มีใครเจอเหตุการณ์เดียวกับเราบ้างคะ เราคุยกับหมออยู่คนนึง เรารู้จักเค้ามาหลายปี แต่เพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือน แน่นอนเราไม่ใช่หมอเหมือนกับเค้า เราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนธรรมดา แต่พ่อแม่เค้า โทรคุยกับเค้าแล้วบอกให้รีบเลิกกับเราก่อนจะสายเกินไป เพราะเพิ่งคบกัน ยังไม่ได้มีความรู้สึกถลำลึกมาก เนื่องจากเค้าอยากให้พี่หมอได้แฟนเป็นหมอเหมือนกัน จะได้ช่วยกันทำมาหากิน และหมอมีเวลาน้อย เค้าก็กลัวเราจะมีปัญหาหลังจากแต่งงาน แล้วก็กลัวจะประวัติศาสตร์ซ้ำรอย บรรดาญาติพี่น้องเค้าที่เจอผู้หญิงแบบนี้
พี่หมออายุมากกว่าเราหนึ่งรอบค่ะ เลข 4 เค้าเองก็ไม่เคยมีแฟน ทำงาน 7 วัน เค้าบอกเคยคุยกับหมอแล้วยังไม่มีที่ชอบ แต่ชอบเราที่เป็นคนสดใส ร่าเริง ประมาณนั้น เค้าก็ปรึกษาเรา เนื่องจากเค้าเองก็สนิทกับครอบครัวมาก รักแม่มาก เค้าก็บอกให้เราเป็นเพื่อน เป็นมิตรที่ดีต่อกันด้วย ส่วนตัวเค้าเองก็เสียใจ
สำหรับเรา เราบอกเค้าว่า จริงๆเราเหมือนถูกตัดสินทั้งๆที่ พ่อ แม่ เค้ายังไม่รู้จักตัวตนเรา รู้แค่ว่าบ้านเรามีฐานะดีกว่า บ้านหมอ ส่วนบ้านหมอเป็นคน ตจว ไม่ได้ร่ำรวย แต่เค้าก็มีคลีนิคในกรุงเทพฯค่ะ บ้านเค้ากลัวเราลำบากกับบ้านเค้าไม่ได้ อีกอย่าง เราไม่ได้เป็นหมอด้วย เค้ากลัวเราจะรับวิถีชีวิตแบบหมอยาก เนื่องจากแทบไมได้มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เราบอกแค่ว่า ถ้าเราเจอพ่อแม่เค้า ได้รู้จักกัน แล้วเค้ามาพูดแบบนี้ เราจะไม่เสียใจ เท่ากับที่ เค้ามาตัดสินว่าเราไปไม่รอดแน่ๆ ให้เลิกเหอะ ทั้งๆที่เรายังไม่รู้จักกับครอบครัวเค้าด้วยซ้ำ
รู้สึก งง เซ็งเป็ด คือ......ถ้าหมอเค้าจะมีแฟนเป็นหมอด้วยกัน เค้าก็คงจะได้คบกับใครเป็นเรื่องเป็นราวไปแล้ว ไม่ปล่อยให้ตัวเองโสดมาจนอายุ 40 หรอกมั้ง
ตอนนี้เราก็ได้แต่......ใช้ชีวิตแบบเรื่อยๆเหมือนเดิม แต่ก็จะพยายามเปิดโอกาสให้ตัวเองค่ะ เพราะเกรงว่า แนวโน้มที่หมอจะตัดสินใจตามที่บ้านมากกว่า 50% ที่เหลือ เราจะทำให้ดีที่สุด คือ หมอเค้าอยากให้เราไปเจอพ่อแม่เค้า เวลาเค้าลงมา กรุงเทพฯ คือที่ผ่านมา เราไม่ได้รับเชิญจากหมอให้ไปเจอนะ เพราะเค้าเองก็มองว่าเพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือน เราเองก็อยากให้ค่อยเป็นค่อยไปด้วยเหมือนกัน แต่พอเค้าเจอแม่เค้าขอร้องมาแบบนี้ เค้าเองก็กระอักกระอ่วนใจเหมือนกัน
