ย้อนอดีตก่อนนะ...
เรารู้จักกับเพื่อนรุ่นพี่คนนี้มานานแล้วตั้งแต่ยังเรียนอยู่ต่างประเทศ ช่วงนั้นไม่มีคนพิเศษ (แฟนที่ไม่รู้จะเรียกว่าแฟนได้ไหม ไม่คุยกันสามสี่ปี) ชีวิตมีแต่ เรียน กิน เที่ยว เฮฮากับเพื่อน มันทำให้เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งผ่านเครือข่ายเพื่อนๆ ตอนนั้นเรากับเพื่อนๆ (มากกว่า 10 คน) ไปออกทริปประเทศใกล้เคียงด้วยกัน เขาเองก็หยุดเรียนช่วงนั้นพอดี เลยขอมาแจม มีโอกาสเจอและใกล้ชิดกันช่วงหนึ่ง (เกือบ 10 วันอ่ะค่ะ) นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่รู้จักกัน...
หลังจากทริป ด้วยความที่เรียนคนละเมือง ก็ไม่ได้เจออะไรมากมาย assignment เยอะ -_-" แต่ตลอดเวลาที่คบหากัน เขาดีมากๆอ่ะค่ะ ถ้าคนที่เคยอยู่คนเดียว ณ ต่างแดน คุณจะเข้าใจ feeling นะว่ามันจะมีช่วงที่แบบ เวลามีปัญหาเรื่องเรียน เครียดเรื่อง dissertation กดดันว่าไม่ทันแล้วๆๆ หรืออะไรก็ตาม คุณจะต้องการเพื่อนที่คุยได้ ระบายได้ เข้าใจกัน ต่อให้สนิทกับครอบครัวมากแค่ไหนเราไม่สามารถคุยทุกเรื่องกับครอบครัวได้ ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เราสนิทมาก เวลาไม่สบาย อยู่คนละเมือง เขาก็ยังนั่งรถไฟมาหา โทรมาทุกวัน และอื่นๆ เอาเป็นว่าเรารู้สึกดีดีและขอบคุณเขามากๆ ซึ่งตอนหลังๆเขาก็ชัดเจนว่าจีบ (บอกตรงๆ) ตอนนั้น เราก็เลยสองจิตสองใจ ลองคุยๆดู...
ตัดมาปัจจุบัน...
เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ยังเรียนอยู่ที่โน่น (คอสเขาเรียนนานกว่าเรา) เรากลับมาอยู่ไทยและมีคนพิเศษแล้ว เขาเป็นอดีตแฟนเก่าเราเองค่ะ ซึ่งเพื่อนรุ่นพี่คนนี้ก็รู้ค่ะว่าตอนนี้เรามีคนพิเศษ (จริงๆตอนที่เรายังไม่รู้ว่าเขาจีบ เรายังปรึกษาเขาเรื่องคนพิเศษเลย) เราคุยกันโอเค เข้าใจ เขาก็ห่างๆเราไปช่วงหนึ่งแต่ก็ยังโทรมาหา ยังส่งข้อความ whatsapp บ้าง เรากับเขาโอเค พี่น้องกัน แต่...คนพิเศษเราเขาไม่พอใจค่ะ -_-" เวลาที่เราคุยกับเพื่อนรุ่นพี่ผ่าน line call เขาจะหงุดหงิด เราก็เลี่ยงๆ...แต่จะให้เราไม่ติดต่อ ไม่คบหา มันยากอ่ะ พวกคุณเข้าใจเราไหม เวลาเราป่วย เวลาเรามีปัญหา ตอนที่เราเครียดๆที่โน่น เขาเหมือนผู้มีพระคุณคนหนึ่งของเราเลยนะ เรามองว่ามันเป็นเรื่องของน้ำใจที่เขาทำให้...
