สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 37
ผมว่าในโรงเรียนก็สอน สังคมปัจจุบันก็ก้าวหน้าจนเด็กรู้หมดแล้ว แต่ปัญหาที่เกิดคือ พอผู้ชายมีอารมณ์จะมีถุงหรือลืมถุงไม่สน ก็จับยัดลูกเดียว หรือบางคนก็บอกใส่ถุงแล้วมันไม่ได้อารมณ์ ก็เลยขอจัดสดกันไปเลย หรือหนักกว่านั้นก็เป็นภาวะของการข่มขืนครับ
ดังนั้นนี่ยุค ดิจิตอลแล้ว ปัญหาไม่ใช่ไม่สอน หรือเด็กไม่รู้ เด็กมันรู้มากกว่าที่คิดด้วยซ้ำ ในฐานะที่ผมเป็นครู อยากจะบอกว่าเด็กที่ไม่รู้วิธีป้องกันนี่แทบเรียกได้ว่าหายากเป็นงมเข็มครับ ลองไปถามเด็กที่มีปัญหาดูว่า ที่ท้องเกิดจากไม่รู้วิธีป้องกันหรือ ????
แต่ปัญหาคือการขาดความยั้งคิดหรือห้ามใจตัวเอง ดังนั้นวิชาการผมว่าเด็กได้ความรู้เพียงพอแล้วครับ แต่จริยธรรมคือปัญหาที่เด็กขาดครับ
ดังนั้นนี่ยุค ดิจิตอลแล้ว ปัญหาไม่ใช่ไม่สอน หรือเด็กไม่รู้ เด็กมันรู้มากกว่าที่คิดด้วยซ้ำ ในฐานะที่ผมเป็นครู อยากจะบอกว่าเด็กที่ไม่รู้วิธีป้องกันนี่แทบเรียกได้ว่าหายากเป็นงมเข็มครับ ลองไปถามเด็กที่มีปัญหาดูว่า ที่ท้องเกิดจากไม่รู้วิธีป้องกันหรือ ????
แต่ปัญหาคือการขาดความยั้งคิดหรือห้ามใจตัวเอง ดังนั้นวิชาการผมว่าเด็กได้ความรู้เพียงพอแล้วครับ แต่จริยธรรมคือปัญหาที่เด็กขาดครับ
ความคิดเห็นที่ 10
แต่ก่อนตปท. เขาก็ห้ามเหมือนเรานั่นแหละ พอห้ามแล้วมันแก้ปัญหาไม่ถูก เขาก็เลิกห้าม สอนแทน เขาก็เลยปัญหาลดลง แต่ไม่ได้แปลว่า ปัญหาที่เราเจอกันจะไม่มีเกิด ก็จะยังคงมีอยู่ มีพ่อแม่เด็กมอ.ต้นเยอะแยะ รัฐต้องตั้งงบมาเลี้ยงมาสอนมาแนะนำ เด็กที่ทอ้งก่อนวัยอันควร ต่างประเทศพ่อแม่เด็กไม่เหมือนพ่อแม่ไทยนะ เขาไม่ช่วยเท่าไทยหรอก ของไทยนี่พอท้องแล้วพ่อแม่ต้องมานั่งเลี้ยงให้
ถ้ายังไม่ถึง 18 พ่อแม่ฝ่ายหญิงต้องไปขึ้นศาลบังคับให้ชายมารับผิดชอบเยอะแยะ เพราะว่าฝ่ายชายส่วนน้อยที่รับหลาน ลูกยังหากินเองไม่ได้เลย เรียนก็ไม่จบ มานั่งเลี้ยงลูก เขาก็ไม่อยากรับเพราะเขาห้ามกันแล้ว เลี้ยงลูกคนนะไม่ใช่ลูกปลา ภาระมหาศาล
