เครียดจังลูกเรียนคณะรัฐศาสตร์ IR

จขกท เป็นคุณแม่ แต่อยากให้ลูกเรียนบัญชี

แปลกใจ ... สมัยนี้แล้ว ยังมีพ่อแม่ที่บังคับลูก (ลูกที่อายุ 17-18 ขวบ) อีกหรือ ทำให้คิดไปถึงอดีตที่พ่อแม่ชอบบังคับลูกให้แต่งงานกับคนที่ตัวชอบ โดยไม่ได้คิดเลยว่า หากผิดพลาด คนตกนรก คือ ลูกตัวเองแท้ๆ

คำแนะนำ .. คุณแม่น่าจะไปเรียนบัญชีตามฝันของตัวเองค่ะ อย่าบังคับลูกทำตามฝันของตัวค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแม่ ก่อนอื่นต้องแจ้งข้อมูลที่ถูกต้องให้คุณแม่ทราบก่อนว่า
คณะรัฐศาสตร์ ที่เกษตร ไม่มีนะคะ

มีแต่ “คณะสังคมศาสตร์” ภาควิชารัฐศาสตร์ สาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ โอเค เมื่อเราเข้าใจกันตรงนี้ มาเราของตอบดังนี้ค่ะ

คำตอบแรกในฐานะที่เป็น นิสิตปริญญาโท ของ “คณะสังคมศาสตร์” ภาควิชารัฐศาสตร์ สาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ที่ ม.เกษตรฯ นี่แหละค่ะ บอกเลยว่า สาขานี้ เรียนยากจริงค่ะ หนังสือ เอกสารประกอบการเรียน ก็70% เป็น ภาษาอังกฤษทั้งนั้น เหมือนอารมณ์ว่า จ่ายเงินเรียนภาคภาษาไทย แต่กำไรได้เรียนอินเตอร์ ยังไงยังงั้น แต่สำหรับสาขานี้ เราคิดว่ามันไม่ได้ยากไปกว่าการเรียนบัญชี หรือ เรียนวิศวะ หรือเรียนหมอ เพราะแต่ละคนมีความถนัดไม่เหมือนกัน ทีนี้มาพูดถึงการเรียน

ตอบในฐานะเด็กที่เคยเป็นลูก และเคยผ่านภาวะแบบนี้มาก่อน – ต้องบอกเลยว่าก่อนที่จะจิตตกคิดมาก คุณแม่เคยเอาหนังสือแนะนำวิชาเรียน หรือ หนังสือที่พูดถึงสโคปการเรียนในแต่ละวิชามานั่งทำความเข้าใจกับคุณลูกไหมคะ ถ้ายัง แนะนำให้ทำ เปิดรายวิชาเลยค่ะ แล้วก็คุยกับคุณลูกว่า ดูวิชานี้สิ วิชานั่นสิ แม่ว่าถ้าเรียนไปแล้วในชีวิตจริงใช้ได้ไหม หรือลูกว่าไง
แล้วทีนี้ก็เอาหนังสือรายละเอียดวิชาเรียนในสาขาบัญชีมาให้ดูอีก ละก็ดูด้วยกัน พูดแบบเดิม ชี้ให้ลูกคุณเห็นค่ะ ว่า วิชาในสาขาใด น่าจะเอาไปใช้ได้
ถ้าไปประกอบสัมมาอาชีพในชีวิตจริง เพราะเราคิดว่า เด็กอายุ 17-18 ต้องการเหตุผล มากกว่าที่จะห้ามแล้วบอกเหตุผลว่า หางานยาก
ลูกไม่เข้าใจหรอกค่ะ หางานยากแล้วยังไงเหรอ? คือเด็กมองภาพไม่ออกค่ะถ้าเราเป็นลูก เราก็คงน้อยใจค่ะ ที่แม่มาบอกลูกไม่เข้าใจแม่ แต่แม่ยังไม่พยายามเข้าใจลูกเลยเหมือนกัน เราเองไม่เคยเป็นแม่คน
แต่สำหรับเราเห็นการกระทำที่ผ่านมาของแม่และพ่อของเรา แล้วรู้สึกว่า
ท่านทั้งสองหนักแน่นและมีเหตุผลมาก และดูไม่จิตตกเหมือน คุณแม่จขกท.(ขอโทษนะคะถ้าพูดแรง)
เนื่องจาก ตอนที่เราเรียน ป.ตรี ในสาขาที่เปิดใหม่ ในม.เกษตร นี่ละ แม่ก็ไม่ปลื้มเท่าไร แต่แม่ บอกว่า
ไหนลูกอธิบายมาสิ ลูกเรียนแล้วได้อะไร ลูกจบไปแล้ว ลูกจะไปทำงานอะไร หรือ มีความคิดจะทำอะไรต่อไป
ทีนี้เราอยากเรียน เราก็ไปหาเหตุผล ไปหาข้อมูลมาอธิบายให้แม่ฟังจนแม่ยอมให้เราเลยจนได้ แล้วแม่ก็ทิ้งท้ายว่า
ถ้าชอบก็เรียน ถ้าเรียนแล้วมีความสุขอะไรดีๆ มันก็จะเข้ามา อีกอย่าง ถ้าลูกเรียนสาขานี้ 4 ปี ต้องจบ และต้องมีงานทำ ไม่งั้นแม่ไม่เลี้ยงนะ เพราะแม่อยากให้ลูกเรียนบริหาร จบมางานหาง่าย ลูกเรียนสาขานี้แม่ไม่รู้จัก แต่จบมาต้องทำงาน “ให้ได้”  
พอมาถึงในระดับปริญญาโทก็เช่นกัน เราทำงานเกี่ยวกับทางด้านธุรกิจ
ก็น่าจะเรียนบริหาร MBA หรือ เกี่ยวกับงานที่ทำ แต่เราก็เลือกเรียน IR ค่ะ
แม่ก็ให้เหตุผลเดิม แต่แม่ไม่ติดเรื่องงานทำแล้ว เพราะแม่รู้ว่า เลี้ยงตัวเองทำงานได้แล้ว

