เพราะเธอกับฉัน คิดต่างกันอย่างไรเล่า....
เรื่องสั้น โรแมนติกเลอะๆเทอะๆ ของคู่รัก ที่ยังอุตส่าห์มีภาพประกอบ
.......................................
เปิดซีนด้วยฉากกลางป่าลึกแห่งหนึ่ง หลังจากชายหนุ่มหญิงสาวซึ่งหนีตามกันมา
หลงวนเวียนอยู่ท่ามกลางเขาวงกตในถ้ำซึ่งหลบเร้นอยู่ในชะง่อนหินผาสูงตระหง่าน อยู่ทั้งคืน
ในที่สุดทั้งสองก็ค้นพบทางออก
ฝ่ายชายหนุ่มรีบรุดโหนกิ่งเถาวัลย์กระโจนไปสู่หินผาฝั่งตรงข้าม
ชายหนุ่มเอื่้อมมือ หวังจะรับตัวสาวเจ้าข้ามไปด้วยกัน
หากแต่ว่าเหมือนมีบางสิ่งมาขวางกั้นให้คนทั้งสอง คิดต่างกัน
คนทั้งสองต่างมโนนึกอยู่ในใจ แต่พูดออกไปไม่ได้
พระเอก : ถ้ารักกันจริง เธอต้องไปกับเราสิ เราสู้อุตส่าห์ชิงตัวเธอมาจากงานหมั้นของท่านเจ้าเมืองเชียวนะ
นางเอก : คิดไปคิดมา ฉันก็ทนลำบากไม่ได้นะ ฉันไม่ใช่ศรีทนได้
ฉันยอมไปแต่งกับเจ้าเมืองดีกว่า ถึงจะแก่คราวอา แต่ก็สบายจนวันตาย
พระเอก : ถึงเราจะไม่มีภาษีไปสู้ท่านเจ้าเมืองได้ ถ้าเธอรักเราจริง
ก็ต้องยอมกัดก้อนเกลือกินกับเราสิ
นางเอก : เอาล่ะ ชั้นคิดดีแล้ว เธอจะว่ายังไงก็ช่าง
พระเอก : ..........
นางเอก : ..........
ทั้งสองจ้องตากันอยู่เป็นเวลานาน จนแขนของชายหนุ่มเริ่มอ่อนล้า
ก็ยังไม่มีเสียงเอ่ยออกมาจากฝ่ายหญิงสาว จนกระทั่งชายหนุ่มทนต่อไปไม่ไหว จนต้องผรุสวาทออกไปว่า.......
เธอไม่ไปกับฉัน ฉันไม่ว่า แต่ขอร้องเท้าข้างนั้นให้ฉันด้วย หินมันบาด!!!!
แล้วกัน เอาไปตั้งแต่เมื่อไหร่หะน่ะ
เฮ้อ.....คนรักกันทำไมทำกันแบบนี้ได้เล่า
อ่านแล้วอย่าเครียดนะคร้าบ ^_____^ แล้วพบกันใหม่
หมายเหตุ : เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น บุคคลในรูปไม่มีอยู่จริง จริงๆนะฮัฟ
เหตุเพราะเธอกับฉัน คิดต่างกันอย่างไรเล่า (เรื่องโรแมนติกดราม่า เลอะๆเทอะๆ ของคู่รัก ที่ยังอุตส่าห์มีภาพประกอบ)
เรื่องสั้น โรแมนติกเลอะๆเทอะๆ ของคู่รัก ที่ยังอุตส่าห์มีภาพประกอบ
.......................................
เปิดซีนด้วยฉากกลางป่าลึกแห่งหนึ่ง หลังจากชายหนุ่มหญิงสาวซึ่งหนีตามกันมา
หลงวนเวียนอยู่ท่ามกลางเขาวงกตในถ้ำซึ่งหลบเร้นอยู่ในชะง่อนหินผาสูงตระหง่าน อยู่ทั้งคืน
ในที่สุดทั้งสองก็ค้นพบทางออก
ฝ่ายชายหนุ่มรีบรุดโหนกิ่งเถาวัลย์กระโจนไปสู่หินผาฝั่งตรงข้าม
ชายหนุ่มเอื่้อมมือ หวังจะรับตัวสาวเจ้าข้ามไปด้วยกัน
หากแต่ว่าเหมือนมีบางสิ่งมาขวางกั้นให้คนทั้งสอง คิดต่างกัน
คนทั้งสองต่างมโนนึกอยู่ในใจ แต่พูดออกไปไม่ได้
พระเอก : ถ้ารักกันจริง เธอต้องไปกับเราสิ เราสู้อุตส่าห์ชิงตัวเธอมาจากงานหมั้นของท่านเจ้าเมืองเชียวนะ
นางเอก : คิดไปคิดมา ฉันก็ทนลำบากไม่ได้นะ ฉันไม่ใช่ศรีทนได้
ฉันยอมไปแต่งกับเจ้าเมืองดีกว่า ถึงจะแก่คราวอา แต่ก็สบายจนวันตาย
พระเอก : ถึงเราจะไม่มีภาษีไปสู้ท่านเจ้าเมืองได้ ถ้าเธอรักเราจริง
ก็ต้องยอมกัดก้อนเกลือกินกับเราสิ
นางเอก : เอาล่ะ ชั้นคิดดีแล้ว เธอจะว่ายังไงก็ช่าง
พระเอก : ..........
นางเอก : ..........
ทั้งสองจ้องตากันอยู่เป็นเวลานาน จนแขนของชายหนุ่มเริ่มอ่อนล้า
ก็ยังไม่มีเสียงเอ่ยออกมาจากฝ่ายหญิงสาว จนกระทั่งชายหนุ่มทนต่อไปไม่ไหว จนต้องผรุสวาทออกไปว่า.......
เธอไม่ไปกับฉัน ฉันไม่ว่า แต่ขอร้องเท้าข้างนั้นให้ฉันด้วย หินมันบาด!!!!
แล้วกัน เอาไปตั้งแต่เมื่อไหร่หะน่ะ
เฮ้อ.....คนรักกันทำไมทำกันแบบนี้ได้เล่า
อ่านแล้วอย่าเครียดนะคร้าบ ^_____^ แล้วพบกันใหม่
หมายเหตุ : เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น บุคคลในรูปไม่มีอยู่จริง จริงๆนะฮัฟ