เกริ่นก่อนว่าตอนนี้เราอายุ27กว่าๆแล้ว เราคบกับแฟนคนนี้3ปีกว่าๆ
จากสิ่งที่แม่เราไม่ชอบแฟนคนนี้ เราได้ใจความมาว่านี่คือสิ่งที่แม่แบนผชคนนี้
1. เคยทำให้เราเสียใจมากมาย
ย้อนไป3ปีก่อน แฟนคนนี้เรารู้จักทางอินเตอร์เน็ต อายุแก่กว่าเรา1ปี ตอนนั้นเรายังอ่อนต่อโลกมาก คิดสั้นๆเรียกได้ว่าคบแบบด้วยความรักและหลงสุดๆ เค้าบอกอะไรเราก็เชื่อแบบไม่สงสัย
3ปี ที่ผ่านมานี้จะบอกว่าลุ่มๆดอนก็ว่าได้ เค้าเป็นคนใจร้อน หยาบๆ คบกันทะเลาะกันรุนแรงหลายครั้ง ทั้งตะคอก พูดแรงๆ กระชาก และอะไรสารพัด ทั้งๆที่เรื่องมันหยุมหยิม เราเสียน้ำตาหลายต่อหลายครั้ง เรื่องพวกนี้แม่เรารับรู้เกือบหมด เพราะเราสนิทกับแม่จนมีเรื่องอะไรก็เล่าให้ฟังหมด
- ปีที่1 ทิ้งเราเพราะ มารู้อีกทีจับได้ว่ามีแฟนแล้ว เราทั้งร้องไห้จนแม่รู้ ไม่นานเค้ากลับมาเลือกเรา
- ปีที่2 เค้านอกใจเราไปคุยกับผญในอินเตอร์เน็ต แล้วเลือกทิ้งเราอย่างเย็นชา เราเกือบประสาทเสีย ร้องไห้กลางที่ทำงาน จนเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานมาปลอบ หลังจากนั้นเราก็พอประติดประต่อเรื่องจนได้ใจความว่า เค้าโกหกเราเเทบทุกอย่าง เรื่องการงาน การศึกษา ทำให้เราช๊อคมาก
พอเค้าเลิกเราไปแต่ไม่นานเค้ากลับมาขอคบเรา บอกขอโอกาสอีกครั้ง เรายังไม่เข็ด...คงหลงอยู่ ให้โอกาสกลับมาคบ
..หลังจากที่กลับมาคบจะครบ1ปีแล้ว เค้าดีกับเรามาก เปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังเท้าก็ว่าได้ กลับกันเรากับเริ่มเอือม เริ่มเป็นฝ่ายหาเรื่องทะเลาะ เห็นอะไรขัดหูขัดตา ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เราคบกับผชคนนี้แบบที่ตัดสินใจไม่บอกใครซักคน ทั้งที่ทำงาน เพื่อนสนิท เราอึดอัดมาก..เหตุผลที่เราไม่บอก เพราะเรารู้สึกไม่มั่นใจในผชคนนี้ และมีหลายเหตุผลมากที่เราตัดสินใจไม่บอกให้ใครรู้ว่าเราคบคนที่เคยทำร้ายเรา
มีเพียงแต่แม่และคนที่บ้านที่รู้เท่านั้น ...แม่เรารู้ แต่แม่ก็ไม่ได้บังคับ เพียงแต่นานๆทีจะเกริ่นมาทีว่า "เมื่อไรจะเลิกคบ.." เราก็ได้แต่บอกปัดไป
2. เป็นผู้ชายที่หาอนาคตเลือนลางมาก
..ตอนแรกที่เรารู้จักเค้า เราไม่ค่อยคิดอนาคตหรอก จากที่แม่เคยเตือนๆมาตลอด จนมาวันนี้เรารู้สึกได้ว่า เราไม่เห็นอนาคตคนๆนี้เลย ที่เราตัดสินแบบนี้เพราะว่า..
