Review The Hangover Part III (Todd Phillips,2013)
จริงๆเราต้องกราบขอบคุณท็อด ฟิลลิป ผู้กำกับของเรื่องนะครับ ที่ยกภาพลักษณ์คุกคลองเปรม ณ สยามประเทศ ในฉากเปิดเรื่องให้คนทั้งโลกอุปโลกน์กันไปได้ไหนต่อไหนว่า เรือนจำบ้านเราโอ๋อ๋าและสะอาดแค่ไหน ไหนจะระบบท่อระบายน้ำที่ใหญ่ แบบที่ท่านผู้ว่าคุณชาย กทม.เคยลั่นไว้เป็นแม่นมั่นว่าอุโมงค์ระบายน้ำจะก่อสร้างสำเร็จจริงๆ แถมระบบระบายน้ำก็มีการจัดสรรทิศทางได้เยี่ยมยอดเสียเหลือเกิน เพราะคุกคลองเปรมที่มีท่อระบายน้ำนั้น มีทางออกไปสู่ทะเลอันดามัน!!!!!
นั่นเป็นแค่ฉากเปิดเรื่องที่ทำให้ภาพลักษณ์ของประเทศเราดูดีเกินจริงไปหลายขุมจริงๆ แต่เอ๊ะเดี๋ยวก่อน อีตาผู้กำกับมันทำรีเสิร์ชอะไรผิดหรือเปล่าว่า จริงๆคุกกลางทะเลนั่นน่าจะชื่อเกาะตะรุเตาที่เลิกใช้ไปนานแล้วเหมือนเกาะอัลคาทราซบ้านแกนั่นแหละ
หลังจากที่หนังภาคแรกทำไว้ดีมาก จนหนังภาคสองเดินตามความสำเร็จแบบทุกกระเบียดนิ้ว มาภาคนี้หนังเลยเลือกจะฉีกรูปรอยไปบ้าง แต่ทุกอย่างก็ยังมีเส้นเรื่องในการทวงคืน “เพื่อนรัก” แบบเดิม ซึ่งเอาเข้าจริงๆมันก็เล่าเรื่องไปได้เรื่อยๆ ยังตลกบ้างแป๊กบ้าง ส่วนตัวขโมยซีนจริงๆก็คืออลัน (แซค กาลิฟานาคิส) และมิสเตอร์เชา(เคน จียุง) แม้มันจะเป็นตัวละครที่เน้นความ “เยอะ” เข้าไว้ก่อน แต่รวมแล้วเราว่าหลายมุกที่มาจากสองตัวละครนี้ยังเรียกเสียงฮาได้ไม่เลว บางฉากอาจจะออกแนวโง่ ทึ่ม ไม่เม็คเซนส์ไปบ้าง แต่เอาจริงๆ เราว่าไอ้ตอนที่คนเราแตกตื่นมันคงจะคุมสติกันไม่ค่อยอยู่จริงๆกระมัง
มีส่วนหนึ่งที่ค่อนข้างประทับใจมากคือภาคนี้มันนำเสนอความรักของคนที่รูปลักษณ์ไม่เอาถ่านและดูโลว์ในสายตาคนกระแสหลักพอสมควร ปกติเรามักจะอยากเห็นตัวละครหนุ่มหล่อสาวสวยครองรักกันในตอนท้าย แต่ในขณะที่ Hangover เลือกจะพูดถึงความรักของคนที่คลิ๊กกันเพราะความ “ต่ำตม” บางอย่างที่พวกเขาจูนกันติด ซึ่งหาได้ยากยิ่งนักในตลาดวัฒนธรรมป๊อปที่ทุกคนเลือกจะเป็นคนหน้าตาดี แต่ “บล๊อก” เดียวกันหมด
แต่ไอ้ฉากช่วงท้ายเรื่องเนี่ย มันไม่น่าปลื้มเท่าไหร่นา ที่เหยียดทั้งคนยิว เอเชีย แล้วก็ขายของท้ายเรื่องนั่นอีก หมดมุกแล้วก็ไปทำหนังเรื่องอื่นบ้างก็ได้เพ่ !!!!
