ปีเตอร์แพนคือตัวอย่างชั้นดีสำหรับคำว่า " จูนิเบียว " ไม่ยอมโตเลยนะครับ อยู่แต่ในโลกความฝันของตัวเองไปชั่วนิรันดร ไม่อยากเป็นผู้ใหญ่ ไม่อยากใช้ชีวิตของผู้ใหญ่ หากต้องมาเป็นผู้ใหญ่ขอเป็นเด็กไปตลอดกาลดีกว่า


ถ้าเป็นเวอร์ชั่น Robin Williams นั้นคือ ปีเตอร์ ที่เคยเป็นเด็กพอได้มาเจอลูกของเวนดี้เลยแต่งงานด้วยกัน ผ่านไปหลายปีตัวเองแก่งั่ก (เพราะไม่ได้อยู่ในเนเวอร์แลนด์) มีลูกจนตัวเองลืมไปหมดสิ้นว่าตัวเองคือปีเตอร์แพน

( เนเวอร์แลนด์ใครไปอยู่ที่นั้นจะไม่มีวันโตสังเกตได้คือ ทุกครั้งที่ปีเตอร์ไปหาเวนดี้ตัวเธอจะแก่ลงเรื่อยๆ ตรงกันข้ามปีเตอร์ยังคงเหมือนเดิม จนพอเวนดี้แก่งั่กเธอยังจำปีเตอร์ได้แต่ลืมวิธีบินไปแล้ว )


ในชินจังมีตอนนึงเล่าถึง ปีเตอร์แพนในโลกความจริง ให้ฟังว่า ตัวปีเตอร์แพนเลิกที่จะเป็นเด็กเพราะมันไม่มีอนาคตอะไรเลยแถมไร้สาระเลยออกจากเนเวอร์แลนด์มาเป็นประธานบริษัท เรื่องราวความฝันทั้งหลายถูกแทนที่ด้วยโลกความจริง จะบินก็ไม่ได้แล้ว จะฝันก็ไม่ได้แล้ว แต่ตัวเองไม่เสียดายที่จะทิ้งสิ่งเหล่านั้นไป สุดท้าย ชินจังกับเด็กสาวคนนึงกำลังตกอยู่ในอันตรายปีเตอร์เลยต้องกลับไปช่วยอีกครั้ง