ถามว่าเรารับได้ไหม แรกๆเราปรับตัวยากนะ กับที่คบคนทำงาน 7 วัน เลิกไม่ตรงกัน กว่าจะได้เจอกันก็เย็นย่ำ เล่นกีฬาด้วยกัน แล้วก็ต่างคนต่างกลับ บางสัปดาห์แทบไม่ได้เจอเลย ตัวเค้าก็อายุไม่น้อย ครั้นจะไปเที่ยวไหนก็ต้องรอวันหยุดยาว อย่างสงกรานต์ หรือ ปีใหม่ เวลาเค้าก็ทุ่มเทให้กับงานวิชาการ งานสัมมนา ทานข้าวกับบรรดาหมอๆ แต่พอเราเริ่มชิน เพราะก็คบกันได้สักพักนึง เราก็ปรับตัวได้แล้ว มองหาวิธีการขยับขยายธุรกิจเค้าต่อด้วยซ้ำ
แต่พอมาเจอแบบนี้ คือมันเหมือนทุกอย่างนิ่ง ถามว่าแม่เค้าไม่ชอบเราหรอ เค้าบอกว่าแม่เค้าพอรู้เรื่องเราบ้าง ก็เอ็นดูเรา แต่ใจเค้าก็ห่วงลูกชายตัวเองมากกว่า ว่าชีวิตจะพบจุดจบกับการหย่าร้าง ซึ่งเราก็เข้าใจ แต่ทางออกมันมี 2 ทางตอนนี้คือ
1. เลิกไปเลย แต่เป็นพี่น้องกัน
2. สู้ต่อ และพิสูจน์ตัวเองให้เค้าเห็น
เราอยากได้แบบ 2 เพราะจริงๆเราไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆ เราจะยอมก็ต่อเมื่อ เราทำดีที่สุดแล้ว แล้วเค้ามองไม่เห็นค่า หรือเค้ายังไม่พอใจ เพราะของแบบนี้ มันปรบมือข้างเดียวไม่ดังอยู่แล้วอ่ะนะ
ใครเจอเหตุการณ์แบบเรา หรือใครเป็นหมอรักษาโรคทั่วไป หมอฟัน หมออะไรก็ได้ ใครเจอเหตุการณ์แบบเดียวกัน แล้วลงเอยอย่างไรบ้างคะ
ขอบคุณค่ะ
คบกับหมอ แต่แม่ของหมอบอกให้หมอเลิกกับเรา เพราะเราไม่ใช่หมอ
พี่หมออายุมากกว่าเราหนึ่งรอบค่ะ เลข 4 เค้าเองก็ไม่เคยมีแฟน ทำงาน 7 วัน เค้าบอกเคยคุยกับหมอแล้วยังไม่มีที่ชอบ แต่ชอบเราที่เป็นคนสดใส ร่าเริง ประมาณนั้น เค้าก็ปรึกษาเรา เนื่องจากเค้าเองก็สนิทกับครอบครัวมาก รักแม่มาก เค้าก็บอกให้เราเป็นเพื่อน เป็นมิตรที่ดีต่อกันด้วย ส่วนตัวเค้าเองก็เสียใจ
สำหรับเรา เราบอกเค้าว่า จริงๆเราเหมือนถูกตัดสินทั้งๆที่ พ่อ แม่ เค้ายังไม่รู้จักตัวตนเรา รู้แค่ว่าบ้านเรามีฐานะดีกว่า บ้านหมอ ส่วนบ้านหมอเป็นคน ตจว ไม่ได้ร่ำรวย แต่เค้าก็มีคลีนิคในกรุงเทพฯค่ะ บ้านเค้ากลัวเราลำบากกับบ้านเค้าไม่ได้ อีกอย่าง เราไม่ได้เป็นหมอด้วย เค้ากลัวเราจะรับวิถีชีวิตแบบหมอยาก เนื่องจากแทบไมได้มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เราบอกแค่ว่า ถ้าเราเจอพ่อแม่เค้า ได้รู้จักกัน แล้วเค้ามาพูดแบบนี้ เราจะไม่เสียใจ เท่ากับที่ เค้ามาตัดสินว่าเราไปไม่รอดแน่ๆ ให้เลิกเหอะ ทั้งๆที่เรายังไม่รู้จักกับครอบครัวเค้าด้วยซ้ำ
