เราอายุ 24 ปีค่ะ จบมาแล้ว 2ปีกว่า พอจบทำงานข้างนอกได้ประมาณ 1 ปี (อยู่หอเอง)
แม่ก็เรียกตัวกลับบ้านค่ะ มาช่วยทำธุรกิจที่บ้าน เป็นงานค้าขาย ยังไม่มีลูกน้อง ทำกันเอง แม่มีเงินเดือนให้ค่ะ
แม่แต่งงานกับสามีใหม่ และมีลูกชาย 1 คนค่ะ อายุ 7 ขวบ (แต่งตอนเรา16-17 ปีค่ะ)

เรากลับบ้านมาทำงานที่บ้านได้ประมาณ 6 เดือนค่ะ ไม่ค่อยได้ทำอะไร
มันเลยไม่ค่อยได้ใช้ความคิด การแก้ไขปัญหา ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น จนทำให้รู้สึกเบื่อ ไม่สบายใจค่ะ
พยายามหาอะไรทำ ก็ไม่ดีขึ้น ขายของมือ2ทางเน็ท ดูหนัง ก็ยังเบื่ออยู่ดีค่ะ ใช้ชีวิตค่อนข้างสบาย แต่เราไม่ชอบค่ะ
ไม่ค่อยได้เจอใคร ไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน ไม่อิสระเหมือนก่อน และเราไม่ชอบเด็กค่ะ (เป็นมานานมากแล้ว ไม่ได้อคตินะคะ)

อยากกลับออกไปทำงานนอกบ้านอีกครั้ง แต่ติดตรงที่ว่า มีคนบอกว่า (ญาติ)
เราเหมือนเห็นแก่ตัว ไม่ช่วยงานพ่อแม่ น้องก็จะไม่ช่วยเลี้ยง เอาความสบาย เอาตัวเองรอดคนเดียว ประมาณนั้นค่ะ

เอ่อ.. จริงๆเราไม่ได้คิดแบบนั้นค่ะ ทำงานข้างนอกลำบากกว่าอยู่แล้ว
แต่เราอยากทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน ได้ผลตอบแทนที่โอเค
เราจะได้มีเงินเก็บ ไว้ทำอะไรที่อยากทำบ้างค่ะ ได้เจอผู้คนบ้าง
พูดง่ายๆคือ เรากลัวสมองเราฝ่อค่ะ

เพื่อนๆพี่ๆ มีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ??
ควรทำงานต่อที่บ้าน หรือ ออกมาหางานทำเองดีกว่าคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