ล่าสุด...พี่คนนี้จะกลับไทย เขาเลยอยากเจอเรา เราก็อยากเจอเขาเหมือนกันนะ คิดถึงไม่ได้เจอนานแล้ว -_-" เขานับเป็นพี่ชายคนหนึ่งของเราเลยค่ะ เราเลยบอกคนพิเศษว่าเราจะไปเจอคนนี้นะ ที่นี่นะ เวลานี้นะ (บอกก่อนล่วงหน้าเป็นเดือน) คนพิเศษเราไม่พอใจ หงุดหงิด เขาบอกว่าทำไมต้องไปเจอ เราพยายามอธิบายว่า เกือบปีแล้วนะไม่ได้เจอ เราคิดว่าพี่คนนั้นไม่ได้คิดอะไรแล้วแหละ เพราะช่วงหลังๆที่คุยกันไม่ได้หวานใส่เลย สองอาทิตย์ครั้ง อาทิตย์ครั้ง โทรมาบ่นเรื่องเรียน เครียดๆ เล่าความเป็นไปของคนทางโน้นที่เรารู้จักมากกว่า อีกอย่างพี่เขาก็รู้ว่าเรามีคนพิเศษแล้ว แต่คนพิเศษเราก็ยังไม่พอใจ เขาบอกเราว่าเขา...ไม่อยากให้ไป เขาคงไม่ต้องเอ่ยขอเราเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ใช่ไหมว่า...อย่าไป ไม่ได้เจอกันแค่ 1 ปีมันไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก จริงๆไม่เจอกัน 10 ปีก็ยังไม่ควรมีปัญหาเลยด้วยซ้ำ คนพิเศษเราว่าเราว่าตัวเราไม่คิดอะไร พี่คนนั้นเขาจะคิดแบบนั้นไหม? -_-" เขาบอกว่าตัวเขาไม่ได้เจอกับเรามา 4 ปี ยังกลับมาคบกันได้ นี่แค่ปีเดียวอย่าทำให้เป็นเรื่องเลย
คำถาม...เราควรไปเจอพี่คนนี้ไหมคะ? เราไม่อยากให้คนพิเศษเครียด ไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจ แต่เราก็ยอมรับว่าเราอยากเจอพี่คนนี้จริงๆอ่ะค่ะ อยากขอบคุณ อยากคบหาเขาในฐานะพี่ต่อไป ไม่ใช่ว่าพอเรียนจบแล้วต่างคนต่างแยกย้าย...
เราจะทำไงดีคะ? ปวดหัวมากเลย T__T
[ขอคำปรึกษา + ระบาย] เราควรไปเจอเพื่อนรุ่นพี่คนนี้มั้ยคะ?
เรารู้จักกับเพื่อนรุ่นพี่คนนี้มานานแล้วตั้งแต่ยังเรียนอยู่ต่างประเทศ ช่วงนั้นไม่มีคนพิเศษ (แฟนที่ไม่รู้จะเรียกว่าแฟนได้ไหม ไม่คุยกันสามสี่ปี) ชีวิตมีแต่ เรียน กิน เที่ยว เฮฮากับเพื่อน มันทำให้เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งผ่านเครือข่ายเพื่อนๆ ตอนนั้นเรากับเพื่อนๆ (มากกว่า 10 คน) ไปออกทริปประเทศใกล้เคียงด้วยกัน เขาเองก็หยุดเรียนช่วงนั้นพอดี เลยขอมาแจม มีโอกาสเจอและใกล้ชิดกันช่วงหนึ่ง (เกือบ 10 วันอ่ะค่ะ) นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่รู้จักกัน...
หลังจากทริป ด้วยความที่เรียนคนละเมือง ก็ไม่ได้เจออะไรมากมาย assignment เยอะ -_-" แต่ตลอดเวลาที่คบหากัน เขาดีมากๆอ่ะค่ะ ถ้าคนที่เคยอยู่คนเดียว ณ ต่างแดน คุณจะเข้าใจ feeling นะว่ามันจะมีช่วงที่แบบ เวลามีปัญหาเรื่องเรียน เครียดเรื่อง dissertation กดดันว่าไม่ทันแล้วๆๆ หรืออะไรก็ตาม คุณจะต้องการเพื่อนที่คุยได้ ระบายได้ เข้าใจกัน ต่อให้สนิทกับครอบครัวมากแค่ไหนเราไม่สามารถคุยทุกเรื่องกับครอบครัวได้ ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เราสนิทมาก เวลาไม่สบาย อยู่คนละเมือง เขาก็ยังนั่งรถไฟมาหา โทรมาทุกวัน และอื่นๆ เอาเป็นว่าเรารู้สึกดีดีและขอบคุณเขามากๆ ซึ่งตอนหลังๆเขาก็ชัดเจนว่าจีบ (บอกตรงๆ) ตอนนั้น เราก็เลยสองจิตสองใจ ลองคุยๆดู...