รู้สึก งง เซ็งเป็ด คือ......ถ้าหมอเค้าจะมีแฟนเป็นหมอด้วยกัน เค้าก็คงจะได้คบกับใครเป็นเรื่องเป็นราวไปแล้ว ไม่ปล่อยให้ตัวเองโสดมาจนอายุ 40 หรอกมั้ง
ตอนนี้เราก็ได้แต่......ใช้ชีวิตแบบเรื่อยๆเหมือนเดิม แต่ก็จะพยายามเปิดโอกาสให้ตัวเองค่ะ เพราะเกรงว่า แนวโน้มที่หมอจะตัดสินใจตามที่บ้านมากกว่า 50% ที่เหลือ เราจะทำให้ดีที่สุด คือ หมอเค้าอยากให้เราไปเจอพ่อแม่เค้า เวลาเค้าลงมา กรุงเทพฯ คือที่ผ่านมา เราไม่ได้รับเชิญจากหมอให้ไปเจอนะ เพราะเค้าเองก็มองว่าเพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือน เราเองก็อยากให้ค่อยเป็นค่อยไปด้วยเหมือนกัน แต่พอเค้าเจอแม่เค้าขอร้องมาแบบนี้ เค้าเองก็กระอักกระอ่วนใจเหมือนกัน
ถามว่าเรารับได้ไหม แรกๆเราปรับตัวยากนะ กับที่คบคนทำงาน 7 วัน เลิกไม่ตรงกัน กว่าจะได้เจอกันก็เย็นย่ำ เล่นกีฬาด้วยกัน แล้วก็ต่างคนต่างกลับ บางสัปดาห์แทบไม่ได้เจอเลย ตัวเค้าก็อายุไม่น้อย ครั้นจะไปเที่ยวไหนก็ต้องรอวันหยุดยาว อย่างสงกรานต์ หรือ ปีใหม่ เวลาเค้าก็ทุ่มเทให้กับงานวิชาการ งานสัมมนา ทานข้าวกับบรรดาหมอๆ แต่พอเราเริ่มชิน เพราะก็คบกันได้สักพักนึง เราก็ปรับตัวได้แล้ว มองหาวิธีการขยับขยายธุรกิจเค้าต่อด้วยซ้ำ
แต่พอมาเจอแบบนี้ คือมันเหมือนทุกอย่างนิ่ง ถามว่าแม่เค้าไม่ชอบเราหรอ เค้าบอกว่าแม่เค้าพอรู้เรื่องเราบ้าง ก็เอ็นดูเรา แต่ใจเค้าก็ห่วงลูกชายตัวเองมากกว่า ว่าชีวิตจะพบจุดจบกับการหย่าร้าง ซึ่งเราก็เข้าใจ แต่ทางออกมันมี 2 ทางตอนนี้คือ
1. เลิกไปเลย แต่เป็นพี่น้องกัน
2. สู้ต่อ และพิสูจน์ตัวเองให้เค้าเห็น
เราอยากได้แบบ 2 เพราะจริงๆเราไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆ เราจะยอมก็ต่อเมื่อ เราทำดีที่สุดแล้ว แล้วเค้ามองไม่เห็นค่า หรือเค้ายังไม่พอใจ เพราะของแบบนี้ มันปรบมือข้างเดียวไม่ดังอยู่แล้วอ่ะนะ
ใครเจอเหตุการณ์แบบเรา หรือใครเป็นหมอรักษาโรคทั่วไป หมอฟัน หมออะไรก็ได้ ใครเจอเหตุการณ์แบบเดียวกัน แล้วลงเอยอย่างไรบ้างคะ
ขอบคุณค่ะ