- ผชที่อายุมากกว่าเรา แม้จะ1ปีก็ตาม หน้าที่การงานและเงินเดือนน้อยกว่าเราเกือบ3เท่า (สาเหตุจากว่าเค้าไม่จบมหาลัยน่ะค่ะ) และตอนนี้ไม่มีแม้เงินเก็บ เดือนชนเดือน ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
- ผชที่พื้นฐานฐานะทางครอบครัวต่างกับเรามาก เป็นผชที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูเอาใจใส่จากพ่อแม่มา (เรามีพ่อรับราชการตำรวจค่อนข้างสูง พ่อเค้าเล่นการพนัน ไม่ทำงานทำการ ด่าตบตีแม่เค้า เกาะแม่เค้ากิน)
- ไม่กระตือรือร้นที่จะพยายามถีบตัวเอง วันๆเล่นแต่เกมส์ เรียกได้ว่าว่างจากการทำงานหรือไปเที่ยวดูหนังกินข้าวกับเราเป็น"เกมส์" จนเราเห็นบ่อยๆเราเอียนมาก เราหงุดหงิดในพฤติกรรมของเค้า เคยคิดเรื่องนี้หลายครั้งแล้วนะคะ และเคยเตือนสติเรื่องพวกนี้ พยายามที่จะดึงให้เราก้าวไปพร้อมๆกัน เค้าก็รับฟังเหมือนมีฮึดนึงที่จะสู้ แต่การกระทำมันก็ยังเป็นเหมือนเดิม
ทุกวันนี้เราเจอเค้าทุกวัน (เค้ามาอยู่กับเรา) เค้าทำดีกับเราอยู่เหมือนเดิมตลอด1ปี (ที่ว่าดีคงจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน ตามใจ เอาใจใส่ ไม่ทำให้เสียใจประมาณนั้น) แต่ไม่รู้ทำไมพอนึกถึงอนาคตและการที่ต้องปิดบังคนอื่นรอบข้าง แล้วเรื่องแม่ที่แย๊บๆอยากให้เลิก เจอบ่อยๆเรากลับรู้สึกแย่กับตัวเองมาก รู้สึกอึดอัดในใจคนเดียว ไม่มีที่ปรึกษาได้เลย...
ตอนนี้เราก็28แล้ว ความฝันของเราคือการได้มีครอบครัวที่ดีที่อบอุ่น และตอนนี้เราเริ่มจะมีทุกอย่าง ทั้งบ้านและรถของตัวเองและหน้าที่การงานก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เรารู้สึกว่าเรามองอนาคตกับผู้ชายคนนี้ไม่เห็น เรามองไม่เห็นภาพผู้ชายคนนี้ที่จะสร้างครอบครัว มาขอเราแต่งงาน หรือเลี้ยงดูแลลูกเราได้ ..ที่เรารู้สึกแย่ไม่ใช่เพราะเค้าเงินเดือนน้อยกว่าหรือการศึกษาด้อยกว่าอะไรหรอกนะคะ แต่เราอยากได้ผู้ชายที่กระตือรือร้น มองอนาคตมากกว่านี้ ไม่รู้จะเป็นการเห็นแก่ตัวรึเปล่า บ่อยครั้งเราเคยถามตัวเองว่าเสียเวลากับผชคนนี้ไหมถ้าหากยังใช้ชีวิตแบบนี้อยู่ ไหนจะอึดอัดเรื่องที่คนในรอบข้างเราไม่รู้ ทั้งตอนทำงานและอยู่กับเพื่อน หรือเรื่องแม่อีก ถามย้อนไปย้อนมาเราก็มีความคิดจะเลิก แต่จะทำเข้าจริง เรากลับทำไม่ลง..เรากลัวเค้าเสียใจ!!! และอีกใจเราก็กลัวตัวเองเสียใจ???
เล่ามาซะยาวเรื่องความรักของเรา มันยิ่งกว่าในละครน้ำเน่าซะอีก ยังไงก็ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่รับฟังสิ่งที่เราเล่ามาทั้งหมด เราอยากได้คำแนะนำหรือแง่คิดในเรื่องนี้หน่อยค่ะ เพราะเราก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้ อยากได้ฟังมุมมองของเพื่อนๆพี่ๆในห้องนี้บ้าง อาจจะช่วยเราได้แง่คิดหลายมุมว่าสิ่งที่เราเจอนี้ เพราะตอนนี้เรายังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะ อยู่กับเค้าก็มีสุขบ้าง แต่แวปนึงก็คิดเรื่องนี้ ตอนนี้เราแทบไม่รู้ใจตัวเองเลยค่ะ ว่านี่เรารักเค้ารึเปล่า แล้วเราควรทำยังไงกับรักครั้งนี้ดีคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
(-3-)
ถ้าหากแฟนที่คบอยู่แม่ไม่ปลื้ม และเป็นผู้ชายไม่มีอนาคต..??
