ตอนที่ลูกน้องประกาศว่านายแม่เหมยฟางจะขึ้นมาควบคุมกิจการฝิ่น
แล้วพิมพ์ก็ผงาดขึ้นมายืน นี่ัมันให้อารมณ์หงส์เหนือมังกร ตอนที่อาหลิวต้องมารับช่วงพ่อมากๆ
แอบขนลุกเบาๆ พิมพ์ตอนนี้ดูนางพญาจริงๆ แล้วมีเง็ก กับชวนชมยืนประกบนี่ ฟีลเจ้าแม่ชัดๆ

แต่ตอนที่เหมยฟางได้เป็นเจ้าแม่โรงฝิ่นนี่ ทำให้แอบคิดถึงตอนที่อีอุ่นได้ขึ้นมาเป็นแม่เล้าในซ่องน่ะ

ปล.เกลียดบทนี้ตรงที่ชอบหัวเราะนี่แหละ แม่ชอบหัวเราะแทบทุกเวลา น่ารำคาญ - -