ก่อนอื่นคงต้องบอกก่อนว่า ผมไม่ได้ไปร่วมงานกับพวกท่านในการรำลึกถึงวีรชนของพวกเรา ดังนั้นบรรยากาศต่างๆ ผมคงไม่สามารถที่จะเขียนบรรยายได้ตามสภาพความเป็นจริง เพราะข้อมูลข่าวสารที่ผมได้รับ ก็ได้จากเพื่อนๆและตามสื่อฯต่างๆเท่านั้นเองครับ

แต่ผมคงต้องยอมรับในความเสียสละของพี่น้องเสื้อแดงทุกๆท่าน
เพราะผมรู้ดีว่า พวกท่านลำบากแค่ไหนกับการเดินทางมาร่วมงาน
เพราะผมรู้ดีว่า พวกท่านต้องเจียดเวลาทำมาหากินเพื่อมางานนี้โดยเฉพาะ
เพราะผมรู้ดีว่า พวกท่านต้องทนทุกข์แค่ไหนทั้งความร้อนจากสภาพอากาศและความแออัดจากฝูงชน
และผมรู้ดีว่า พวกท่านต้องเจ็บปวดแค่ไหนกับการที่ต้องมารำลึกในสถานที่ที่เพื่อนร่วมอุดมการณ์ต้องสูญเสียชีวิตกัน ณ. ที่แห่งนี้

ผมจึงต้องขอแสดงความนับถือในจิตใจของความเป็นนักสู้ของพวกท่าน
ผมจึงต้องขอแสดงความชื่นชมในความสามัคคีของพวกท่าน
ผมจึงต้องขอแสดงความศรัทธาที่พวกท่านไม่ก้มหัวให้กับเผด็จการ
ผมจึงต้องแสดงความชื่นชมในความต้องการให้ประเทศไทยมีประชาธิปไตย
และผมยังต้องแสดงการคารวะต่อพวกท่านจากใจจริงกับการต่อสู้เพื่อพวกเรามาตลอด

เพราะการแสดงออกของพวกท่าน ทำให้เหล่าเผด็จการไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
เพราะการแสดงออกของพวกท่าน ทำให้เหล่าสมุนเผด็จการต้องชั่งใจ
เพราะการแสดงออกของพวกท่าน ทำให้รัฐบาลของประชาชนยังยืนหยัดได้ถึงวันนี้
และเพราะการแสดงออกของพวกท่าน ทำให้ผมรู้สึกภูมิใจที่ได้เป็นมวลชนคนเสื้อแดงคนหนึ่งด้วยครับ

มวลชนคนเสื้อแดงทุกๆท่านครับ จงระลึกเสมอนะครับว่า การเสียสละของพวกท่านที่ผ่านมา ไม่ได้เสียสละโดยสูญเปล่าอย่างแน่นอนครับ จะต้องได้จารึกเป็นประวัติศาสตร์ในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน

แม้ประวัติศาสตร์จะต้องรอ แต่ความเป็นจริงก็ได้ยืนยันให้เห็นอย่างชัดแจ้งแล้วว่า
พวกท่านทำให้อีกฝ่ายต้องกังวล
พวกท่านทำให้อีกฝ่ายต้องจนตรอก
พวกท่านทำให้อีกหลายคนตาสว่าง
และเพราะพวกท่านนี่แหละที่ทำให้คนที่สังคมเคยคิดว่าเป็น “คนดี” ต้อง “ดีแตก”กันเป็นแถว

จนคุณสุเทพต้องออกมายอมรับว่า สาเหตุที่แพ้ เพราะมวลชนคนเสื้อแดง
จนคุณอลงกรณ์ต้องออกมายอมรับความจริงและต้องยอมเป็นแกะดำเรื่องการปฏิรูปพรรค
และที่หลอกตัวเองไม่ได้สำหรับคนอีกฝ่าย นั่นคือ การเดินสาย “ผ่าความจริง”ยังสถานที่ต่างๆ ก็เพราะต้องการแย่งชิงมวลชนนั่นเอง

เพียงแต่สิ่งที่พวกนั้นยังหลงอยู่กับ “วาทกรรม” ยังหลงเข้าใจเรื่อง “การชี้นำ” ยังหลงคิดว่า มีแต่การปลุกปั่นเท่านั้น จึงจะสามารถแย่งชิงมวลชนได้

นี่ต่างหากครับที่ทำให้พวกนั้นไม่สามารถชนะประชาชนมาร่วมยี่สิบเอ็ดปี เพราะจนป่านนี้พวกนี้ยังไม่รู้จักคำว่า “อุดมการณ์” ยังเข้าไม่ถึงคำว่า “ประชาธิปไตย” พวกนี้ยังคงไม่รู้หรอกว่า ถ้าจะชนะใจมวลชนได้ มีแค่

อยู่เคียงข้างประชาชน
ทำเพื่อประชาชน
ยึดมั่นในความยุติธรรม
และต้องต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย

ไม่ใช่อิงแอบเผด็จการอย่างทุกวันนี้ เพราะตราบใดที่พวกท่านไม่ต่อสู้เพื่อประชาชน แล้วจะหวังประชาชนต่อสู้เพื่อพวกท่านอย่างนั้นหรือ?

ดังนั้นการเดินสาย “ผ่าความจริง”ของพวกนั้น จึงทำได้แค่รักษามวลชนเดิมๆ ที่ยึดติดกับภาพเดิมๆของพวกนั้นแค่นั้นเอง

สุดท้ายนี้ผมก็ได้แต่แสดงความขอบคุณมวลชนคนเสื้อแดงทุกๆท่าน ที่ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ไม่แคร์ต่อการใส่ร้าย เดินหน้าสู้กับกลุ่มอำนาจเก่าอย่างเหนียวแน่น และผมเชื่อว่า สักวันหนึ่งเมื่อความจริงได้ปรากฏ เมื่อนั้นเราก็จะมีประชาธิปไตยอย่างแท้จริง เพราะคงไม่มีอะไรจะมาชนะพลังของมหาชนได้หรอกครับ ผมเชื่อเช่นนั้นจริงๆครับ