จากสิ่งที่แม่เราไม่ชอบแฟนคนนี้ เราได้ใจความมาว่านี่คือสิ่งที่แม่แบนผชคนนี้
1. เคยทำให้เราเสียใจมากมาย
ย้อนไป3ปีก่อน แฟนคนนี้เรารู้จักทางอินเตอร์เน็ต อายุแก่กว่าเรา1ปี ตอนนั้นเรายังอ่อนต่อโลกมาก คิดสั้นๆเรียกได้ว่าคบแบบด้วยความรักและหลงสุดๆ เค้าบอกอะไรเราก็เชื่อแบบไม่สงสัย
3ปี ที่ผ่านมานี้จะบอกว่าลุ่มๆดอนก็ว่าได้ เค้าเป็นคนใจร้อน หยาบๆ คบกันทะเลาะกันรุนแรงหลายครั้ง ทั้งตะคอก พูดแรงๆ กระชาก และอะไรสารพัด ทั้งๆที่เรื่องมันหยุมหยิม เราเสียน้ำตาหลายต่อหลายครั้ง เรื่องพวกนี้แม่เรารับรู้เกือบหมด เพราะเราสนิทกับแม่จนมีเรื่องอะไรก็เล่าให้ฟังหมด
- ปีที่1 ทิ้งเราเพราะ มารู้อีกทีจับได้ว่ามีแฟนแล้ว เราทั้งร้องไห้จนแม่รู้ ไม่นานเค้ากลับมาเลือกเรา
- ปีที่2 เค้านอกใจเราไปคุยกับผญในอินเตอร์เน็ต แล้วเลือกทิ้งเราอย่างเย็นชา เราเกือบประสาทเสีย ร้องไห้กลางที่ทำงาน จนเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานมาปลอบ หลังจากนั้นเราก็พอประติดประต่อเรื่องจนได้ใจความว่า เค้าโกหกเราเเทบทุกอย่าง เรื่องการงาน การศึกษา ทำให้เราช๊อคมาก
พอเค้าเลิกเราไปแต่ไม่นานเค้ากลับมาขอคบเรา บอกขอโอกาสอีกครั้ง เรายังไม่เข็ด...คงหลงอยู่ ให้โอกาสกลับมาคบ
..หลังจากที่กลับมาคบจะครบ1ปีแล้ว เค้าดีกับเรามาก เปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังเท้าก็ว่าได้ กลับกันเรากับเริ่มเอือม เริ่มเป็นฝ่ายหาเรื่องทะเลาะ เห็นอะไรขัดหูขัดตา ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เราคบกับผชคนนี้แบบที่ตัดสินใจไม่บอกใครซักคน ทั้งที่ทำงาน เพื่อนสนิท เราอึดอัดมาก..เหตุผลที่เราไม่บอก เพราะเรารู้สึกไม่มั่นใจในผชคนนี้ และมีหลายเหตุผลมากที่เราตัดสินใจไม่บอกให้ใครรู้ว่าเราคบคนที่เคยทำร้ายเรา
มีเพียงแต่แม่และคนที่บ้านที่รู้เท่านั้น ...แม่เรารู้ แต่แม่ก็ไม่ได้บังคับ เพียงแต่นานๆทีจะเกริ่นมาทีว่า "เมื่อไรจะเลิกคบ.." เราก็ได้แต่บอกปัดไป
2. เป็นผู้ชายที่หาอนาคตเลือนลางมาก
..ตอนแรกที่เรารู้จักเค้า เราไม่ค่อยคิดอนาคตหรอก จากที่แม่เคยเตือนๆมาตลอด จนมาวันนี้เรารู้สึกได้ว่า เราไม่เห็นอนาคตคนๆนี้เลย ที่เราตัดสินแบบนี้เพราะว่า..
