เคยได้ยินมาหลายครั้งหลายหนกับคำพูดที่ว่า "ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรา" เพิ่งจะเห็นจริงตามคำพูดนี้ก็วันนี้เอง...วันที่มีบ้านเป็นของตัวเอง ^^

ครอบครัวเราเป็นครอบครัวค้าขายค่ะ ตั้งแต่เกิดจำความได้ก็อยู่แต่บ้านตึกแถวตลอด ตอนเด็กๆเคยถามป๊าว่าเมื่อไหร่เราจะมีบ้านสวยๆมีสนามหญ้า มีที่ให้ปลูกต้นไม้ ณ ตอนนั้นป๊าไม่มีคำตอบให้ จริงๆไม่เคยมีคำตอบให้เลยจะถูกกว่า 555 เราเลยมีความฝันว่าสักวันเราจะซื้อบ้าน บ้านที่เป็นบ้าน มีระเบียง มีสนาม บลาๆๆๆๆๆ และแล้ววันนี้ความฝันของเราก็เป็นจริง

บ้านเราขนาดไม่ใหญ่มาก มีพื้นที่สนามหญ้าอย่างที่ต้องการ มีระเบียงไว้นั่งรับลม แค่นี้ก็มีความสุขมากๆแล้ว แต่ยังค่ะ...มันยังไม่หมดค่ะ ความสุขมันไม่ได้จบลงที่ตรงนี้ ความสุขที่แท้จริงมันอยู่ต่อจากนี้ต่างหาก....

ตั้งแต่เราซื้อบ้านหลังนี้ความสุขที่เกิดขึ้นก็คือ ทุกๆคนในครอบครัวได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น เสียงหัวเราะในครอบครัวมีมากยิ่งขึ้น ถึงแม้ว่าวันนี้เรา 4 คน พ่อ แม่ ลูก จะไม่ได้นอนบ้านเดียวกัน (สลับๆกันนอนระหว่างบ้านกับที่ร้าน) แต่ก็มีช่วงเวลาแห่งความสุขด้วยกัน ช่วยกันตัดหญ้า รดน้ำต้นไม้ ล้างรถ ฯลฯ มันช่างเป็นชีวิตและช่วงเวลาที่มีความสุขมากจริงๆค่ะ