สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นหนึ่งในคนไทยในต่างประเทศค่ะ มาเรียนปริญญาต่อที่จีน พอดีวันนี้เสบียงหมด ในวันที่ร้อนอบอ้าวเลยจำต้องพกเป้ใบใหญ่ๆ ออกมาซื้อของเข้าหอ คือเป็นพวกขี้เกียจออกจากหอบ่อยๆ นอกจากไปเรียน เพราะตอนนี้มันร้อนมาก แต่ทำไงได้ ไม่มีอะไรจะกินแล้วค่ะ
หลังจากเดินซื้อของจากชั้นบนเสร็จเรียบร้อย แฟนดิฉันก็ท้องหิวพอดี แฟนดิฉันอยากกินข้าวแถวหน้ามหาลัย แต่ดิฉันอยากกินแม็ค ตกลงกันเสร็จสรรพ ดิฉันกับแฟนก็ลงไปซื้อแม็คก่อนเพื่อห่อไปกินร้านอาหารที่แฟนหมายปอง เนื่องจากเหนื่อยมาก แฟนดิฉันก็ขอนั่งรอพร้อมเฝ้ารถใส่เสบียงด้วย ก็โอเคไม่มีปัญหา
พอไปถึงดิฉันก็กะจะไปเข้าแถวสั่งอาหารตามระเบียบ แต่พอดีสะดุดนิดหน่อย พอดีคนเข้าแถวก่อนหน้าเป็นน้องๆ คนไทยสามคน คือปกติไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ แต่ิดิฉันค่อนข้างนิสัยเสีย คือขี้เกียจทัก ยิ่งหลังๆ มหาลัยที่จีนนักเรียนแลกเปลี่ยน นักเรียนทุนเยอะเหลือเกิน ไม่ได้รู้จักกันหมดหรอกค่ะ แล้วมหาลัยดิฉันก็มีหลายวิทยาเขต ยิ่งช่วงนี้มีนักศึกษาแลกเปลี่ยนป.ตรีจากมหาลัยที่ไทยมา คนไทยยิ่งเยอะ รู้จักกันไม่หวาดไม่ไหว แต่เลือกไม่ได้ค่ะ พอดีมีเจ๊คนนึงแกจะซื้อของเหมือนกัน นางทำเหมือนจะแซงคิว ดิฉันก็เลยต้องทวงสิทธิยืนต่อคิวติดหลังน้องคนไทยซะเลย ฮะฮะ
ตลอดเวลาคือดิฉันคิดอยู่ว่าจะทักดีรึเปล่า แต่น้องคนไทยพูดคุยกันได้น่ากลัวมาก เอิ่ม...เข้าใจค่ะว่ามาต่างประเทศ จะนินทา จะว่าใครเค้าก็ไม่เข้าใจหรอก เพราะคำพูดกับหน้าตาน้องไม่ได้ไปด้วยกัน น้องพูดจาโหดร้ายมาก(จนพี่ไม่กล้าทัก) แต่หน้าตาน้องยิ้มแย้มตลอด เอ่อ...เข้าใจค่ะ ว่าน้องอาจจะคะนองปาก เห็นคนจีนคนนั้นคนนี้น้องก็พอจาจิกใส่เค้าโน่นนี่ เค้าฟังไม่ออกหรอกค่ะ แต่พี่ฟังออก บอกตรงๆ พี่ค่อนข้างอาย
ยกตัวอย่างคำพูดน้องนะคะ
(มีเจ๊คนนึง นางหัวมันมาก มายืนข้างๆ น้อง)
"ดูอิผู้หญิงคนนี้สิเมิ. หัวแม่.โคตรมัน ทุเรศตาว่ะ"
(บางทีสาวข้างหลังพูดกันเสียงดัง น้องก็จะบ่น)
"อินี่ จะพูดดังทำห่.อะไรนักหนา เดี๋ยวแม่ตบด้วยส้.เท้าเลย"
(เด็กคนจีนโวยวาย)
"อิเด็กเว.นี่"
เป็นต้นค่ะ
คือ...น้องคุยกันได้โหดขนาดว่าพี่เป็นคนไทยพี่ไม่กล้าทักเลยค่ะ เลยเข้าแถวก้มหน้างุดๆ แต่ก็มีบางอารมณ์ที่เห็นแปลกไม่ได้ ก็แอบชำเลืองมองบ้าง จนน้องผู้หญิงคนไทยเค้าบอกเพื่อนว่า
"เมิ. อิคนที่อยู่หลังเมิ. มองเมิ.ทำเหี้.อะไร เดี๋ยวตบแม่."