- ผชที่อายุมากกว่าเรา แม้จะ1ปีก็ตาม หน้าที่การงานและเงินเดือนน้อยกว่าเราเกือบ3เท่า (สาเหตุจากว่าเค้าไม่จบมหาลัยน่ะค่ะ) และตอนนี้ไม่มีแม้เงินเก็บ เดือนชนเดือน ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
- ผชที่พื้นฐานฐานะทางครอบครัวต่างกับเรามาก เป็นผชที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูเอาใจใส่จากพ่อแม่มา (เรามีพ่อรับราชการตำรวจค่อนข้างสูง พ่อเค้าเล่นการพนัน ไม่ทำงานทำการ ด่าตบตีแม่เค้า เกาะแม่เค้ากิน)
- ไม่กระตือรือร้นที่จะพยายามถีบตัวเอง วันๆเล่นแต่เกมส์ เรียกได้ว่าว่างจากการทำงานหรือไปเที่ยวดูหนังกินข้าวกับเราเป็น"เกมส์" จนเราเห็นบ่อยๆเราเอียนมาก เราหงุดหงิดในพฤติกรรมของเค้า เคยคิดเรื่องนี้หลายครั้งแล้วนะคะ และเคยเตือนสติเรื่องพวกนี้ พยายามที่จะดึงให้เราก้าวไปพร้อมๆกัน เค้าก็รับฟังเหมือนมีฮึดนึงที่จะสู้ แต่การกระทำมันก็ยังเป็นเหมือนเดิม
ทุกวันนี้เราเจอเค้าทุกวัน (เค้ามาอยู่กับเรา) เค้าทำดีกับเราอยู่เหมือนเดิมตลอด1ปี (ที่ว่าดีคงจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน ตามใจ เอาใจใส่ ไม่ทำให้เสียใจประมาณนั้น) แต่ไม่รู้ทำไมพอนึกถึงอนาคตและการที่ต้องปิดบังคนอื่นรอบข้าง แล้วเรื่องแม่ที่แย๊บๆอยากให้เลิก เจอบ่อยๆเรากลับรู้สึกแย่กับตัวเองมาก รู้สึกอึดอัดในใจคนเดียว ไม่มีที่ปรึกษาได้เลย...
ตอนนี้เราก็28แล้ว ความฝันของเราคือการได้มีครอบครัวที่ดีที่อบอุ่น และตอนนี้เราเริ่มจะมีทุกอย่าง ทั้งบ้านและรถของตัวเองและหน้าที่การงานก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เรารู้สึกว่าเรามองอนาคตกับผู้ชายคนนี้ไม่เห็น เรามองไม่เห็นภาพผู้ชายคนนี้ที่จะสร้างครอบครัว มาขอเราแต่งงาน หรือเลี้ยงดูแลลูกเราได้ ..ที่เรารู้สึกแย่ไม่ใช่เพราะเค้าเงินเดือนน้อยกว่าหรือการศึกษาด้อยกว่าอะไรหรอกนะคะ แต่เราอยากได้ผู้ชายที่กระตือรือร้น มองอนาคตมากกว่านี้ ไม่รู้จะเป็นการเห็นแก่ตัวรึเปล่า บ่อยครั้งเราเคยถามตัวเองว่าเสียเวลากับผชคนนี้ไหมถ้าหากยังใช้ชีวิตแบบนี้อยู่ ไหนจะอึดอัดเรื่องที่คนในรอบข้างเราไม่รู้ ทั้งตอนทำงานและอยู่กับเพื่อน หรือเรื่องแม่อีก ถามย้อนไปย้อนมาเราก็มีความคิดจะเลิก แต่จะทำเข้าจริง เรากลับทำไม่ลง..เรากลัวเค้าเสียใจ!!! และอีกใจเราก็กลัวตัวเองเสียใจ???
เล่ามาซะยาวเรื่องความรักของเรา มันยิ่งกว่าในละครน้ำเน่าซะอีก ยังไงก็ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่รับฟังสิ่งที่เราเล่ามาทั้งหมด เราอยากได้คำแนะนำหรือแง่คิดในเรื่องนี้หน่อยค่ะ เพราะเราก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้ อยากได้ฟังมุมมองของเพื่อนๆพี่ๆในห้องนี้บ้าง อาจจะช่วยเราได้แง่คิดหลายมุมว่าสิ่งที่เราเจอนี้ เพราะตอนนี้เรายังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะ อยู่กับเค้าก็มีสุขบ้าง แต่แวปนึงก็คิดเรื่องนี้ ตอนนี้เราแทบไม่รู้ใจตัวเองเลยค่ะ ว่านี่เรารักเค้ารึเปล่า แล้วเราควรทำยังไงกับรักครั้งนี้ดีคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
(-3-)