ก. เขียนหนังสือ โดยใช้เวลาเขียนทั้งหมดใน ไทย ปี 2550 และตีพิมพ์ในปี 2555 ในปี 2556 ก.ตาย ....และในปีเดียวกัน มหาลัยAAA ซื้อหนังสือนั้น มาเก็บไว้ในห้องสมุด   กระทั้งปี 2580  

ตอบ งานวรรรกรรม มีอยู่ต่อไปอีกเป็นเวลาห้าสิบปี นับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย เมื่อ ก ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย ปี ๒๕๕๖ อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์จะคุ้มครองถึงปี  ๒๖๐๖

กระทั้งปี 2580 ข. บรรณารักษ์ เห็นว่าหนังสือเก่ามาก จึง" ถ่ายเอกสารเย็บเล่ม" เพื่อเก็บใว้ในห้องสมุด   ส่วนต้นฉบับ มอบให้แก่ ค. โดยไม่ทราบว่า ค. เป็นเจ้าของร้านขายหนังสือเก่า ค. นำต้นฉบับไปวางแผงและลดราคา ขาย

ตอบ ปี ๒๕๘๐ หนังสือของ ก ยังอยู่ในอายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์ การที่บรรณารักษ์ ถ่ายเอกสารเย็บเล่ม เพื่อเก็บไว้ในห้องสมุด ย่อมกระทำได้ ตามมาตรา ๓๔ เพราะเป็นการทำซ้ำเพื่อใช้ในห้องสมุดโดยมิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อหากำไร

การที่ ค. เอาหนังสือออกขาย แม้จะอยู่ในอายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์ ก้ไม่เป็นความผิด เพราะเมื่อ ค.ซื้อหนังสือดังกล่าวมาแล้ว ค.ย่อมเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในหนังสือเล่มนั้น สามารถที่จะจำหน่ายจ่ายโอนได้ด้วยอำนาจแห่งกรรมสิทธิ์ เจ้าของลิขสิทธิ์ (ก.) ไม่อาจหวงกันการจำหน่ายต่อได้ เพราะตนเองได้รับประโยชน์จากการจำหน่ายครั้งแรกไปแล้ว (ในเรื่องนี้ โปรดดู หลักการระงับสิ้นไปซึ่งสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา หรือหลักการขายครั้งแรก)