ไปดูกฎหมายมา สามารถแจ้งได้ เพราะมีกฏหมายห้ามให้ส่งเสียงดังตั้งแต่ 10 pm. - 7 am. (อันนี้เฉพาะ เค้าอยู่ในตัวบ้านเค้าใช่มั้ยคะ?)
แต่ถ้า ส่งเสียงดังบริเวณที่สาธารณะ คือถนนหน้าบ้าน สามารถแจ้งได้ตลอดเวลาหรือไม่
บ้านเราเป็นทาวน์เฮ้าส์ ซึ่งตรงข้ามเป็นอพาร์ทเม้นท์ เค้าต่อเติมตรงที่สามารถจอดรถได้ เป็นที่นั่งเล่น กับ ร้านอาหารตามสั่ง แล้วก็จอดรถมานอกถนน ชอบตั้งวงนั่งกินเหล้ากันแหกปากเสียงดัง อย่างเมื่อวานก็เปิดเครื่องเสียงในรถ เสียงดังมาก แล้วก็กินเหล้า คุยกันเสียงดัง ประหนึ่งยังกับอยู่บ้านเดี่ยว อย่างนี้สามารถทำอะไรได้บ้างคะ
บ้านนี้เป็นบ้านที่พ่อซื้อไว้ เราแต่งงานเลยย้ายออกมาอยู่ ซึ่งบ้านพ่อกับแม่ ก็อยู่ห่างกันแค่ซอยเดียว พ่อกับแม่บอกว่า ให้ทำใจ ปล่อยเค้าไป ปิดหน้าต่างปิดประตู เสียงจะได้เบาๆลงหน่อย เพราะเค้าอยู่มาก่อน (แล้วยังไง??) แต่เรารู้สึกว่า มันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้นอ่ะค่ะ มันต้องมีความเกรงใจกันบ้าง เค้าจะดังกันแค่มากสุดก็สามทุ่ม แต่ถ้าเค้าอยู่ในตัวบ้านเค้าเอง เราจะไม่ยุ่งเลย แต่นี่ มันเป็นถนนสาธารณะ มันควรจะต้องช่วยๆกัน ที่สำคัญ เรากำลังจะมีลูกด้วย เลยอยากให้เค้าแก้ไขอะไรบ้าง ไม่ใช่จะยอมๆกันตลอดไป
การย้ายหนีเป็นการแก้ปัญหาอย่างหนึ่งก็จริง แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่า เค้าจะไม่ได้คิดอะไรเลย คนเรามันก็ต้องมีมารยาทในการอยู่ร่วมกันในสังคมบ้าง
พ่อกับแม่ก็ยังคุยกับเค้าปกติ แต่เราไม่อยากมองหน้าไม่พูดด้วย ไม่ทักทาย ซึ่งแม่ก็บอกว่า มันดูไม่ดี ดูเป็นเด็กก้าวร้าว ซึ่งเราคิดว่า เค้าไม่ทำตัวให้น่าเคารพเลยอ่ะ ทำไมต้องไปเคารพเค้าด้วย ยิ่งไปคุยกันปกติ มันจะทำให้เค้าคิดไม่ได้หน่ะสิ่ เรายอมเรื่องการจอดรถขวางหน้าบ้านแล้ว เราไม่ควรจะยอมเรื่องเสียงดังอีก ทุกวันนี้ ถ้าเค้าจอดขวางหน้าบ้าน เราจะต้องถอยยาวออกจากซอย ซึ่งเกือบจะทุกวัน วันไหนไม่จอดขวางแล้วขับเดินหน้าปกติ จะรู้สึกไม่ชินอย่างแรง ตอนนี้ขับถอยหลังเก่งมากค่ะ
เพื่อนบ้านเสียงดัง แก้ปัญหายังไงได้บ้าง
แต่ถ้า ส่งเสียงดังบริเวณที่สาธารณะ คือถนนหน้าบ้าน สามารถแจ้งได้ตลอดเวลาหรือไม่
บ้านเราเป็นทาวน์เฮ้าส์ ซึ่งตรงข้ามเป็นอพาร์ทเม้นท์ เค้าต่อเติมตรงที่สามารถจอดรถได้ เป็นที่นั่งเล่น กับ ร้านอาหารตามสั่ง แล้วก็จอดรถมานอกถนน ชอบตั้งวงนั่งกินเหล้ากันแหกปากเสียงดัง อย่างเมื่อวานก็เปิดเครื่องเสียงในรถ เสียงดังมาก แล้วก็กินเหล้า คุยกันเสียงดัง ประหนึ่งยังกับอยู่บ้านเดี่ยว อย่างนี้สามารถทำอะไรได้บ้างคะ
บ้านนี้เป็นบ้านที่พ่อซื้อไว้ เราแต่งงานเลยย้ายออกมาอยู่ ซึ่งบ้านพ่อกับแม่ ก็อยู่ห่างกันแค่ซอยเดียว พ่อกับแม่บอกว่า ให้ทำใจ ปล่อยเค้าไป ปิดหน้าต่างปิดประตู เสียงจะได้เบาๆลงหน่อย เพราะเค้าอยู่มาก่อน (แล้วยังไง??) แต่เรารู้สึกว่า มันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้นอ่ะค่ะ มันต้องมีความเกรงใจกันบ้าง เค้าจะดังกันแค่มากสุดก็สามทุ่ม แต่ถ้าเค้าอยู่ในตัวบ้านเค้าเอง เราจะไม่ยุ่งเลย แต่นี่ มันเป็นถนนสาธารณะ มันควรจะต้องช่วยๆกัน ที่สำคัญ เรากำลังจะมีลูกด้วย เลยอยากให้เค้าแก้ไขอะไรบ้าง ไม่ใช่จะยอมๆกันตลอดไป
การย้ายหนีเป็นการแก้ปัญหาอย่างหนึ่งก็จริง แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่า เค้าจะไม่ได้คิดอะไรเลย คนเรามันก็ต้องมีมารยาทในการอยู่ร่วมกันในสังคมบ้าง
พ่อกับแม่ก็ยังคุยกับเค้าปกติ แต่เราไม่อยากมองหน้าไม่พูดด้วย ไม่ทักทาย ซึ่งแม่ก็บอกว่า มันดูไม่ดี ดูเป็นเด็กก้าวร้าว ซึ่งเราคิดว่า เค้าไม่ทำตัวให้น่าเคารพเลยอ่ะ ทำไมต้องไปเคารพเค้าด้วย ยิ่งไปคุยกันปกติ มันจะทำให้เค้าคิดไม่ได้หน่ะสิ่ เรายอมเรื่องการจอดรถขวางหน้าบ้านแล้ว เราไม่ควรจะยอมเรื่องเสียงดังอีก ทุกวันนี้ ถ้าเค้าจอดขวางหน้าบ้าน เราจะต้องถอยยาวออกจากซอย ซึ่งเกือบจะทุกวัน วันไหนไม่จอดขวางแล้วขับเดินหน้าปกติ จะรู้สึกไม่ชินอย่างแรง ตอนนี้ขับถอยหลังเก่งมากค่ะ