ตัดมาปัจจุบัน...
เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ยังเรียนอยู่ที่โน่น (คอสเขาเรียนนานกว่าเรา) เรากลับมาอยู่ไทยและมีคนพิเศษแล้ว เขาเป็นอดีตแฟนเก่าเราเองค่ะ ซึ่งเพื่อนรุ่นพี่คนนี้ก็รู้ค่ะว่าตอนนี้เรามีคนพิเศษ (จริงๆตอนที่เรายังไม่รู้ว่าเขาจีบ เรายังปรึกษาเขาเรื่องคนพิเศษเลย) เราคุยกันโอเค เข้าใจ เขาก็ห่างๆเราไปช่วงหนึ่งแต่ก็ยังโทรมาหา ยังส่งข้อความ whatsapp บ้าง เรากับเขาโอเค พี่น้องกัน แต่...คนพิเศษเราเขาไม่พอใจค่ะ -_-" เวลาที่เราคุยกับเพื่อนรุ่นพี่ผ่าน line call เขาจะหงุดหงิด เราก็เลี่ยงๆ...แต่จะให้เราไม่ติดต่อ ไม่คบหา มันยากอ่ะ พวกคุณเข้าใจเราไหม เวลาเราป่วย เวลาเรามีปัญหา ตอนที่เราเครียดๆที่โน่น เขาเหมือนผู้มีพระคุณคนหนึ่งของเราเลยนะ เรามองว่ามันเป็นเรื่องของน้ำใจที่เขาทำให้...
ล่าสุด...พี่คนนี้จะกลับไทย เขาเลยอยากเจอเรา เราก็อยากเจอเขาเหมือนกันนะ คิดถึงไม่ได้เจอนานแล้ว -_-" เขานับเป็นพี่ชายคนหนึ่งของเราเลยค่ะ เราเลยบอกคนพิเศษว่าเราจะไปเจอคนนี้นะ ที่นี่นะ เวลานี้นะ (บอกก่อนล่วงหน้าเป็นเดือน) คนพิเศษเราไม่พอใจ หงุดหงิด เขาบอกว่าทำไมต้องไปเจอ เราพยายามอธิบายว่า เกือบปีแล้วนะไม่ได้เจอ เราคิดว่าพี่คนนั้นไม่ได้คิดอะไรแล้วแหละ เพราะช่วงหลังๆที่คุยกันไม่ได้หวานใส่เลย สองอาทิตย์ครั้ง อาทิตย์ครั้ง โทรมาบ่นเรื่องเรียน เครียดๆ เล่าความเป็นไปของคนทางโน้นที่เรารู้จักมากกว่า อีกอย่างพี่เขาก็รู้ว่าเรามีคนพิเศษแล้ว แต่คนพิเศษเราก็ยังไม่พอใจ เขาบอกเราว่าเขา...ไม่อยากให้ไป เขาคงไม่ต้องเอ่ยขอเราเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ใช่ไหมว่า...อย่าไป ไม่ได้เจอกันแค่ 1 ปีมันไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก จริงๆไม่เจอกัน 10 ปีก็ยังไม่ควรมีปัญหาเลยด้วยซ้ำ คนพิเศษเราว่าเราว่าตัวเราไม่คิดอะไร พี่คนนั้นเขาจะคิดแบบนั้นไหม? -_-" เขาบอกว่าตัวเขาไม่ได้เจอกับเรามา 4 ปี ยังกลับมาคบกันได้ นี่แค่ปีเดียวอย่าทำให้เป็นเรื่องเลย
คำถาม...เราควรไปเจอพี่คนนี้ไหมคะ? เราไม่อยากให้คนพิเศษเครียด ไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจ แต่เราก็ยอมรับว่าเราอยากเจอพี่คนนี้จริงๆอ่ะค่ะ อยากขอบคุณ อยากคบหาเขาในฐานะพี่ต่อไป ไม่ใช่ว่าพอเรียนจบแล้วต่างคนต่างแยกย้าย...
เราจะทำไงดีคะ? ปวดหัวมากเลย T__T