คือเรากำลังจะเปิดเรียนมหาลัยปี 1 แล้ว

แต่เรารุ้าึกกังวลมากๆค่ะ เพราะเราเคยไปเรียนปรับพื้นฐานมาก่อน

การปรับพื้นฐานนั้นบั่นทอนกำลังใจเราไปเยอะมาก ไหนจะงานโดนตีกลับ งานไม่สวย คะแนนไม่ดี ไม่รุ้เรื่องมือโปรเหมือนเพื่อนในสาขา

เราทำงานาี่โดนตีกลับไปทั้งน้ำตาเลยค่ะ มันท้อแท้ไปหมดเลย

นั่งๆเรียนก้คิดในหัวแต่ว่า มาเรียนทำไม เพื่ออะไร ทำไมต้องจบป.ตรี อยากกลับบ้าน อยากพัก

ไหนจะเรื่องเพิ่อน ที่เรารุ้สึกว่าเราไม่สนิทกับใครในกลุ่มเลย (มี 5 คน)

เวลาเขาคุยไลน์กันเรามักจะชอบอ่านเฉยๆมีบ้างที่จะเข้าร่วมวงสนทนา เราเคยไม่รุ้จะพูดไร หรือเพราะเราทำแบบนี้คะ เลยไม่สนิทกะใคร

ไหนจะหมาที่เลี้ยงมา 10 กว่าปีก้ตายลงหลังจากวันที่เราท้อแท้เรื่องงานแค่วันเดียว โดยที่เราไม่ทันกลับมาดูใจมัน

เรากับแม่เศร้ามากๆ ทำใจไม่ได้ เมื่อสองวันก่อนเลยซื้อลูกหมาจากจตุจักร 1 มา เป็นเพื่อนเล่นแก้เหงาถือเป็นน้องชายของหมาตัวก่อน

แต่เมื่อเช้าอยู่ดีๆมันก้อ่อนแรง คอพับคออ่อน ต้องพาไปรพ. หมอให้นอนค้างคืนนึงรอดูอาการ

ไหนจะวันนี้อาโกของเราก้ความดันขึ้นสูงเข้าห้องไอซียู แต่ตอนนี้รุ้สึกตัวแล้ว

ตอนนี้เราท้อแท้มากๆและกลัวไปหมด

กลัวเรียนไม่ไหว
กลัวไม่มีเพื่อน
กลัวความเหงา
กลัวการจากลา

เราไม่รุ้ว่าควรทำยังไง เรารุ้ตัวว่าเรื่องเรียนเราควรสุ้เพื่อพ่อแม่ แต่ตอนนี้เราหมดกำลังใจและแรงบันดาลใจมากๆ