ที่เขาห้ามๆ กันเนี่ย เรื่องพรหมจรรย์เป็นแค่เรื่องรองๆๆ ขี้ปะติ๋ว จิ๊ดๆๆ เรื่องหลักใหญ่ๆ ก็คือความรับผิดชอบในเด็กยังไม่มี มีลุกก่อนพร้อม ชีวิตวัยรุ่นจะหายไปเลย ต้องมานั่งเลี้ยงลูก เพื่อนฝูงนั่งเรียนสร้างมูลค่าให้ตัวเอง เรียนสูงฝีึกงานทำงาน สร้างเงินสร้างฐานะ พอพร้อมก็ค่อยแต่งงานมีลูก มีเงินเลี้ยงลูก มีเงินส่งลูกเข้าสถานรับเลี้ยงเด็กแล้วโตพอก็เรียน กลุ่มที่พร้อมรับผิดชอบ ก็สามารถเลี้ยงลูกแบบไม่เครียด ไม่ทุกข์ใจ ไม่ต้องหมุนเงิน จะให้ลูกเรียนอะไรต่อก้ได้พากันไปเที่ยวอย่างสบายใจทั้งครอบครัวก็ได้ นานๆ จะส่งให้พี่น้องญาติๆ ปู่ย่าตายายดูแลเลี้ยงดูให้เขาก็ยินดี เพราะไม่ได้ผลักภาระมาให้พวกเขาแบกกกกกกกกก
มันเป็นเรื่องของความรับผิดชอบ ความพร้อม
ถ้าคนที่เขาพร้อม รรับผิดชอบ ยอมรับความจริงได้ว่า ถ้ามีอะไรก่อนแต่ง มีอะไรก่อนวัยอันควรได้ เขาก็ไม่แคร์หรอก
มีแฟนแล้วนอนกับแฟน แล้วรับได้ ว่าถ้าวันหนึ่งเมียทิ้งลูกไว้ให้เลี้ยง ก็เลี้ยงเองได้ยอมรับอยู่แล้วว่าจะเลี้ยง ก็มีไปเลย
หญิงที่ยอมรับความจริงได้ว่า ถ้าโดนชายทิ้งตอนท้องก็จะเลี้ยงลูกคนเดียวได้ ไม่แคร์
และต้องยอมรับความริงได้ด้วยว่า ถ้าพลาดติดโรคเพศสัมพันธ์ก็รักษาได้ และรักษาไม่ได้
ถ้าในวัยทำงานที่ทำงานกันแล้วมีเงินกันแล้ว และมีวุฒิภาวะมากพอ แต่ยังไม่แต่งงาน เขาก็จะลากกันไปตรวจโรคก่อนที่อยู่กันจริงๆ จังๆ แล้วจะไม่แต่งก็ปลอดโรคแล้ว และบางคนพร้อมเลี้ยงลูกแล้ว จัดงานแต่งหรือไม่ บางคนมีค่าเท่ากัน
ถ้าคิดว่าสามารถรับผิดชอบชีวิตตัวเองและลูกด้วยตัวเองได้ โดยไม่ผลักภาระให้คนอื่นได้ ก็ทำอะไรก็ทำ เพราะยอมรับความจริงได้แต่แรกแล้ว ป่วยก็มีเงินกองทุนรักษาตัวเองได้สบายๆ อยากทำอะไรทำเลย เริงร่าไปเลย
ถ้ายังไม่ถึง 18 พ่อแม่ฝ่ายหญิงต้องไปขึ้นศาลบังคับให้ชายมารับผิดชอบเยอะแยะ เพราะว่าฝ่ายชายส่วนน้อยที่รับหลาน ลูกยังหากินเองไม่ได้เลย เรียนก็ไม่จบ มานั่งเลี้ยงลูก เขาก็ไม่อยากรับเพราะเขาห้ามกันแล้ว เลี้ยงลูกคนนะไม่ใช่ลูกปลา ภาระมหาศาล
