไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ก็มีคนที่ถือป้าย เกาะกูด ตราด (หน้า puff and pie) เค้าพาไปหารถทุกคิวรถเลย ย้อนไปทางสมาคมผู้บำเพ็ญประโยชน์โน่น แถมยังไม่มีรถออกอีก เค้าเดินถามให้ทุกเจ้า ฝนก็ตกปรอยๆ แฟนก็หิ้วกระเป๋าตามมาแบบไม่รู้เรื่อง เราก็ยิ่งงงๆ ว่าทำไมเค้าใจดีจัง พาไปหารถที่นี่ที่นั่น เริ่มระแวงเล็กๆ แต่สุดท้าย พอเค้าหารถที่ออกไปบ้านเพให้ไม่ได้ เค้าก็แนะนำให้ไปอีกฝั่ง ฝั่งตรงทางออก 3 จากบีทีเอส (ที่วงๆไว้ ตัวเองลงทางออก ที่4 ก็เลยต้องขึ้นบันได ย้อนนนน กลับมาอีกค่ะ) แถมไม่รู้อีก ว่าต้องหาที่ไหน นู่นค่ะ เดินตากฝนไปเกือบจะสุดทาง ถามคนแถวนั้นที่เห็นว่าเป็นคิวรถพิษณุโลก เค้าให้เดินย้อนไปตีนบันไดเลื่อนทางออกสามนั่นแหละค่ะ มีคิวรถระยอง กว่าจะหาเจอ ใช้เวลาเกือบ40 นาที ความจริง มีแถวๆทางออก4เหมือนกันนะคะ แต่เค้าบอกว่าตรงนั้นคนละ 200 ตรงนี้(ทางออกสาม แถวๆใต้ทางลงจาก รถไฟฟ้าเลยค่ะ) 160บาท ออกทุก 40นาที เราก็เลยจำต้องไป เพราะรถออกเดี๋ยวนี้
ดราม่าระหว่างทางเล็กน้อยกับแฟนเพราะเริ่มหงุดหงิดกับอากาศร้อนจากในรถและนอกรถตอนที่เค้าแวะเติมแก้สรถ แต่สุดท้ายก็มาถึงบ้านเพค่ะ ในเวปไซต์บอกให้ลงที่ท่าเรือ" เสรีบ้านเพ" ถ้าจะไปอ่าว พร้าว รีสอร์ท, หาดทรายแก้ว รีสอร์ท ,เลอ วิมาน แต่ที่หงุดหงิดสุด คือตอนถึงค่ะ อารมณ์กำลังโอเค คนขับรถตู้เอาเราไปส่งที่ท่าเรือบ้านเพ พอเราถามว่า ท่าเรือเสรีบ้านเพ อยู่ย้อนไปนี่จะไปส่งมั้ย เพราะเห็นขับเลยมา เค้าบอกว่า อยู่แค่นี้เอง เดินไปก็ถึง ด้วยความที่นั่งรถมา เราก็รู้สึกว่า อาจจะไม่ไกลนัก เดินเอาละกัน แต่มาเดินจริงๆนี่ก็ 300 เมตรอย่างต่ำค่ะ กับอากาศ และอารมณ์ตอนนั้นด้วย ที่นั่งรถมาค่อนข้างนานกว่าในเวปที่บอกว่าใช้เวลาเดินทาง2ชั่วโมงครึ่ง เอาเข้าจริง มัน3ชั่วโมงครึ่งค่ะ ออกมา 9 โมงพอดี มาถึงที่บ้านเพ 12.30 ตอนเดินมายังไม่เท่าไหร่นะคะ แต่ที่แสบสุด คือ คนขับรถตู้ที่บอกให้เราเดินย้อนไปเองนั่น เค้าขับรถตู้คันเดิมย้อนกลับทางเดิมผ่านหน้าเราไปเลย คือจะมีน้ำใจมาส่งหน่อยก็ไม่ได้ ถ้าตัวเองก็ต้องตีรถกลับทันที ทางเดิมด้วย ไหนที่คิวบอกว่า ส่งถึงท่าเรือ เลยเซ็งๆกันทั้งเราและแฟน เค้าบอกว่าปกติคนไทยใจดีไม่ใช่หรอ ? ทำไมแค่ติดรถมาแค่นี้เค้าไม่ยอม ให้เราเดินลากกระเป๋ามากลางฝนแบบนี้ เราก็ไม่รู้จะว่าไงดีเหมือนกัน --" เพราะแอบเห็นด้วยนะ
(เครดิตจากเวป www.relaxy.com )
