เมื่อกี๊ได้อ่านเพจของอาจารย์สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล
มีบริบทนึงที่น่าสนใจค่ะ
คืออาจารย์บอกว่า 'ตอนนี้สังคมไทยหาจุดร่วมกันไม่ได้เลย'

นั่งคิดๆ ดูแล้ว อันนี้จริงและน่าเป็นห่วงมากทีเดียว

ทุกๆ สังคมย่อมมีความขัดแย้ง
แต่ความขัดแย้งจะไม่ลุกลามบานปลายกลายเป็นความไม่สงบ
หากคนสังคมยังมีจุดที่ยอมรับได้ร่วมกัน

ในอดีตสมัยสุโขทัย มีปัญหาอะไรก็ไปให้พ่อขุนตัดสิน
พ่อขุนตัดสินยังไง ก็ว่ากันตามนั้น นั่นคือจุดร่วม

หลังปี 2475 จุดร่วมทางการเมืองของไทย
คือยอมรับผลการเลือกตั้ง

ส่วนจุดร่วมทางสังคมของไทย คือยอมรับคำตัดสินของศาล

แต่ปัญหาตอนนี้คือ บางฝ่ายไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง
โดยมีเหตุผลต่างๆ นาๆ จริงมั่งมั่วมั่งก็ว่ากันไป
อีกด้านก็ไม่ยอมรับคำตัดสินของศาล
ซึ่งก็มีเหตุผลรองรับอีกนั่นแหละ

ปัญหาเกิดล่ะสิทีนี้
คือจุดร่วมทางการเมืองก็ไม่มีแล้ว
จุดร่วมทางสังคมก็ไม่มีแล้ว
แล้วเมื่อไหร่มันจะสงบ เมื่อไหร่มันจะคุยกันรู้เรื่อง

แย่ยิ่งกว่านั้น คือแม้แต่จุดร่วมของความเป็น "คนไทย"
ตอนนี้ก็แทบจะไม่มีเหลือแล้ว
ฝ่ายนึงบอกว่าอีกฝ่ายเป็นไทยใจเขมร ไปโน่น
ส่วนอีกฝ่ายนึงก็บอกว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นไอ้แกงค์สองสัญชาติ

บางคนเล่นมาแหวกแนวเลย คือไล่คนไทยออกจากประเทศไทย !!
เห็นได้ชัดว่าแม้แต่จุดร่วมของความเป็น "คนไทย"
ก็แทบจะถูกละเลยไปแล้วจริงๆ

ประเด็นมันอยู่ตรงนี้แหละ
ถ้าอยากให้สงบ ก็ควรหาจุดที่ยอมรับร่วมกันได้มาก่อน
กลับไปเริ่มเลย นับหนึ่งสองสามสี่ ว่าจุดร่วมไหนที่มันเสียไป
ก็ไปสร้างมันให้กลับมาใหม่

1. จุดร่วมของความเป็นคนไทย
หยุดแบ่งคนไทยออกจากคนไทย เลิกไล่ใครออกนอกประเทศซะที
อันนี้สำคัญนะคะ ถ้าขนาดคนใหญ่คนโตยังมีความคิดแบบนี้
มันก็ไม่แปลกที่ประชาชนบางส่วนเขาจะมีความคิดแบบนี้เช่นกัน

ไอ้ความคิดที่แบ่งแยกคนไทยออกจากกันเนี่ย
มันแนวคิดของกลุ่มแบ่งแยกดินแดนชัดๆ
ขอร้องว่าอย่าให้ได้ยินจากฝ่ายความมั่นคงอีก

2. จุดร่วมทางการเมือง
ฝ่ายนึงไม่ยอมรับรัฐธรรมนูญ
อีกฝ่ายไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง
ทำยังไงถึงจะให้เรื่องมันจบ

ทำยังไงให้รัฐธรรมนูญเป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย
อันนี้ไม่ยาก ก็เขียนใหม่แบบให้ทุกฝ่ายช่วยกันเขียน ไม่น่าจะยาก
แค่อย่าสอดไส้แกงค์ปฎิวัติเข้าไปในคณะร่างรัฐธรรมนูญก็พอ

ไอ้ที่ยากคือทำยังไงให้ประชาธิปัตย์ยอมรับผลการเลือกตั้งนี่สิ
เพราะพรรคนี้เวลาแพ้ทีไร ลากการเมืองออกนอกสภาทุกที
อันนี้ยังหาวิธีแก้ไม่ได้แฮะ ใครคิดได้เสนอหน่อย

3. จุดร่วมทางสังคม ทำยังไงให้คนหันมาเชื่อถือศาล
ก็ไม่เห็นยาก 'ทำศาลให้น่าเชื่อถือ' แค่นี้ก็เรียบร้อย

ศาลที่น่าเชื่อถือได้แก่ศาลที่มีผู้พิพากษาสินไปตามเนื้อผ้า
ตามบทบัญญัติของกฎหมาย และอธิบายได้อย่างไร้ข้อกังขา

กฎหมายมีให้ใช้ก็ใช้บทบัญญัติของกฎหมาย
ไม่ต้องอุตริไปเอาพจนานุกรมมาใช้ตัดสิน

หรือภาษาไทยเขามีให้ใช้ ก็ใช้ไปเพราะคนไทยต้องรักชาติ
อย่าดันอ้างรัฐธรรมนูญภาษาฝรั่งอีก
ไอ้ทีแบบนี้ไม่คิดว่าขายชาติกันมั่งหรือไง

เมืองไทยไม่ได้เป็นเมืองขึ้นของใคร
ดังนั้นเวอร์ชั่นไทยคือภาษาหลักของกฎหมาย OK มั้ย
แต่ละคนอายุแซยิดกันหมดละ อย่าต้องให้เด็กสอน

ถ้าคนเขาไม่เชื่อถือตัวผู้พิพากษา ก็เปลี่ยนสิคะ
จะนอนกอดตำแหน่งกันยันชาติหน้าเลยหรือไง
ยอมเสียสละตัวเองออกจากตำแหน่งซะ
แล้วคณะสรรหา ก็หาคนที่น่าเชื่อถือหน่อยเข้ามาแทน
แค่นี้เรื่องก็จบ ยากตรงไหน

แค่นี้ประเทศไทยก็ซ่อมจุดร่วมที่เสียหายให้กลับมาได้แล้ว
คาดว่าประเทศก็น่าจะสงบขึ้น

....................................................

หรือถ้าแก้ขนาดนี้แล้วมันยังไม่สงบซะที
ก็แบ่งข้างตีกันให้ตายใครแพ้ไปอยู่ประเทศอื่น..เอางั้นเลยมั้ย

....อย่าให้ต้องมีวันนั้นเลยนะ

Cr.หงส์หิมะ
// แก้ไขตกบรรทัดสุดท้าย เอามาเพิ่มให้ เจ้าตัวเขาท้วงมา เอิ้กๆๆ