ที่เขาห้ามๆ กันเนี่ย เรื่องพรหมจรรย์เป็นแค่เรื่องรองๆๆ ขี้ปะติ๋ว จิ๊ดๆๆ เรื่องหลักใหญ่ๆ ก็คือความรับผิดชอบในเด็กยังไม่มี มีลุกก่อนพร้อม ชีวิตวัยรุ่นจะหายไปเลย ต้องมานั่งเลี้ยงลูก เพื่อนฝูงนั่งเรียนสร้างมูลค่าให้ตัวเอง เรียนสูงฝีึกงานทำงาน สร้างเงินสร้างฐานะ พอพร้อมก็ค่อยแต่งงานมีลูก มีเงินเลี้ยงลูก มีเงินส่งลูกเข้าสถานรับเลี้ยงเด็กแล้วโตพอก็เรียน กลุ่มที่พร้อมรับผิดชอบ ก็สามารถเลี้ยงลูกแบบไม่เครียด ไม่ทุกข์ใจ ไม่ต้องหมุนเงิน จะให้ลูกเรียนอะไรต่อก้ได้พากันไปเที่ยวอย่างสบายใจทั้งครอบครัวก็ได้ นานๆ จะส่งให้พี่น้องญาติๆ ปู่ย่าตายายดูแลเลี้ยงดูให้เขาก็ยินดี เพราะไม่ได้ผลักภาระมาให้พวกเขาแบกกกกกกกกก
มันเป็นเรื่องของความรับผิดชอบ ความพร้อม
ถ้าคนที่เขาพร้อม รรับผิดชอบ ยอมรับความจริงได้ว่า ถ้ามีอะไรก่อนแต่ง มีอะไรก่อนวัยอันควรได้ เขาก็ไม่แคร์หรอก
มีแฟนแล้วนอนกับแฟน แล้วรับได้ ว่าถ้าวันหนึ่งเมียทิ้งลูกไว้ให้เลี้ยง ก็เลี้ยงเองได้ยอมรับอยู่แล้วว่าจะเลี้ยง ก็มีไปเลย
หญิงที่ยอมรับความจริงได้ว่า ถ้าโดนชายทิ้งตอนท้องก็จะเลี้ยงลูกคนเดียวได้ ไม่แคร์
และต้องยอมรับความริงได้ด้วยว่า ถ้าพลาดติดโรคเพศสัมพันธ์ก็รักษาได้ และรักษาไม่ได้
ถ้าในวัยทำงานที่ทำงานกันแล้วมีเงินกันแล้ว และมีวุฒิภาวะมากพอ แต่ยังไม่แต่งงาน เขาก็จะลากกันไปตรวจโรคก่อนที่อยู่กันจริงๆ จังๆ แล้วจะไม่แต่งก็ปลอดโรคแล้ว และบางคนพร้อมเลี้ยงลูกแล้ว จัดงานแต่งหรือไม่ บางคนมีค่าเท่ากัน
ถ้าคิดว่าสามารถรับผิดชอบชีวิตตัวเองและลูกด้วยตัวเองได้ โดยไม่ผลักภาระให้คนอื่นได้ ก็ทำอะไรก็ทำ เพราะยอมรับความจริงได้แต่แรกแล้ว ป่วยก็มีเงินกองทุนรักษาตัวเองได้สบายๆ อยากทำอะไรทำเลย เริงร่าไปเลย
แสดงความคิดเห็น
[18+] อยากให้ประไทยสอนเรื่อง "sex" กันอย่างจริงจังซักทีค่ะ
ผู้ใหญ่หลายคนก็อ้างแต่ว่าเด็กไม่สมควรรู้ คิดแต่ว่ามันเป็นเรื่องน่าอาย
มิหน้า..ประเทศไทยถึงติดอันดับต้นๆในเรื่องการครรภ์ก่อนวัยอันควร
ที่เป็นแบบนี้ เพราะ เด็กไม่มีความรู้ที่ถูกต้องไงคะ ถ้าสงสัยก็ห้ามถามเดี๋ยวจะโดนด่าว่า
"หมกมุ่น" ทำให้ต้องไปลองผิดลองถูกเอง ผลสุดท้ายก็คือ ท้อง ทำแท้ง โรคติดต่อ!
เชื่อมั๊ยคะว่าถ้าสอนอย่างถูกต้องแต่แรก เรื่องพวกนี้ก็คงไม่เกิด
ลองดูตัวอย่างประเทศตะวันตกก็ได้ค่ะ พวกเค้าค่อนข้างเปิดกว้างในเรื่ิองพวกนี้
แต่ทำไมเค้าถึงไม่มีปัญหาแบบเราบ้างเลย ลองพิจารณาดูแล้วกันค่ะ...