เมื่อก่อนไม่เชื่อว่า การหมดรักจนอยากให้อีกฝ่ายมีคนใหม่แล้วไม่หึงหวง อยากให้ไปสักทีจะีมีจริงนึกว่าเป็นคำพูดประชด หรือโชว์ว่าไม่รักทั้งทีในใจเจ็บ แต่....

ทุกวันนี้เราเลย เบื่อหน่ายพ่อของลูกที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกันมากไม่นอนด้วยกันมาตั้งแต่รู้ตัวว่าตั้งท้องลูกคนที่2 เพราะเราถือว่าหมดหน้าที่สำหรับเรา เราต้องการแค่ลูก แม้บางทีฝ่ายชายจะขอ เราก็ไม่ยอม และบอกว่า ใ้ห้ไปหาไปมีคนใหม่ได้เลย

พยายามขอให้แยกทาง ไม่ว่าจะใช้ไม้อ่อน และไม้แข็งก็ไม่สำเร็จอีกฝ่ายบอกว่าอยากอยู่กับลูก ภาวนาทุกวันให้อีกฝ่ายไปเจอคนใหม่แล้วไปสักที  อยู่สภาพนี้มาจะสองปี แล้ว เปิดทางทุกอย่างให้อีกฝ่ายหาคนใหม่ได้เต็มที่ ไ่ม่เช็คไม่ตาม แต่ก็ยังไม่ไปสักที นี่มันคืออะไร ทำไมเราถึงต้องในสภาพนี้

ไม่เคยอยากรับรู้เรื่องอะไรของอีกฝ่าย ว่าไปไหนไปทำอะไร ไปค้างคืน ไปไหนนานๆ ได้ยิ่งดี รู้สึกมีความสุข เมื่อใดที่อีกฝ่ายอยู่บ้าน เรารู้สึกเบื่อหมดสนุกเซง อยากได้แต่ลูกเท่านั้น


เมื่อก่อนเคยรักมากตามหึง ทรมานวันนี้หมดใจจริงๆ เพราะ พฤติกรรมสุดทน น่าเบื่อรักแต่ตัวเองของอีกฝ่ายทำให้เราหมดรัก หมดจริงๆ อยากให้ไปให้พ้นๆ แต่ไม่อยากรุนแรงเพราะเห็นว่าเป็นพ่อของลูก อยากจบดีๆ แต่กดดันหลายทางอย่างสุภาพชนแล้วก็ไม่ไป

ทุกวันนี้แทบไม่ทะเลาะ เพราะเบื่อแม้แต่จะทะเลาะ ยังเซง เงียบ คุยกันแบบเพื่อน ไม่เคยมองว่าเป็นคนในครอบครัวหรือคู่ชีวิต มีแค่ลูกเท่านั้นที่เป็นสิ่งที่มีร่วมกันนอนนั้นตัวใครตัวมัน แยกกันโดยสิ้นเชิง


เมื่อไรมันจะจบ ใครเคยเจอสภาพแบบนี้มาแชร์หน่อยว่าจะผ่านไปได้ยังไง