ผมเคยต่อยกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยม

เกลียดกันมากแบบเห็นหน้าแล้วหมั่นไส้  ต่อยกันจนขึ้นห้องฝ่ายปกครองไม่รู้กี่ครั้ง  ไม่เคยยอมกันแบบว่าไม่ชอบ
ขี้หน้ากันมากๆ  แต่มันมึเรื่องที่แบบว่าตอนอยู่ ม.6ไอ้เพื่อนคนที่ไม่ชอบหน้าอย่างมากนี้มันต้องออกโรงเรียนกลางเทอม
ความรู้สึกตอนนั้นคล้ายๆตอนนี้เลยครับ  ผมเข้าไปกอดคอเพื่อนพูดปลอบใจและร่ำรากันอย่างกับไม่เคยทะเลาะกัน
ตกเย็นวันนั้นผมกับมันก็ไปดื่มเหล้ากันและก็สัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป มีอะไรจะช่วยกัน  ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไงนะครับ
ทะเลาะกันจนรักกัน เหมือนท่านเซอร์ที่บอกเลิกคุมทีม  แฟนหงส์อย่างผมยังรู้สึกเหมือนที่ทะเลาะกับเพื่อนแฟนผีมาพอมาวันนี้
ต้องมารู้ศึกใจหายอย่างไงไม่รู้นะครับ  เหมือนเพื่อนผมที่ชอบทะเลาะกันต้องออกจากโรงเรียนกลางครัน  ความรู้สึกเดียวกันเลยครับ