ดิฉันได้ยินสะดุ้งเฮือกเลยค่ะ นอกจากทักไม่ออกแล้วยังไม่ทันได้นึกว่าจะตอบไปว่าอะไรดี แต่เหมือนเพื่อนเค้าอีกสองคนเหมือนจะพอเดาได้่ว่าดิฉันอาจจะเป็นคนไทย เลยสะกิดๆ กัน พอน้องสามคนสั่งของเสร็จก็รีบเดินกลับไปนั่งทันที(คือคนที่นี่มองท่าทางและการแต่งตัวส่วนมากก็จะพอเดากันออกนะคะว่าเป็นคนไทย คนจีน คนเกาหลี คนญี่ปุ่น แต่ดิฉันว่าดิฉันมองยังไงก็ไม่เหมือนคนจีนสักนิด ผิวก็ออกดำแดง ตาก็โต ไม่น่าจะมีคนมองพลาด)
ดิฉันสั่งของเสร็จก็กลับไปเล่าให้แฟนฟังค่ะ หัวเราะใหญ่ แล้วถามว่า "ทำไมไม่บอกเค้าล่ะว่าพี่ไม่ได้มองนะจ๊ะ"
ดิฉันก็แบบ "น้องมัวแต่ตกใจ เลยทำหน้าเหลอหลา"
คือสิ่งที่ได้จากวันนี้นอกจากนั้นก็คือ ดิฉันเองก็ไม่ใช่ไม่เคยค่ะนิสัยแบบนี้ แต่ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมากเกินไปก็ไม่แรงเท่าที่เจอกับตัวเองวันนี้ค่ะ แต่อย่างน้อยดิฉันก็ได้มองกระจกเงาของตัวเอง ว่าภาพที่ทำออกมาแม้จะเป็นการคึกคะนอง เค้าฟังไม่ออก แต่คนฟังออก มองจากภาพข้างนอกแล้วมันไม่น่าดูเลยค่ะ น้องๆ หลายคนที่มาเรียนต่อที่จีน เข้าใจค่ะ...ว่ามารยาทของคนจีนมัน...ขนาดไหน แต่เราก็ไม่ต้องไปดูถูกเค้าขนาดนี้ก็ได้ คำพูดมันส่อมากเลยค่ะ บอกตรงๆ พี่อายที่จะทักน้อง แล้วก็กลัวว่าถ้าทักน้อง น้องอาจจะหันมาตบพี่ก็ได้ ฮะฮะ
แฟนดิฉันบอกว่าตอนเรียนอยู่ป.โทก็มีมาแบบนี้แหละ ให้ทักไปเลย ให้น้องเค้าอาย อายหน่อยแต่ว่าน้องเค้าก็ได้จำว่าให้ระวัง อย่าทำแบบนี้อีก ดิฉันก็ได้แต่จำไว้ค่ะ รอครั้งหน้าจะทักให้อายม้วนเลย ฮะฮะ(ล้อเล่นค่ะ ไม่แน่ใจตอนนั้นเหมือนกัน)
ปล.แฟนเล่าให้ฟังว่าตอนที่นั่งรอดิฉัน คนจีนโต๊ะข้างๆ พูดถึงละครไทยด้วยค่ะ คือเป็นผู้ชายกับผู้หญิงคุยกัน ผู้หญิงก็พูดทำนองว่าเดี๋ยวนี้ละครไทยเข้ามาจีนมากแล้วนะ ชั้นชอบดูมากเลย แม่ชั้นก็ดูนะ ดูทุกวันเลย ผู้ชายก็บ่นบอกว่าดูทำไม ไร้สาระละครไทย ชั้นไม่เห็นชอบ
เจ๊ผู้หญิงก็เชียร์ใหญ่เลยค่ะทีนี้ว่าละครไทยดีนะ พระเอกหล่อ นางเอกก็สวย โน่น นี่ นั่น
แต่ผู้ชายเค้าเหมือนจะไม่พอใจค่ะ(สงสัยเพิ่งจีบกันใหม่ๆ) บอกว่า ชั้นว่าผู้ชายไทยไม่เห็นหล่อเลย เหมือนผู้หญิง หน้าก็ขาว ผู้ชายไทยจริงๆ คงหน้าตาดูไม่ได้หรอก
