เมื่อเราสงสารคุณลุง

วันนี้ เมื่อกี้ (16.40) เราเดินอยู่ตรงอนุสาวรีย์กำลังจะกลับบ้าน
เจอคุณลุง แก่ๆ กำลังเปิดถุงขยะบริเวณข้างๆ รพ (ฝั่งลงจากบีทีเอส)

เรามองคุณลุงสักพัก แล้วรู้สึกสงสารยังไงไม่รู้ ทั้งที่ปกติเราจะแค่มอง
สงสาร แล้วผ่านไป

เราเลยเดินข้ามไปซื้อลูกชิ้น กับน้ำเปล่าให้ลุง ลุงแกบอกว่า น้ำที่กินไป เสียแล้ว
เราก๊เปิดน้ำเปล่า ให้ลุง. ลุงก็เปลี่ยนจากกินไรไม่รู้ตรงถังขยะ มาเป็นลูกชิ้น

ภาพนั้น เราโคตรอยากว้องไห้ 5555

เราก็ชวนลุงแกคุย สืบมาว่า คนแถวนี้ เรียกว่า กอบ ราชวิถี
คุณลุงอาศัยนอนตามป้ายรถเมล์ มาจากโคราช อยู่มา 16 ปี
เราก็ฟังลุงไม่ค่อยรู้เรื่อง แอบได้กลิ่นเหล้า 555555

ลุงเค้าไม่มีเงินค่ารถกลับบ้าน เราไม่มีแบงค์ย่อยเลย
ย่อยสุดคือ 100 บาท เราก็เลยให้เค้าไป เค้าบอกว่าไม่พอค่ารถ
เราก็บอกว่าเราไม่รู้ ไม่เคยนั่งไป ถ้าไม่พอ คุณลุงก็เกบไว้ซื้ออะไรกิน
55555

เราถามถึงลูก ลุงก็ได้แต่สั่นหน้า ลุงอายุ 56 ปี ผิวคล้ำแดด ไม่ใส่เสื้อ ไม่มีรองเท้า
ลุงบอกว่า เค้าเกบขวดขายเอา (งั้นลุงกินน้ำเสดก็เอาขวดไปขายนะ นึกในใจ555)

แล้วสักพักเราก็ขอตัวกลับบ้าน ค่ะ ตอนที่เรานั่งคุยคือคนมองเตม
5555 ลุงเค้ามีพวกแก๊งไรงี้คุมมั้ยอะคะ เรากลัวว่าเหมือนเราเอาไรไปให้ ไปนั่งคุย TT

คืออยากจะสอบถามอะค่ะ ว่าแบบนี้ สังคมช่วยอะไรได้บ้างคะ
เราไม่ได้ถ่ายรูปของลุงมาอะค่ะ มีแต่ชื่อจริง กับบ้านเกิด

แต่เราเดาว่าคงช่วยอะไรไม่ได้มากกว่าบังเอิญเจอลุงแล้วหาไรให้เค้ากิน
ถ้าหากว่าทางสังคมช่วยได้ แต่อาจจะไม่ทั่วถึงทุกคน

อยากจะแนะนำให้เพื่อนๆลองมีน้ำใจหากเจอใครน่าสงสารจริงๆ
หรืออยบกจะช่วยเหลือ ก็ช่วยเถอะค่ะ อย่าไปอาย คนจะมองจะอะไร

เราคิดว่าเราทำดี ได้ให้ทานแก่คนที่ต้องมาเจอกับปัญหาแบบนี้

ขอบคุณค่ะที่อ่านมายาว ขอโทษนะคะถ้าพิมพ์ผิด หรือไม่เข้าใจ พอดีใช้มือถือพิมพ์บนรถค่ะ