แต่พอมาถึงที่รอเรือมารับก็ค่อยยังชั่วมากเลยค่ะ เพราะหาง่าย ป้ายเหลืองบอกชัดเจนหน้าท่าเรือเสรีบ้านเพเลย (ในรูปแผนที่) แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะหิวจัด เดินไปหาอาหารแช่แข็งกินที่ 7-11 แล้วหาซื้อพวกเซ็ท สนอคเกิล ไว้ดำน้ำแถวๆนั้น เพราะอ่านรีวิวมา เค้าว่ากันว่ามีปลาด้วย เรือออก13.30 เลยนั่งรอประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากที่แฟนพาเดินช้อปปิ้งเสื้อผ้าทะเลแถวนั้นกับเซ็ท snorkle เผื่อเราจะได้หายหงุดหงิด (แล้วมันก็ช่วยได้จริงๆ
) ที่ๆเค้าให้รอพักเค้าจะเอากระเป๋าเราเก็บไว้ให้เตรียม check in เลย เพื่อเอาลงเรือไปเกาะ เราก็สามารถเอาของใหญ่ทิ้งไว้ได้ แล้วเอามาแต่กระเป๋าหิ้ว เพื่อเดินซื้อของ ขนม ไปตุนไว้กินบนเกาะ ไม่ต้องกระเตงกันไป ห้องที่นั่งรอก็เย็นดีค่ะ สามารถดูแพคเกจนี่นั่นระหว่างรอเรือ พอเรือของเลอ วิมาน กับ อ่าวพร้าว รีสอร์ท มา เค้าจะมาเรียกค่ะ ฟังดีๆนะคะ เพราะเรียกเบาๆ -"-
แล้วเค้าก็จะพาขึ้นรถคล้ายๆรถbuggy ที่จุคนได้ประมาณ 20 คน ไปที่ท่าเรือ ประมาณ 50 เมตรค่ะ ด้านหลังตัวอาคารที่ให้รอแหละค่ะ
ตารางเวลาอยู่ในแผนที่บ้างบนเลยนะคะ ถ้าพลาดตามนี้แล้วไม่อยากรอ ก็ขึ้นเรือเฟอรี่เลยค่ะ แต่รู้สึกว่าจะนานหน่อย รอไปรอมา บวกกับเวลาในการข้ามฝั่ง อาจจะพอๆกับที่เรารอ speed boat ของโรงแรมเลย (บริการ speed boat สำหรับลูกค้าโรงแรมค่ะ ไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม )
ประมาณ 15 นาทีก็ถึงแล้วค่ะ
ตอนแรกนึกว่าโรงแรมจะอยู่ติดท่าเรือ แต่จริงๆแล้ว ลงเรือมาปุ้ป เจอ เลอ วิมาน ก่อน ถัดมาเป็น ลิม่า โคโค่ และปลายทางสุดท้าย คืออ่าวพร้าว รีสอร์ท
พี่พนักงานก็จะเอากระเป๋าเราตามมาหลังเราค่ะ เราก็เช็ค อินก่อนเลย welcome drink เป็นน้ำกระเจี้ยบค่ะ ล้อบบี้โล่งเชียว วันนี้
ถัดไปจะค่อยๆลงรูปเยอะๆนะคะ เพราะว่าขามาอากาศร้อน บวกกับอารมณ์ไม่ค่อยดี เลยไม่ได้ถ่ายรูปแบบละเอียด แต่พยายามที่จะอธิบายให้ละเอียดแทนละกันนะคะ รูปมาเยอะค่ะ อันถัดๆไป
ช่วงที่ว่าง กดโหวต กดlike page ไปด้วยก็จะชื่นใจคนเขียนมากเลยค่ะ <3 คั่นโฆษณาอ่านเรื่องเม้าท์มอย by แอร์ตอหลี ในเพจก่อนได้นะคะ
www.facebook.com/ComeFlyWithMeByLaila
[CR] เที่ยวเสม็ด กับ แอร์ตอหลี .. รีวิว อ่าวพร้าว รีสอร์ท และ dhivarin spa (ทิวาริน สปา)