ดิฉันฟังแล้วขำก๊ากเลยค่ะ บอกไปว่า "แล้วทำไมพี่ไม่บอกเค้าไปล่ะจ๊ะว่าพี่คนไทย" ก็มองหน้ากันแล้วขำ เพราะแฟนดิฉันถึงหน้าจะขาวจริง แต่ตัวไม่เล็กนะคะ ออกจะล่ำเลยทีเดียว ฮา(เพราะสาเหตุนี้ถึงแท๊กห้องละครโทรทัศน์ไปนะคะ)
ถึงคนไทยในต่างประเทศค่ะ ระวังสักหน่อยก็จะดีนะคะ
หลังจากเดินซื้อของจากชั้นบนเสร็จเรียบร้อย แฟนดิฉันก็ท้องหิวพอดี แฟนดิฉันอยากกินข้าวแถวหน้ามหาลัย แต่ดิฉันอยากกินแม็ค ตกลงกันเสร็จสรรพ ดิฉันกับแฟนก็ลงไปซื้อแม็คก่อนเพื่อห่อไปกินร้านอาหารที่แฟนหมายปอง เนื่องจากเหนื่อยมาก แฟนดิฉันก็ขอนั่งรอพร้อมเฝ้ารถใส่เสบียงด้วย ก็โอเคไม่มีปัญหา
พอไปถึงดิฉันก็กะจะไปเข้าแถวสั่งอาหารตามระเบียบ แต่พอดีสะดุดนิดหน่อย พอดีคนเข้าแถวก่อนหน้าเป็นน้องๆ คนไทยสามคน คือปกติไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ แต่ิดิฉันค่อนข้างนิสัยเสีย คือขี้เกียจทัก ยิ่งหลังๆ มหาลัยที่จีนนักเรียนแลกเปลี่ยน นักเรียนทุนเยอะเหลือเกิน ไม่ได้รู้จักกันหมดหรอกค่ะ แล้วมหาลัยดิฉันก็มีหลายวิทยาเขต ยิ่งช่วงนี้มีนักศึกษาแลกเปลี่ยนป.ตรีจากมหาลัยที่ไทยมา คนไทยยิ่งเยอะ รู้จักกันไม่หวาดไม่ไหว แต่เลือกไม่ได้ค่ะ พอดีมีเจ๊คนนึงแกจะซื้อของเหมือนกัน นางทำเหมือนจะแซงคิว ดิฉันก็เลยต้องทวงสิทธิยืนต่อคิวติดหลังน้องคนไทยซะเลย ฮะฮะ
ตลอดเวลาคือดิฉันคิดอยู่ว่าจะทักดีรึเปล่า แต่น้องคนไทยพูดคุยกันได้น่ากลัวมาก เอิ่ม...เข้าใจค่ะว่ามาต่างประเทศ จะนินทา จะว่าใครเค้าก็ไม่เข้าใจหรอก เพราะคำพูดกับหน้าตาน้องไม่ได้ไปด้วยกัน น้องพูดจาโหดร้ายมาก(จนพี่ไม่กล้าทัก) แต่หน้าตาน้องยิ้มแย้มตลอด เอ่อ...เข้าใจค่ะ ว่าน้องอาจจะคะนองปาก เห็นคนจีนคนนั้นคนนี้น้องก็พอจาจิกใส่เค้าโน่นนี่ เค้าฟังไม่ออกหรอกค่ะ แต่พี่ฟังออก บอกตรงๆ พี่ค่อนข้างอาย
ยกตัวอย่างคำพูดน้องนะคะ
(มีเจ๊คนนึง นางหัวมันมาก มายืนข้างๆ น้อง)
"ดูอิผู้หญิงคนนี้สิเมิ. หัวแม่.โคตรมัน ทุเรศตาว่ะ"
(บางทีสาวข้างหลังพูดกันเสียงดัง น้องก็จะบ่น)
"อินี่ จะพูดดังทำห่.อะไรนักหนา เดี๋ยวแม่ตบด้วยส้.เท้าเลย"
(เด็กคนจีนโวยวาย)
"อิเด็กเว.นี่"
เป็นต้นค่ะ
คือ...น้องคุยกันได้โหดขนาดว่าพี่เป็นคนไทยพี่ไม่กล้าทักเลยค่ะ เลยเข้าแถวก้มหน้างุดๆ แต่ก็มีบางอารมณ์ที่เห็นแปลกไม่ได้ ก็แอบชำเลืองมองบ้าง จนน้องผู้หญิงคนไทยเค้าบอกเพื่อนว่า
"เมิ. อิคนที่อยู่หลังเมิ. มองเมิ.ทำเหี้.อะไร เดี๋ยวตบแม่."
