สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันเจอกับเรื่องเกือบจะตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้(ถ้าไม่นับการที่ต้องวิ่งหนีสึนามิที่ภูเก็ต)
คือ เกือบโดนแก๊งมิจฉาชีพกลุ่มหนึ่งโกงเงิน 100 ยูโร ด้วยทริกง่ายๆ
ตอนนี้ใจยังเต้นตุ๋มๆต่อมๆไม่หายเลย ขอเวลาเรียบเรียงซักครู่แล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
ดิฉันเปิดร้านขายของชำและอาหารแช่แข็งอยู่ในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในบาเยิร์น นอกจากนี้ในร้านยังมีบริการรับฝากเงินกับเวสเทิร์นยูเนี่ยน ประมาณบ่ายสองโมงก็มีกลุ่มชายต่างชาติสี่คนเข้ามาเลือกสินค้าในร้าน ที่ดูออกว่าเป็นต่างชาติเพราะหน้าตา และ สำเนียงการพูด บ่งบอกชัดเจนว่ามาจากยุโปตะวันออก หรือ ตะวันออกเฉียงใต้ ทุกคนก็แยกไปตามมุมต่างๆแต่ละคนเลือกของไวมาก
คนหนึ่งไปหยิบกุ้งจากตู้แช่แข็งมาสองแพ็คโดยไม่ถามราคา
คนที่สองหยิบปลากับตีนไก่
คนที่สามหยิบแคบหมูสามถุง
คนที่สี่หยิบมาม่าคัพและถามหาอะไรต่ออะไรเยอะแยะไปหมด
บรรยากาสวุ่นวายมาก แว็บแรกที่เห็นทั้งสี่เข้ามาในร้านดิฉันมีความรู้สึกว่าน่ากลัว ทั้งที่ปกติลูกค้าที่ซื้อของที่ร้านก็เป็นคนต่างชาติเสียส่วนใหญ่แต่กลับไม่รู้สึกว่าพวกเค้าไม่น่าไว้ใจเท่าสี่คนนี้ !!
มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง เกือบตกเป็นเหยื่อแก๊งมิจฉาชีพที่เยอรมนี
คือ เกือบโดนแก๊งมิจฉาชีพกลุ่มหนึ่งโกงเงิน 100 ยูโร ด้วยทริกง่ายๆ
ตอนนี้ใจยังเต้นตุ๋มๆต่อมๆไม่หายเลย ขอเวลาเรียบเรียงซักครู่แล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
ดิฉันเปิดร้านขายของชำและอาหารแช่แข็งอยู่ในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในบาเยิร์น นอกจากนี้ในร้านยังมีบริการรับฝากเงินกับเวสเทิร์นยูเนี่ยน ประมาณบ่ายสองโมงก็มีกลุ่มชายต่างชาติสี่คนเข้ามาเลือกสินค้าในร้าน ที่ดูออกว่าเป็นต่างชาติเพราะหน้าตา และ สำเนียงการพูด บ่งบอกชัดเจนว่ามาจากยุโปตะวันออก หรือ ตะวันออกเฉียงใต้ ทุกคนก็แยกไปตามมุมต่างๆแต่ละคนเลือกของไวมาก
คนหนึ่งไปหยิบกุ้งจากตู้แช่แข็งมาสองแพ็คโดยไม่ถามราคา
คนที่สองหยิบปลากับตีนไก่
คนที่สามหยิบแคบหมูสามถุง
คนที่สี่หยิบมาม่าคัพและถามหาอะไรต่ออะไรเยอะแยะไปหมด
บรรยากาสวุ่นวายมาก แว็บแรกที่เห็นทั้งสี่เข้ามาในร้านดิฉันมีความรู้สึกว่าน่ากลัว ทั้งที่ปกติลูกค้าที่ซื้อของที่ร้านก็เป็นคนต่างชาติเสียส่วนใหญ่แต่กลับไม่รู้สึกว่าพวกเค้าไม่น่าไว้ใจเท่าสี่คนนี้ !!