นาทีแห่งความภาคภูมิใจ ตื้นตัน ปลื้มปริ่ม ดูกี่ทีๆขนลุกทุกทีเลย --- ดูแล้วมันแน่นอก ---

จำได้ว่าตอนที่ ถ่ายทอดสดเราไปนอกบ้านแวบเดียว กลับมาไม่ทันดูคนแรก
แต่ก็มันมาก ลุ้นสุดๆ ยิ่งได้ดูตอนที่ นงนุชจะเข้าเส้นชัยแล้ว อารมณ์ร่วมมันแบบ สุดๆไปเลย

มันแน่นอกไปหมด จริงๆ (ขอยืมเพลงมาใช้หน่อย อิอิ) แต่พอดูจบ มันตื้นตัน ปลื้มปริ่ม ภาคภูมิใจ ดูกี่ทีๆขนลุกทุกทีเลย
แม้จะผ่านมา 3 ปีแล้ว แต่ก็ยังจำได้อยู่เลย วันนี้เข้า ยูทูป ไปดูกีฬา มีคลิปนี้ขึ้นมา ก็อดดูไม่ได้ และก็อดที่จะนึกถึงวันนั้นไม่ได้ด้วย

ในความเห็นส่วนตัวเ้รารักและคิดว่านงนุชเก่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่วิ่งผลัดมันเป็นอะไรที่ต้องสามัคคีักันมากๆ สิ่งที่สำคัญคือการส่งไม้ซึ่งเราทำได้ดีมากๆ
ซึ่ง 3 คนแรกก็ต้องทำได้ดีพอมากๆด้วย นงนุชถึงแซงได้ เพราะถ้า ห่างมากกว่านี้ นงนุชเราเหนื่อยแน่ๆ
ต้องชมเลยแหละว่า ทุกคนวิ่งได้ดี ไม่หนีห่างทีมนำ นับถึอค่ะ เก่งที่สุดทุกๆคนเลย

ดูแล้ว น้ำตาจะไหลลลลลล เลือดไทยในกาย พุ่งปรี๊ด ไหลเวียนปรู๊ดปร๊าด
คนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก คือมันเป็นสุดยอดแห่งความภูมิใจ ของครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ วงการกีฬาและคนไทยทั้งชาติเลยอ่ะค่ะ