ส่วนใหญ่เพื่อนๆน้องๆที่ตั้งคำถามใน ห้องคำถามประชาคมและปัญหาชีวิต ได้แนวทางในการแก้ไขปัญหาเป็นอย่างไรบ้างพอใจไหมครับ

สำหรับตัวผมเองได้เคยตั้งคำถามหลายครั้ง
ต้องยอมรับว่าคุณภาพคำถาม คือคุณภาพของคำตอบจริงๆครับ
อาจจะไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดในทุกคำถามแต่ทำให้เราได้คิดมีมุมมองหลายๆมุมมอง
ไม่มองแต่มุมของอารมณ์หรือความหดหู่
ฝึกให้เราใช้เหตุผลและการคิดหาทางออกที่ดีขึ้นครับ
อาจมีมุมมองแต่แตกต่าง ยังไม่ถึงขึ้นเกรียน
นับว่าผมยังโชคดี

ทุกครั้งที่มีปัญหาชีวิต ที่ต้องการทางออกหรือมุมที่ยังไม่เคยมอง
ผมยังมองว่าการตั้งกระทู้ในห้องนี้อย่างมีสติและเป้าหมายในการหาทางออกจริงๆ ยังเป็นตัวเลือกที่ดีเสมอ
สิ่งที่แตกต่างระหว่างการตั้งคำถาม ในห้องนี้กับ คนรอบข้างในชีวิตจริงเราคือ
1. ผมไม่ชอบการตัดสินใจที่ใช้อารมณ์เป็นพื้นฐาน ส่วนใหญ่คำตอบที่ผมได้เป็นคำตอบที่คิดวิเคราะห์แยกแยะมาระดับหนึ่ง
ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีครับ บางครั้งการที่เราจะแนะนำใครสักคนที่เรายังไม่ได้รู้จักเขาจริงจัง อาจะมีสองมุมคือแนะนำได้ดีไปเลยหรือแนะนำได้แย่ไปเลย แต่ส่วนใหญ่ มองดีๆ จะเห็นความเป็นมีเหตุผลมากขึ้นจากมุมที่ผมเจอครับ
2. ใช้เวลาไม่มากและเราไม่ต้องติดพันหรือเกรงใจเกินเหตุ
บางครั้งยกหูจะเล่าสักเรื่องให้ใครฟังหรือขอคำแนะนำหรือคำปรึกษา บางทีก็ต้องรอฟังเรื่องเขาจนจบถึงจะได้เล่าเรื่องตัวเอง
ไม่ใช่ว่าเห็นแก่ตัวนะครับ แต่บางที การทีการปรึกษากับระบายผมมองว่าต่างกัน
ระบายควรมีเล่าให้คนใกล้ตัวฟัง เพื่อให้รับทราบสถานการณ์ มีเงินเท่าไร สินทรัพย์เท่าไร การทำงานเป็นอย่างไร เป็นต้น
แต่ปรึกษา ผมคิดว่าควรใช้กับคนที่มีวุฒิภาวะ อาจจะใกล้เคียงหรือดีกว่า แต่มีมุมมองที่ไม่ใช่ด้านอารมณ์ หรือโทสะจะดีมากครับ


หลักๆผมเห็นสองข้อนี้ชัดเจนที่สุด

เล่าให้ฟังและแชร์ประสบการณ์ครับ ส่วนใหญ๋ คำแนะนำผมนำไปปฎิบัติรวมกับหลักคิด และก็วางโครงสร้าง ไม่ถึงกับเป็นอัลกอริธึ่มแต่ก็ ทำให้ได้มองเห็นทางออกที่ดีขึ้นหลายๆทางครับ

อาจะไม่ได้สาระเท่าไร มาเล่าระบาย กึ่งขอความเห็นมุมมองท่านอื่นๆด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