ไม่พูดพร่ำทำเพลง ไปเที่ยวเสม็ดกันดีกว่าค่ะ คือว่า ตัวแพรเองเพิ่งกลับมาจากกาตาร์หลังลาออก ได้ไม่กี่เดือน ไม่เคยเที่ยวเสม็ดเลยค่ะ อยากไปทะเลที่ไปง่ายๆ ใกล้กรุงเทพ เพราะเดินทางไม่เป็น ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ทาง อะไรซักอย่าง อาศัยสูบข้อมูลจากในห้องบลูตลอดๆเลยค่ะ แต่พอจะหาข้อมูลไปเสม็ดแบบล่าสุด ก็ไม่ค่อยเจอของปี 2013 เลย เลยออกแนวหวั่นๆว่า ข้อมูลจาก2-3ปีที่แล้วจะยังเหมือนเดิมอยู่รึปล่าว ด้วยความที่ไม่มีรถส่วนตัว เพราะจริงๆแล้วไม่ได้เป็นคนกรุงเทพ ไม่เคยอยู่กรุงเทพเลย เลยไม่รู้ทาง ไม่กล้าขับ เพราะกลัวหลง วุ่นวายได้อีก และคิดว่าขนส่งมวลชนที่นี่มีเยอะ เห็นแถวอนุสาวรีย์เพียบ ขึ้นรถตู้ไปน่าจะง่ายสุด เคยเดินผ่านหน้าจะหาง่ายๆ แต่เอาเข้าจริง มันวุ่นวายมากเลยค่ะ จนไม่มีเวลาได้ถ่ายรูป ตอนแรกคิดว่าจะถ่ายรูปตารางเวลารถที่ออกลงในนี้ แต่เกรงว่าจะเป็นการโฆษณาให้ เพราะบริการไม่ได้น่าประทับใจซักเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่ยอมบอกว่ารถเต็มแล้ว แล้วเร่งๆให้ไปขึ้น ทั้งๆที่แบบว่าเหลือสองที่าุดท้ายแบบต้องนั่งอัดกัน เราอยากเข้าห้องน้ำมากๆก็ไม่ให้เข้า
ตอนแรกลง BTS อนุสาวรีย์มาเลยค่ะ ทางออกที่ 4เดินมาเรื่อยๆ แล้วลงบันไดเลื่อนมา เพราะไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ก็มีคนที่ถือป้าย เกาะกูด ตราด (หน้า puff and pie) เค้าพาไปหารถทุกคิวรถเลย ย้อนไปทางสมาคมผู้บำเพ็ญประโยชน์โน่น แถมยังไม่มีรถออกอีก เค้าเดินถามให้ทุกเจ้า ฝนก็ตกปรอยๆ แฟนก็หิ้วกระเป๋าตามมาแบบไม่รู้เรื่อง เราก็ยิ่งงงๆ ว่าทำไมเค้าใจดีจัง พาไปหารถที่นี่ที่นั่น เริ่มระแวงเล็กๆ แต่สุดท้าย พอเค้าหารถที่ออกไปบ้านเพให้ไม่ได้ เค้าก็แนะนำให้ไปอีกฝั่ง ฝั่งตรงทางออก 3 จากบีทีเอส (ที่วงๆไว้ ตัวเองลงทางออก ที่4 ก็เลยต้องขึ้นบันได ย้อนนนน กลับมาอีกค่ะ) แถมไม่รู้อีก ว่าต้องหาที่ไหน นู่นค่ะ เดินตากฝนไปเกือบจะสุดทาง ถามคนแถวนั้นที่เห็นว่าเป็นคิวรถพิษณุโลก เค้าให้เดินย้อนไปตีนบันไดเลื่อนทางออกสามนั่นแหละค่ะ มีคิวรถระยอง กว่าจะหาเจอ ใช้เวลาเกือบ40 นาที ความจริง มีแถวๆทางออก4เหมือนกันนะคะ แต่เค้าบอกว่าตรงนั้นคนละ 200 ตรงนี้(ทางออกสาม แถวๆใต้ทางลงจาก รถไฟฟ้าเลยค่ะ) 160บาท ออกทุก 40นาที เราก็เลยจำต้องไป เพราะรถออกเดี๋ยวนี้
ดราม่าระหว่างทางเล็กน้อยกับแฟนเพราะเริ่มหงุดหงิดกับอากาศร้อนจากในรถและนอกรถตอนที่เค้าแวะเติมแก้สรถ แต่สุดท้ายก็มาถึงบ้านเพค่ะ ในเวปไซต์บอกให้ลงที่ท่าเรือ" เสรีบ้านเพ" ถ้าจะไปอ่าว พร้าว รีสอร์ท, หาดทรายแก้ว รีสอร์ท ,เลอ วิมาน แต่ที่หงุดหงิดสุด คือตอนถึงค่ะ อารมณ์กำลังโอเค คนขับรถตู้เอาเราไปส่งที่ท่าเรือบ้านเพ พอเราถามว่า ท่าเรือเสรีบ้านเพ อยู่ย้อนไปนี่จะไปส่งมั้ย เพราะเห็นขับเลยมา เค้าบอกว่า อยู่แค่นี้เอง เดินไปก็ถึง ด้วยความที่นั่งรถมา เราก็รู้สึกว่า อาจจะไม่ไกลนัก เดินเอาละกัน แต่มาเดินจริงๆนี่ก็ 300 