สุดท้ายตอบในฐานะแรงงานและคนทำงาน – เราเรียนจบในสาขาที่คนแทบไม่รุ้จัก แถมยังเปิดเป็นปีแรกในปีที่เราเข้า สาขาเราจบมา มีทางเลือกไม่มากค่ะ ไม่ต่อโทเพื่อเป็นอาจารย์ ก็ ต้องทำงานอื่นๆ หรือไม่ก็เตะฝุ่นค่ะ แต่เราก็สามารถเรียนจบ สามปีครึ่ง ได้งานก่อนเรียนจบ 1 เดือน เริ่มทำงานธนาคารเป็นที่แรก และไม่ใช่งานขายหน้าเคาเตอร์ด้วยนะคะ ทำที่สำนักงานใหญ่ในฝ่ายต่างประเทศ ทั้งที่ภาษาอังกฤษก็กะโหลกกะลา แต่ทั้งหมดนี้อยู่ที่ความตั้งใจล้วนๆค่ะ ทำได้สักปี ก็เปลี่ยนงานใน บ.ที่มั่นคง ระดับหนึ่งในประเทศ เงินเดือน มากกว่า 20K ที่พูดมาไม่ได้ตั้งใจจะอวดว่าตัวเองเก่ง แต่แค่จะบอกว่า ขนาดคนกะโหลกกะลาอย่างเรา ยังก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ไม่ได้จบสาขาเริ่ดหรู อะไรเลย ยังทำงานดีๆได้ แล้วทำไมคุณลูกของคุณจะทำงานในที่ที่ดีๆไม่ได้ บางครั้งการที่เราเรียนอย่างมีความสุข ได้ทำงานที่ทำแล้วมีความสุข มันน่าจะดีกว่า เรียนอย่างไม่มีความสุข แล้วต้องมาทำงานที่ไม่ชอบอีกนะคะ อย่าคิดว่างานทำบัญชีสนุก เพื่อนเราจบบัญชี มาเป็นพนักงานบัญชี ได้ 1 ปี ลาออกเลยค่ะ ทนความเครียดไม่ไหว ทั้งๆที่ชอบการทำบัญชี แล้วยิ่งลูกคุณไม่มีความสุขตั้งแต่ที่จะเรียนแต่แรกอยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการทำงานเลยค่ะ มันจะน่าอึดอัดสักแค่ไหน เราไม่รู้ว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่รู้สึกอย่างไร แต่สำหรับเรา เราคิดว่าถ้าพ่อแม่เห็นลูกมีความสุข ก็น่าจะเพียงพอแล้ว

สุดท้าย เส้นทางสายอาชีพของ IR ไม่ได้จบแค่ที่กระทรวงการต่างประเทศก็ได้นะคะ อาจจะเป็น อาจาร์ย ทำงานด้านต่างประเทศในบริษัทต่างๆ หรือหน่วยงานราชการอื่นๆในฝ่ายต่างประเทศ จะรับของมาขายนำเข้า ส่งออกก็ยังได้ หรือถ้าคุณคิดว่า คุณไม่สบายใจจริงๆ แนะนำให้ลองหาหลักสูตร บริหารระหว่างประเทศ ดูค่ะ แล้วคุยกับลูก ทำเหมือนที่บอกตอนแรก เอาหลักสูตรมาดู พบกันครึ่งทางลูกได้เรียนเกี่ยวกับต่างประเทศ และมีความรู้ด้านธุรกิจ แบบนี้จะดีไหม ลองดูค่ะ