ขออนุญาต ก๊อปปี้ มาให้อ่านกัน เป็น กรณี ศึกษา นะครับ


ตัดมาจาก  http://hijack-007.blogspot.com/2011/09/blog-post_3259.html
มาตรา 287 ผู้ใด

(1) เพื่อความประสงค์แห่งการค้า หรือโดยการค้า เพื่อการแจกจ่าย หรือเพื่อการแสดงอวดแก่ประชาชน
ทำ ผลิต มีไว้ นำเข้า หรือยังให้นำเข้าในราชอาณาจักร ส่งออก หรือยังให้ส่งออกไปนอกราชอาณาจักร
พาไป หรือ ยังให้พาไป หรือทำให้แพร่หลายโดยประการใด ๆ ซึ่งเอกสาร ภาพ เขียน ภาพพิมพ์ การระบายสี สิ่งพิมพ์ รูปภาพ
ภาพโฆษณา เครื่องหมาย รูปถ่าย ภาพยนตร์ แถบบันทึกเสียง แถบบันทึกภาพหรือสิ่งอื่นใดอันลามก

(2) ประกอบการค้า หรือมีส่วน หรือเข้าเกี่ยวข้องในการค้าเกี่ยวกับวัตถุหรือสิ่งของลามกดังกล่าวแล้ว
จ่ายแจก หรือแสดงอวดแก่ประชาชน หรือให้เช่าวัตถุหรือสิ่งของเช่นว่านั้น

(3) เพื่อจะช่วยทำให้แพร่หลาย หรือการค้าวัตถุหรือสิ่งของลามกดังกล่าวแล้ว
โฆษณาหรือไขข่าวโดยประการใด ๆ ว่ามีบุคคลกระทำการอันเป็นความผิดตามมาตรานี้
หรือโฆษณาหรือไขข่าวว่าวัตถุ หรือสิ่งของลามกดังกล่าวแล้วจะหาได้จากบุคคลใด หรือโดยวิธีใด
ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

- คำว่า “สิ่งอันลามก”

- ศาสตราจารย์จิตติ ติงศภัทิย์ อธิบายว่า คือน่าอับอายในทางเพศต่อหูตา น่าบัดสี ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เป็นศิลปะ
อันแสดงถึงความงามและฝีมือของศิลปิน ศิลปหรือลามกพิจารณาตามความรู้สึกของวิญญูชน
มิใช่ผู้เคร่งต่อจารีตประเพณีโดยไม่ยอมเปลี่ยนแปลงไปตามสมัยของโลก

- วัตถุเป็นสิ่งอันลามกหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

- ภาพของกลางเป็นภาพที่แสดงถึงส่วนสัดความสมบูรณ์ของร่างกายที่มิได้มีสิ่งปกปิด
ส่วนล่างก็ปกปิดโดยทำเป็นเงาและลางเลือนให้ภาพเรียบแล้ว จึงไม่เป็นภาพลามก

- คำพิพากษาฎีกาที่ 978/2492 รูปหญิงเปลือยกายเห็นเด่นชัดเฉพาะถัน ส่วนโยนีถูกระบายให้ลบเลือนเห็นเพียงฐาน
เป็นรูปแสดงสุขภาพอนามัยของการอาบแดด สอนวิธีเขียนส่วนสัดความงามของร่างกาย ไม่น่าเกลียด
อุดจาดบัดสีที่น้อมนำไปสู่ความใคร่ทางกามารมณ์ จึงไม่ใช่ภาพลามกอนาจาร

- คำพิพากษาฎีกาที่ 1856/2492 ภาพหญิงเปลือยกายในท่าต่างๆ ที่ไม่เปิดเผยให้เห็นของลับอิถีลึงค์
เป็นแต่แสดงให้เห็นความงามของทรวดทรงอวัยวะภายนอกและแสดงฝีมือในการถ่ายและวาดภาพ
ไม่แสดงไปในทางเลวทรามต่ำช้าแล้ว ไม่เป็นของลามกอนาจาร.

- คำพิพากษาฎีกาที่ 3510/2531 ภาพหญิงยืนเปลือยกาย กอดชาย ภาพหญิงสวมแต่กางเกงในโปร่งตา
มีผู้ชายนอนกอดมือโอบบริเวณทรวงอก ภาพหญิงเปลือยกายท่อนบน ใช้มือจับหูโทรศัพท์กดที่อวัยวะเพศ

ภาพหญิงเปิดเสื้อให้เห็นนมล้วงมือเข้าไปในกระโปรง ภาพหญิงเปลือยอก สวมกางเกงใน มือล้วงไปที่อวัยวะเพศ
และภาพหญิงเปลือยอกสวมกางเกงขาสั้น มือข้างหนึ่งประคองนมอีกข้างหนึ่งล้วงไปจับที่อวัยวะเพศ

