เหม่อมองจันทร์หันดวงแล้วล่วงลับ
ภาพฟ้าดับแสงพราวขาวไสว
ลมแผ่วพลิ้วแผ่วผ่านมิซ่านใจ
เช้าวันใหม่ ... ช่างอับเฉาเหงาเหลือเกิน

แสนอ้างว้างหวาดหวั่นเฉกขวัญหาย
ผีเสื้อลายเกาะมวลดอกหลอกล้อเหิน
ท่วงท่าบินถวิลสารหวานดำเนิน
จักบังเอิญ ... ทุกครั้งหรือตั้งใจ

รักของฉันฉันคนซื่อรักคือรัก
อุปสรรครักสับสนฉันทนได้
เพื่อคนรักเพื่อรักเธอเสมอไป
ถวายใจ ... ศรัทธาสองอารมณ์

โปรดอย่าหยามความรักฉันนั้นสูงส่ง
รักจนหลงเสน่หาเจ็บสาสม
ร้อยคมมีดกรีดใจหลายร้อยคม
ช้ำใจข่ม ... ตรมตรอมเพราะพร้อมใจ

คงไม่แปลกขวัญชื่นคืนคำรัก
ดีกว่าจัก "ตีสองหน้า"แววตาใส
ฉันมิครั้นครืนเสียศักดิ์คิดรักใคร
ฉันมิเคย ... คิดเสียใจใครรักฉัน .................... คริคริ