เมตรอย่างต่ำค่ะ กับอากาศ และอารมณ์ตอนนั้นด้วย ที่นั่งรถมาค่อนข้างนานกว่าในเวปที่บอกว่าใช้เวลาเดินทาง2ชั่วโมงครึ่ง เอาเข้าจริง มัน3ชั่วโมงครึ่งค่ะ ออกมา 9 โมงพอดี มาถึงที่บ้านเพ 12.30 ตอนเดินมายังไม่เท่าไหร่นะคะ แต่ที่แสบสุด คือ คนขับรถตู้ที่บอกให้เราเดินย้อนไปเองนั่น เค้าขับรถตู้คันเดิมย้อนกลับทางเดิมผ่านหน้าเราไปเลย คือจะมีน้ำใจมาส่งหน่อยก็ไม่ได้ ถ้าตัวเองก็ต้องตีรถกลับทันที ทางเดิมด้วย ไหนที่คิวบอกว่า ส่งถึงท่าเรือ เลยเซ็งๆกันทั้งเราและแฟน เค้าบอกว่าปกติคนไทยใจดีไม่ใช่หรอ ? ทำไมแค่ติดรถมาแค่นี้เค้าไม่ยอม ให้เราเดินลากกระเป๋ามากลางฝนแบบนี้ เราก็ไม่รู้จะว่าไงดีเหมือนกัน --" เพราะแอบเห็นด้วยนะ
(เครดิตจากเวป www.relaxy.com )
แต่พอมาถึงที่รอเรือมารับก็ค่อยยังชั่วมากเลยค่ะ เพราะหาง่าย ป้ายเหลืองบอกชัดเจนหน้าท่าเรือเสรีบ้านเพเลย (ในรูปแผนที่) แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะหิวจัด เดินไปหาอาหารแช่แข็งกินที่ 7-11 แล้วหาซื้อพวกเซ็ท สนอคเกิล ไว้ดำน้ำแถวๆนั้น เพราะอ่านรีวิวมา เค้าว่ากันว่ามีปลาด้วย เรือออก13.30 เลยนั่งรอประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากที่แฟนพาเดินช้อปปิ้งเสื้อผ้าทะเลแถวนั้นกับเซ็ท snorkle เผื่อเราจะได้หายหงุดหงิด (แล้วมันก็ช่วยได้จริงๆ
แล้วเค้าก็จะพาขึ้นรถคล้ายๆรถbuggy ที่จุคนได้ประมาณ 20 คน ไปที่ท่าเรือ ประมาณ 50 เมตรค่ะ ด้านหลังตัวอาคารที่ให้รอแหละค่ะ
ตารางเวลาอยู่ในแผนที่บ้างบนเลยนะคะ ถ้าพลาดตามนี้แล้วไม่อยากรอ ก็ขึ้นเรือเฟอรี่เลยค่ะ แต่รู้สึกว่าจะนานหน่อย รอไปรอมา บวกกับเวลาในการข้ามฝั่ง อาจจะพอๆกับที่เรารอ speed boat ของโรงแรมเลย (บริการ speed boat สำหรับลูกค้าโรงแรมค่ะ ไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม )
ประมาณ 15 นาทีก็ถึงแล้วค่ะ
ตอนแรกนึกว่าโรงแรมจะอยู่ติดท่าเรือ แต่จริงๆแล้ว ลงเรือมาปุ้ป เจอ เลอ วิมาน ก่อน ถัดมาเป็น ลิม่า โคโค่ และปลายทางสุดท้าย คืออ่าวพร้าว รีสอร์ท
พี่พนักงานก็จะเอากระเป๋าเราตามมาหลังเราค่ะ เราก็เช็ค อินก่อนเลย welcome drink เป็นน้ำกระเจี้ยบค่ะ ล้อบบี้โล่งเชียว วันนี้
ถัดไปจะค่อยๆลงรูปเยอะๆนะคะ เพราะว่าขามาอากาศร้อน บวกกับอารมณ์ไม่ค่อยดี เลยไม่ได้ถ่ายรูปแบบละเอียด แต่พยายามที่จะอธิบายให้ละเอียดแทนละกันนะคะ รูปมาเยอะค่ะ อันถัดๆไป
ช่วงที่ว่าง กดโหวต กดlike page ไปด้วยก็จะชื่นใจคนเขียนมากเลยค่ะ <3 คั่นโฆษณาอ่านเรื่องเม้าท์มอย by แอร์ตอหลี ในเพจก่อนได้นะคะ
www.facebook.com/ComeFlyWithMeByLaila