นี้เราความอดทนต่ำไปรึเปล่า (งานเลขาต้องทนขนาดนี้เลยเหรอคะ)

พึ่งเริ่มงานเป็นเลขาได้ไม่นานคะ กำลังจะเข้าเดือนที่ 3
กำลังสงสัยว่าตัวเองเป็นคนที่อดทนต่ำไปรึเปล่า

ไม่ได้อยากจะว่าว่านายไม่ดีหรืออะไรหรอกนะคะ
แต่ ...

นายเรามีตำแหน่งค่อนข้างใหญ่คะ แกจะยุ่งมากๆ
และก็เป็นคนไม่กินข้าว กับเรื่องงานถึึงไหนถึงกัน
ซึ่งมันก็ดีต่อตัวบริษัท แต่ไม่ดีกับเรามากเลยค่ะ !!!

ตอนกลางวัน เราจะไปกินข้าวไม่ได้ ถ้านายไม่บอกให้ไป
ส่วนใหญ่ก้จะเลยเวลาพักเท่่ียงไปแล้วประมาณครึ่งชั่วโมง
แถมเราต้องรีบกิน แล้วรีบขึ้นมาให้ทันบ่ายโมงอีก ทดเวลาไม่ได้
อาจจะเพราะนายเราไม่กินข้าว ก้เลยลืมตรงนี่ไป

และถ้าเป็นวันที่นายต้องออกไปข้างนอก เราก้ต้องเฝ้าอยู่อย่างงั้นจนกว่านายจะออกไปค่ะ
นายเราเป็นประเภทที่เรียกใช้งานตลอดเวลา เรื่องที่จะให้แว๊บออกไปไหนไม่ต้องพูดถึง
แถมเรายังต้องคอยเอาของ เอากระเป๋าไปเก็บให้แกอีก
กระเป๋าแกหนักมาก ก็ไม่รู้แบกอะไรหนักหนา
เราไม่รู้ว่าหนักเท่าไร แต่สำหรับเราถือว่าหนักมาก เราไม่ใช่คนตัวใหญ่ค่ะ ค่อนข้างผอม นน อยู่ที่ 42 - 43 กก

เวลาจะกลับบ้าน เราต้องรอจนกว่านายจะให้กลับค่ะ
ซึ่งบางทีก็ทำงานครบ 13 ชม ไปแล้ว บริษัทไม่มีโอนะคะ
เราก้โอเคถ้ามันทำงานจริงๆ แต่บ่อยครั้งที่เรามานั่งรอเฉยๆไม่ได้ทำอะไร
เรารู้สึกว่ามันเสียเวลาพักผ่อนของเรานะคะ

แล้วก้เรื่องโทรศัพท์ นายจะโทรมาตลอดเวลาที่อยากจะโทร
เที่ยงคืน ตีห้าก็โทรค่ะ
วันหยุดก็โทรมาสั่งงาน อย่างคราวหยุดสามวันที่ผ่านมา
โทรมาสั่งงานวันเสาร์ แล้วขอวันอังคาร ทั้งๆที่มันหยุด ส อา จ 3 วัน
บางทีเราก็รู้สึกถูกริดรอนสิทธิ ทำไมเราถึงไม่ได้พักผ่อนบ้าง
บางทีแกก้โทรมาเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้อะไรมากมาย แค่ให้เราติดต่อคนนู้นคนนี้ให้หน่อย
เราทำได้ค่ะ แต่สำหรับคนอื่น บางทีเราโทรไปก้เหมือนโทรไปรบกวนเขาในวันหยุด
รู้สึกไม่ดีเลย แล้วถ้าติดต่อไม่ได้ เราก้ต้องติดต่อไปจนกว่าจะได้น่ะแหละค่ะ
พูดตรงๆ ก็พะวงไปทั้งวันเลย เพราะนายจะคอยโทรมาถามว่าติดต่อไม่ได้อีกเหรอ

นายเป็นประเภทที่ว่า ต่อให้คนอื่นกำลังกินข้าวอยู่ แต่แกจะคุย ก้ต้องมาเดี๋ยวนั่นค่ะ
อันนี้ประสบการณ์ตรงเลย （ーー；）

นายเป็นคนอารมณ์ค่อนข้างแรงค่ะ
ตะโกนใส่ลูกน้องเวลาที่อารมณ์เสียมากๆ ขอใช้คำว่าตะโกนนะคะ เพราะอยู่ห่างจากแกเป็น 10 เมตรก้ได้ยิน
ทุบโต๊ะด้วย แถมเคยปาแฟ้มเอกสาร เตะเก้าอี้ใส่พี่ๆคนเก่าก็เคยมาแล้ว

ยกมือจะทำท่าจะทุบเรา เพราะเราทำไม่ถูกใจก้ 2-3 ครั้งแล้วค่ะ

ที่ทำงานเรามีส่วนที่อยู่ ตจว กับ กรุงเทพ
โดยปกติแล้วเราจะประจำอยู่ที่ ตจว ค่ะ
แต่หลายๆครั้งที่อยู่ๆนายก้เรียกไปกะทันหัน อย่างล่าสุด เรียกเราตอน 11 โมงค่ะ เดินทางจากที่ ตจว เข้า กทม ก็ประมาณ 2 ชมค่ะ
ทีนี้ตำแหน่งเราจริงๆไม่ใช่เลขานะคะ เป็นเจ้าหน้าที่ประสานงาน
ดังนั้นก็กลายเป็นว่า เราไม่ได้ดูแลแค่นายอย่างเดียว แต่ดูแลเรื่องอื่นๆด้วย
ก้กลายเป็นว่า งานในส่วนอื่นๆนอกจากดูแลนายแล้ว แทบไม่ได้ทำเลยค่ะ
เพราะต้องคอย stand by เพื่อนายตลอดเวลา
พอโดนเรียกกะทันหันแบบนี้บ่อยๆ เรารู้สึกเหมือนเป็นหมาเลยค่ะ
ไม่ใช่คนแล้ว

ที่ทำงาน มีรถบริษัทนะคะ แต่พอนายเรียกกะทันหัน ก้ไม่มีรถสำหรับเราค่ะ
เพราะ พนง คนอื่นๆเขาจองกันไปหมดแล้ว เราก้เลยต้องใช้รถส่วนตัว
ซึ่งมันเหนื่อยมากๆเลยนะคะ ขับรถแล้วต้องทำงานต่อไม่ได้พัก
เคยถามพี่เลขาคนเก่า ค่าน้ำมันเดินทางก้เบิกไม่ได้ ถ้านายไม่เอ่ยปาก

แล้วแถมที่ผ่านมา เราต้องเอาเสื้อผ้านายไปซักให้ด้วยค่ะ
ไม่มีเงินค่าซักให้นะคะ อันนี้มีไม่บ่อยก็เลยพอรับได้

ที่จริงมีเยอะกว่านี้ แต่เราขี้เกียจจะเล่าแล้ว
ยิ่งเล่า ยิ่งรู้สึกแย่

แต่เราสงสัยจริงๆนะคะว่า เราความอดทนต่ำ หรืองานมันแย่อย่างที่คิดจริงๆ