จักรภพ เพ็ญแข - Jakrapob Penkair
16 minutes ago.May 30, 2013
วันนี้ผมเดินทางเกือบตลอดวัน และต้องหยุด ณ สถานที่ต่างๆ หลายที่ จึงขอส่งกลอนดอกสร้อยชิ้นหนึ่งที่เคยเขียนไว้มาแทนข้อเขียนของวันนี้ ประกอบกับท่านที่รักหลายท่านส่งกระทู้มาถามไถ่กันมากทีเดียวว่าผมมีแผนกลับเมืองไทยเมื่อไหร่ ด้วยความ...รักความห่วงใย และความต้องการให้ผมกลับไปทำงานรับใช้บ้านเมืองอันเป็นที่รักยิ่งของเรานั่นเอง หวังว่ากลอนดอกสร้อยชิ้นนี้อาจจะตอบคำถามแทนใจได้บ้างนะครับ...
คอลัมน์ ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ
เรื่อง วันกลับ
โดย จักรภพ เพ็ญแข
กลับเอ๋ย กลับบ้าน
ใครที่จากมานานย่อมอยากกลับ
หวังอย่างผู้พเนจรว่าต้อนรับ
ไม่
ไสไล่ขับให้กลับไป
อันบ้านเกิดเมืองนอนคนรอนแรม
ใช่ของแถมแต่เป็นต้นไม้ใหญ่
ถึงชีวิตแพร่พัดระบัดใบ
ต้องยึดรากแก้วไว้คล้องใจตน
แต่เมื่อโจรปล้นบ้านผลาญสินทรัพย์
จู่โจมจับจนเจ้าของต้องล่องหน
สู้รักษาชีวิตไว้สู้ภัยคน
ถึงลำบากก็ไม่บ่นจะทนทาน
บ้านของเราเราถูกขับก็คับข้อง
รวมพี่น้องผองเราเข้าต่อต้าน
ยกพลเข้ารุมล้อมป้อมปราการ
ลบตำนานโจรใหญ่ให้จบลง
ไม่กลับบ้านเพียงบ้านรอให้กลับ
กลับเพื่อปลุกคนหลับให้เลิกหลง
กลับเพื่อชวนเข้าลู่สู่ทางตรง
กลับเพราะใจยืนยงคงเสรี
คนอยู่บ้านบางทีไม่มีบ้าน
เพราะถูกผลาญสิทธิ์ไทยจนไร้ที่
กลายเป็นคนชั้นรองเพราะลองดี
กล้าประกาศศักดิ์ศรีจึงบี้แบน
บ้านจักเป็นบ้านได้ต้องให้สิทธิ์
ประชาธิปไตยในจิตต้องหวงแหน
หากไม่มีเสรีในดินแดน
เหมือนวงแหวนไร้มณีไม่มีเรือน
จึงอาศัยไพรพนาเวลานี้
รอรวมผองน้องพี่ให้มีเพื่อน
ถึงอยู่ไกลไม่ถอยจะคอยเตือน
จักคืนเรือนเมื่อเราเข้าใจกัน
ขอผู้อยู่เมืองไทยทำใจกว้าง
ร่วมหักร้างถางพงคงสร้างสรรค์
ให้มวลชนโดดเด่นเป็นนิรันดร์
สร้างสวรรค์ขึ้นในเรือนให้เหมือนใจ
ขอไม่กลับเข้าถ้ำของอำมาตย์
มีสิทธิ์ขาดอย่างเจ้าของใช่อาศัย
เลือกนายกรัฐมนตรีประเทศไทย
ต้องไม่มีอำนาจไหนมาไล่ลง
กลับเอ๋ย กลับบ้าน
จะรอนานเพียงไหนใจประสงค์
ขอกู้สิทธิ์ประชาชนรณรงค์
แล้วจักตรงเข้าบ้านไม่นานเอย.
.................................................................................................................................
