จู่ๆก็นึกขยันจัดบ้าน รื้อหนังสือสมัยเรียนขึ้นมา เหลือบไปเจอ siba magazine ในสมัยนั้น ประมาณปี 2549 เลยเอามาเปิดดูข้างใน เจอข่าวนี้เลยจำได้ว่าอิสริยะเรียนอยู่ปวช.ปี 3 พอดี
เห็นหนุ่มอาชีวะคนนี้แล้วคิดถึงอ่ะ ทรงผมตอนนั้นเกาหลีเชียว อิอิ จำได้ว่าหลังจากประกวดเสร็จแม่บีเรียกหมี แพม พี่(จำชื่อไม่ได้)ขึ้นไปบนเวทีแล้วก็พูดเรื่องการประกวดครั้งนี้ หมียืนเก๊กหล่อ เก๊าก็ยืนมองเฉยๆ ตอนนั้นยังไม่ติ่งไง 555+ นึกย้อนกลับไปก็ตลกดี เด็กขี้เก๊กในสายตาตอนนั้นวันนี้ประสบความสำเร็จ ทำตามความฝันของตัวเอง อยากบอกว่าภูมิใจในตัวน้องชายคนนี้มาก รักมากขึ้นทุกวัน อะไรก็เกิดขึ้นได้เนอะ เมื่อก่อนไม่ชอบ วันนี้รักเหมือนน้องชายแท้ๆคนนึง เพราะความน่ารักและความดีที่มีอยู่ในตัว เค้าถึงว่ากันว่า “คนเราอย่ามองกันแค่ภายนอก” แพล่มอะไรเนี่ย >,< รักอิสริยะ ภัทรมานพ ผู้มีหลายมิติมากที่สุด
เด็กอาชีวะ[เกาหลี]น่ารักเชียว ^__^
จู่ๆก็นึกขยันจัดบ้าน รื้อหนังสือสมัยเรียนขึ้นมา เหลือบไปเจอ siba magazine ในสมัยนั้น ประมาณปี 2549 เลยเอามาเปิดดูข้างใน เจอข่าวนี้เลยจำได้ว่าอิสริยะเรียนอยู่ปวช.ปี 3 พอดี
เห็นหนุ่มอาชีวะคนนี้แล้วคิดถึงอ่ะ ทรงผมตอนนั้นเกาหลีเชียว อิอิ จำได้ว่าหลังจากประกวดเสร็จแม่บีเรียกหมี แพม พี่(จำชื่อไม่ได้)ขึ้นไปบนเวทีแล้วก็พูดเรื่องการประกวดครั้งนี้ หมียืนเก๊กหล่อ เก๊าก็ยืนมองเฉยๆ ตอนนั้นยังไม่ติ่งไง 555+ นึกย้อนกลับไปก็ตลกดี เด็กขี้เก๊กในสายตาตอนนั้นวันนี้ประสบความสำเร็จ ทำตามความฝันของตัวเอง อยากบอกว่าภูมิใจในตัวน้องชายคนนี้มาก รักมากขึ้นทุกวัน อะไรก็เกิดขึ้นได้เนอะ เมื่อก่อนไม่ชอบ วันนี้รักเหมือนน้องชายแท้ๆคนนึง เพราะความน่ารักและความดีที่มีอยู่ในตัว เค้าถึงว่ากันว่า “คนเราอย่ามองกันแค่ภายนอก” แพล่มอะไรเนี่ย >,< รักอิสริยะ ภัทรมานพ ผู้มีหลายมิติมากที่สุด