คุณชายรัตน์ชานนท์ตอนแรกยังไม่สนุกนะ เแต่ละครเล่าเรื่องราวได้เฉียบคมและมีชั้นเชิงมาก พวกเทคนิคด้านภาพและงานตัดต่อภาพแจ่ม

เปิดละครมาภาพสวยมาก  ป่าเขาลําเนาไพรสวยจริงจริง.. ตอนกระดาษหนังสือพิมพ์ปลิว  หรือ CG ควันตรงปล่องรถไฟขณะเข้าจอดเทียบท่า  เห็นแล้วว๊าวว.. ลงทุนไปไหมคะ  ไม่ใช่ถูกถูกเลยนะ  ทำก็ยุ่งยาก  อันที่จริงไม่มีก็ได้  แต่ถ้ามีแล้วมันก็ทำให้ละครดูมีอะไรมากขึ้น  เราชอบฉากที่ชายเล็กรีบเดินออกไปจากวัง  แล้วก็ต้องเดินถอยหลังเข้ามา  เพราะเจอย่าเอียดกับย่าอ่อนมาขวางทางเอาไว้  กล้องแพนลงมาจากมุมสูง  มุมกล้องแบบนี้เทคนิคไม่ได้ใหม่อะไรหรอก  แต่เอามาใช้ในละครแล้วมันก็ดูแปลกตาออกไป  หรือการใช้ฮอร์เครื่องบินบังคับถ่ายจากมุมสูง  เพื่อต้องการภาพมุมกว้างกับฉากเปิดตัวหมู่บ้านในป่าเขาที่นกพิราบสื่อสารบินลงมาส่งข่าว  แล้วฉากเดินป่าที่เสกคาถาแล้วว่านดินออกไป  ตัดสลับไปที่ชายเล็กเดินมาที่ลำธาร  เอาน้ำพรมที่หน้า  แล้วหมอกในป่าก็ค่อยค่อยจางออกไป  ภาพมันสวยมากเลย  อย่างที่มโน-วาดฝันไว้ในหัวอย่างไงอย่างงั้น

ส่วนตัวรู้สึกว่าละครคุณชายรัตน์ชานนท์พยายามจะเชื่อมให้เข้ากับพุฒิภัทร  มีเขียนบทสอดแทรกเอาไว้หลายที่ อาทิ.. ให้พี่ชายใหญ่บ่นถึงชายรุจเสียดายไม่อยู่เพราะติดภาระกิจ  อีกทั้งฉากให้คนนั้นพูดถึงนางสาวศรีสยาม  มีเอ่ยชื่อกรองแก้ว บุญมีด้วย  หรือฉากที่ชายพีร์กล่าวถึงมารตีว่าเป็นผู้หญิงสุงศักดิ์แต่ทำตัวไม่ดี  เป็นอาทิ

อ่อ.. ดูจบตอนแรก  ตื่นเช้ามาจดจำได้แต่หน้าวิไลรัมภาและคำพูดเหน็บแหนมที่เธอพ่นออกไป  อ๊าวว  ทำไมอย่างงั้นละ  ตัวละครเดียวกัน  แต่ทำไมพี่อ๊อฟกำกับออกมาแล้ว  บทบาทนี้ถึงมีความลึก  รู้ว่าที่ทำลงไปอย่างนั้นเพราะอะไร (ตอนของวิไลรัมภาอยู่ตอนสุดท้าย  จะมาเล่นเก่งแสดงดีทำไมตอนนี้ละ  คริคริ)    

ว๊ายย.. ว่างจัดพิมพ์เสียเพลินเลย  วันนี้แดดร่มลมตกนะคะ  อยู่บ้านทำคุกกี้คอนเฟลค  อบคุกกี้ธัญพืชให้หมาแมวแสนน่ารัก  งุงิ