ดิฉันได้ยินสะดุ้งเฮือกเลยค่ะ นอกจากทักไม่ออกแล้วยังไม่ทันได้นึกว่าจะตอบไปว่าอะไรดี แต่เหมือนเพื่อนเค้าอีกสองคนเหมือนจะพอเดาได้่ว่าดิฉันอาจจะเป็นคนไทย เลยสะกิดๆ กัน พอน้องสามคนสั่งของเสร็จก็รีบเดินกลับไปนั่งทันที(คือคนที่นี่มองท่าทางและการแต่งตัวส่วนมากก็จะพอเดากันออกนะคะว่าเป็นคนไทย คนจีน คนเกาหลี คนญี่ปุ่น แต่ดิฉันว่าดิฉันมองยังไงก็ไม่เหมือนคนจีนสักนิด ผิวก็ออกดำแดง ตาก็โต ไม่น่าจะมีคนมองพลาด)
ดิฉันสั่งของเสร็จก็กลับไปเล่าให้แฟนฟังค่ะ หัวเราะใหญ่ แล้วถามว่า "ทำไมไม่บอกเค้าล่ะว่าพี่ไม่ได้มองนะจ๊ะ"
ดิฉันก็แบบ "น้องมัวแต่ตกใจ เลยทำหน้าเหลอหลา"
คือสิ่งที่ได้จากวันนี้นอกจากนั้นก็คือ ดิฉันเองก็ไม่ใช่ไม่เคยค่ะนิสัยแบบนี้ แต่ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมากเกินไปก็ไม่แรงเท่าที่เจอกับตัวเองวันนี้ค่ะ แต่อย่างน้อยดิฉันก็ได้มองกระจกเงาของตัวเอง ว่าภาพที่ทำออกมาแม้จะเป็นการคึกคะนอง เค้าฟังไม่ออก แต่คนฟังออก มองจากภาพข้างนอกแล้วมันไม่น่าดูเลยค่ะ น้องๆ หลายคนที่มาเรียนต่อที่จีน เข้าใจค่ะ...ว่ามารยาทของคนจีนมัน...ขนาดไหน แต่เราก็ไม่ต้องไปดูถูกเค้าขนาดนี้ก็ได้ คำพูดมันส่อมากเลยค่ะ บอกตรงๆ พี่อายที่จะทักน้อง แล้วก็กลัวว่าถ้าทักน้อง น้องอาจจะหันมาตบพี่ก็ได้ ฮะฮะ
แฟนดิฉันบอกว่าตอนเรียนอยู่ป.โทก็มีมาแบบนี้แหละ ให้ทักไปเลย ให้น้องเค้าอาย อายหน่อยแต่ว่าน้องเค้าก็ได้จำว่าให้ระวัง อย่าทำแบบนี้อีก ดิฉันก็ได้แต่จำไว้ค่ะ รอครั้งหน้าจะทักให้อายม้วนเลย ฮะฮะ(ล้อเล่นค่ะ ไม่แน่ใจตอนนั้นเหมือนกัน)
ปล.แฟนเล่าให้ฟังว่าตอนที่นั่งรอดิฉัน คนจีนโต๊ะข้างๆ พูดถึงละครไทยด้วยค่ะ คือเป็นผู้ชายกับผู้หญิงคุยกัน ผู้หญิงก็พูดทำนองว่าเดี๋ยวนี้ละครไทยเข้ามาจีนมากแล้วนะ ชั้นชอบดูมากเลย แม่ชั้นก็ดูนะ ดูทุกวันเลย ผู้ชายก็บ่นบอกว่าดูทำไม ไร้สาระละครไทย ชั้นไม่เห็นชอบ
เจ๊ผู้หญิงก็เชียร์ใหญ่เลยค่ะทีนี้ว่าละครไทยดีนะ พระเอกหล่อ นางเอกก็สวย โน่น นี่ นั่น
แต่ผู้ชายเค้าเหมือนจะไม่พอใจค่ะ(สงสัยเพิ่งจีบกันใหม่ๆ) บอกว่า ชั้นว่าผู้ชายไทยไม่เห็นหล่อเลย เหมือนผู้หญิง หน้าก็ขาว ผู้ชายไทยจริงๆ คงหน้าตาดูไม่ได้หรอก
ดิฉันฟังแล้วขำก๊ากเลยค่ะ บอกไปว่า "แล้วทำไมพี่ไม่บอกเค้าไปล่ะจ๊ะว่าพี่คนไทย" ก็มองหน้ากันแล้วขำ เพราะแฟนดิฉันถึงหน้าจะขาวจริง แต่ตัวไม่เล็กนะคะ ออกจะล่ำเลยทีเดียว ฮา(เพราะสาเหตุนี้ถึงแท๊กห้องละครโทรทัศน์ไปนะคะ)