อ้างอิงจาก
http://entertainmentbite.wordpress.com และ
http://www.facebook.com/EntertainmentBite
[CR] Review The Hangover Part III
Review The Hangover Part III (Todd Phillips,2013)
จริงๆเราต้องกราบขอบคุณท็อด ฟิลลิป ผู้กำกับของเรื่องนะครับ ที่ยกภาพลักษณ์คุกคลองเปรม ณ สยามประเทศ ในฉากเปิดเรื่องให้คนทั้งโลกอุปโลกน์กันไปได้ไหนต่อไหนว่า เรือนจำบ้านเราโอ๋อ๋าและสะอาดแค่ไหน ไหนจะระบบท่อระบายน้ำที่ใหญ่ แบบที่ท่านผู้ว่าคุณชาย กทม.เคยลั่นไว้เป็นแม่นมั่นว่าอุโมงค์ระบายน้ำจะก่อสร้างสำเร็จจริงๆ แถมระบบระบายน้ำก็มีการจัดสรรทิศทางได้เยี่ยมยอดเสียเหลือเกิน เพราะคุกคลองเปรมที่มีท่อระบายน้ำนั้น มีทางออกไปสู่ทะเลอันดามัน!!!!!
นั่นเป็นแค่ฉากเปิดเรื่องที่ทำให้ภาพลักษณ์ของประเทศเราดูดีเกินจริงไปหลายขุมจริงๆ แต่เอ๊ะเดี๋ยวก่อน อีตาผู้กำกับมันทำรีเสิร์ชอะไรผิดหรือเปล่าว่า จริงๆคุกกลางทะเลนั่นน่าจะชื่อเกาะตะรุเตาที่เลิกใช้ไปนานแล้วเหมือนเกาะอัลคาทราซบ้านแกนั่นแหละ
หลังจากที่หนังภาคแรกทำไว้ดีมาก จนหนังภาคสองเดินตามความสำเร็จแบบทุกกระเบียดนิ้ว มาภาคนี้หนังเลยเลือกจะฉีกรูปรอยไปบ้าง แต่ทุกอย่างก็ยังมีเส้นเรื่องในการทวงคืน “เพื่อนรัก” แบบเดิม ซึ่งเอาเข้าจริงๆมันก็เล่าเรื่องไปได้เรื่อยๆ ยังตลกบ้างแป๊กบ้าง ส่วนตัวขโมยซีนจริงๆก็คืออลัน (แซค กาลิฟานาคิส) และมิสเตอร์เชา(เคน จียุง) แม้มันจะเป็นตัวละครที่เน้นความ “เยอะ” เข้าไว้ก่อน แต่รวมแล้วเราว่าหลายมุกที่มาจากสองตัวละครนี้ยังเรียกเสียงฮาได้ไม่เลว บางฉากอาจจะออกแนวโง่ ทึ่ม ไม่เม็คเซนส์ไปบ้าง แต่เอาจริงๆ เราว่าไอ้ตอนที่คนเราแตกตื่นมันคงจะคุมสติกันไม่ค่อยอยู่จริงๆกระมัง
มีส่วนหนึ่งที่ค่อนข้างประทับใจมากคือภาคนี้มันนำเสนอความรักของคนที่รูปลักษณ์ไม่เอาถ่านและดูโลว์ในสายตาคนกระแสหลักพอสมควร ปกติเรามักจะอยากเห็นตัวละครหนุ่มหล่อสาวสวยครองรักกันในตอนท้าย แต่ในขณะที่ Hangover เลือกจะพูดถึงความรักของคนที่คลิ๊กกันเพราะความ “ต่ำตม” บางอย่างที่พวกเขาจูนกันติด ซึ่งหาได้ยากยิ่งนักในตลาดวัฒนธรรมป๊อปที่ทุกคนเลือกจะเป็นคนหน้าตาดี แต่ “บล๊อก” เดียวกันหมด
แต่ไอ้ฉากช่วงท้ายเรื่องเนี่ย มันไม่น่าปลื้มเท่าไหร่นา ที่เหยียดทั้งคนยิว เอเชีย แล้วก็ขายของท้ายเรื่องนั่นอีก หมดมุกแล้วก็ไปทำหนังเรื่องอื่นบ้างก็ได้เพ่ !!!!
อ้างอิงจาก http://entertainmentbite.wordpress.com และ http://www.facebook.com/EntertainmentBite