แม้ภาพดังกล่าวในหนังสือแต่ละเล่ม จะไม่เห็นอวัยวะเพศชัดเจน แต่ก็มีลักษณะส่อไปในด้านยั่วยุกามารมณ์
และยังมีภาพหญิงเปลือยตลอดร่างอีกหลายภาพ ซึ่งบางภาพก็เห็นอวัยวะเพศได้ ถือเป็นภาพลามก /
ข้อความต่าง ๆ ที่ได้บรรยายถึงการร่วมประเวณีของชายและหญิงอย่างชัดเจนละเอียดละออ
และบรรยายถึงอารมณ์ของชายและหญิงไปในทางยั่วยุอารมณ์
แม้จะมิได้ใช้ถ้อยคำหยาบคายก็ถือได้ว่าเป็นข้อความที่ลามก

- คำพิพากษาฎีกาที่ 6301/2533 ภาพหญิงซึ่งมีบางภาพเป็นเผยเต้านมอย่างโจ่งแจ้ง ส่วนที่อวัยวะเพศ
แม้จะมีผ้าอาภรณ์ปิดไว้ แต่ก็จะปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งนอกจากจะอยู่ในกริยาบทที่ไม่เรียบร้อย ไม่น่าดู
แล้วยังอยู่ในอิริยาบทที่น่าเกลียด น่าบัดสีอีกด้วย

กล่าวคือ มีบางภาพอยู่ในอิริยาที่นอนหงายถ่างขาออกอย่างกว้าง ทำนองเจตนาเพื่ออวดอวัยวะเพศอย่างเด่นชัด
ส่วนภาพที่อยู่ในอิริยาบทนั่งก็นั่งถ่างขาออก แม้จะมีผ้าปกปิดอวัยวะเพศก็เป็นผ้าบางใส
ซึ่งแสดงว่าต้องการอวดอวัยวะเพศเช่นเดียวกัน จึงเป็นภาพที่มีเจตนายั่วยุให้บังเกิดความใคร่ทางกามารมย์โดยตรง
ถือเป็นภาพลามกตามมาตรา 287 (1)

- เจตนา แจกจ่าย แสดงออกต่อประชาชน ทำให้แพร่หลายโดยประการใด

- การจะเป็นความผิดตามมาตรานี้ต้องมีเจตนา แจกจ่าย แสดงออกต่อประชาชน ทำให้แพร่หลายโดยประการใด
ถ้าขาดเจตนาไม่เป็นความผิด ถ้ากระทำโดยประมาทไม่เป็นความผิด

- คำพิพากษาฎีกาที่ 3705/2530 ลิขสิทธิ์ที่บุคคลสามารถเป็นเจ้าของได้จะต้องเป็นลิขสิทธิ์ในงานที่ตนสร้างสรรค์
โดยชอบด้วยกฎหมาย แต่ปรากฏว่าวีดีโอเทปของกลางที่โจทก์อ้างว่าเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์มีบทแสดงการร่วมเพศระหว่างหญิงและชาย
บางตอนเป็นภาพลามกซึ่งผู้ใดทำหรือมีไว้หรือมีส่วนเกี่ยวข้องในการค้า เป็นความผิดตาม มาตรา 287
งานของโจทก์จึงไม่ใช่งานสร้างสรรค์ตามความหมายของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2521
โจทก์จึงไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ไม่เป็นผู้เสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2 (4) ไม่มีอำนาจฟ้อง

- คำพิพากษาฎีกาที่ 2641/2531 จำเลยทำหน้าที่ควบคุมการฉายภาพยนต์ทางโทรทัศน์
ได้นำแถบบันทึกภาพลามกมาอัดภาพยนต์ที่กำลังแพร่ภาพเพื่อใช้เป็นส่วนตัว แต่ได้เกิดขัดข้องทางด้านเทคนิคการส่งภาพ
ทำให้ภาพลามกออกไปปรากฏทางเครื่องรับโทรทัศน์นั้น เหตุที่เกิดขึ้นดังกล่าวเป็นไปในลักษณะบังเอิญ
จำเลยมิได้มีเจตนาที่จะแพร่หลายภาพลามกนั้นออกไปสู่สาธารณะ ไม่มีความผิดตามมาตรา 287

- คำพิพากษาฎีกาที่ 2875/2531 โทรทัศน์สีและเครื่องเล่นวีดีโอเทปที่จำเลยใช้เป็นเครื่องมือแพร่หลายภาพลามก
โดยจัดให้มีการฉายภาพยนต์วีดีโอเทปลามกเพื่อแสดงออกแก่ประชาขน
และเรียกเก็บเงินจากประชาชนที่เข้าชม เป็นทรัพย์ที่ใช้ในการกระทำผิด ศาลสั่งริบได้

+++++++++++++++++++++++++

อ่านแล้ว พิจารณาเอาเอง นะครับ อันไหน เข้าข่าย ลามก อนาจาร หรือไม่

ลองตีความนะครับ

ขอบคุณ คุณ SuperY
http://pantip.com/topic/30485512/comment5