คิดถึงคุณจักรภพ
อยากให้กลับบ้าน
แต่ถ้าบ้านนี้ยังไม่เป็นประชาธิปไตย
คนเก่งอย่างคุณจักรภพก็ยากที่จะอยู่ได้อย่างปลอดภัย
เป็นกำลังให้คุณจักรภพ
คงอีกไม่นานคุณจักรภพต้องได้กลับบ้าน
จักรภพ เพ็ญแข ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ เรื่อง วันกลับ
16 minutes ago.May 30, 2013
วันนี้ผมเดินทางเกือบตลอดวัน และต้องหยุด ณ สถานที่ต่างๆ หลายที่ จึงขอส่งกลอนดอกสร้อยชิ้นหนึ่งที่เคยเขียนไว้มาแทนข้อเขียนของวันนี้ ประกอบกับท่านที่รักหลายท่านส่งกระทู้มาถามไถ่กันมากทีเดียวว่าผมมีแผนกลับเมืองไทยเมื่อไหร่ ด้วยความ...รักความห่วงใย และความต้องการให้ผมกลับไปทำงานรับใช้บ้านเมืองอันเป็นที่รักยิ่งของเรานั่นเอง หวังว่ากลอนดอกสร้อยชิ้นนี้อาจจะตอบคำถามแทนใจได้บ้างนะครับ...
คอลัมน์ ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ
เรื่อง วันกลับ
โดย จักรภพ เพ็ญแข
กลับเอ๋ย กลับบ้าน
ใครที่จากมานานย่อมอยากกลับ
หวังอย่างผู้พเนจรว่าต้อนรับ
ไม่
อันบ้านเกิดเมืองนอนคนรอนแรม
ใช่ของแถมแต่เป็นต้นไม้ใหญ่
ถึงชีวิตแพร่พัดระบัดใบ
ต้องยึดรากแก้วไว้คล้องใจตน
แต่เมื่อโจรปล้นบ้านผลาญสินทรัพย์
จู่โจมจับจนเจ้าของต้องล่องหน
สู้รักษาชีวิตไว้สู้ภัยคน
ถึงลำบากก็ไม่บ่นจะทนทาน
บ้านของเราเราถูกขับก็คับข้อง
รวมพี่น้องผองเราเข้าต่อต้าน
ยกพลเข้ารุมล้อมป้อมปราการ
ลบตำนานโจรใหญ่ให้จบลง
ไม่กลับบ้านเพียงบ้านรอให้กลับ
กลับเพื่อปลุกคนหลับให้เลิกหลง
กลับเพื่อชวนเข้าลู่สู่ทางตรง
กลับเพราะใจยืนยงคงเสรี
คนอยู่บ้านบางทีไม่มีบ้าน
เพราะถูกผลาญสิทธิ์ไทยจนไร้ที่
กลายเป็นคนชั้นรองเพราะลองดี
กล้าประกาศศักดิ์ศรีจึงบี้แบน
บ้านจักเป็นบ้านได้ต้องให้สิทธิ์
ประชาธิปไตยในจิตต้องหวงแหน
หากไม่มีเสรีในดินแดน
เหมือนวงแหวนไร้มณีไม่มีเรือน
จึงอาศัยไพรพนาเวลานี้
รอรวมผองน้องพี่ให้มีเพื่อน
ถึงอยู่ไกลไม่ถอยจะคอยเตือน
จักคืนเรือนเมื่อเราเข้าใจกัน
ขอผู้อยู่เมืองไทยทำใจกว้าง
ร่วมหักร้างถางพงคงสร้างสรรค์
ให้มวลชนโดดเด่นเป็นนิรันดร์
สร้างสวรรค์ขึ้นในเรือนให้เหมือนใจ
ขอไม่กลับเข้าถ้ำของอำมาตย์
มีสิทธิ์ขาดอย่างเจ้าของใช่อาศัย
เลือกนายกรัฐมนตรีประเทศไทย
ต้องไม่มีอำนาจไหนมาไล่ลง
กลับเอ๋ย กลับบ้าน
จะรอนานเพียงไหนใจประสงค์
ขอกู้สิทธิ์ประชาชนรณรงค์
แล้วจักตรงเข้าบ้านไม่นานเอย.
.................................................................................................................................
คิดถึงคุณจักรภพ
อยากให้กลับบ้าน
แต่ถ้าบ้านนี้ยังไม่เป็นประชาธิปไตย
คนเก่งอย่างคุณจักรภพก็ยากที่จะอยู่ได้อย่างปลอดภัย
เป็นกำลังให้คุณจักรภพ
คงอีกไม่นานคุณจักรภพต้องได้กลับบ้าน