เรื่องบางเรื่องสำหรับคนบางคนมันก็เกินไปจริงๆ PART3 [เหตุเกิด ณ โรงเรียนสอนพิเศษแห่งหนึ่ง]

วันนี้ไม่มี ปะ ฉะ ดะ ครับ
แต่ได้รับโอกาสแบบฉุกละหุกให้ไปสอนพิเศษที่หนึ่ง
ปกติเคยสอนแล้วได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง แต่ในครั้งนี้ค่อนข้างครบถ้วนสมบูรณ์มาก และรู้สึกเป็นประโยชน์จริงๆ
สามารถคลิ๊กอ่านได้เลยครับ

http://pantip.com/topic/30449186

tag - ปัญหาชีวิต
คิดว่าหลายๆคนมีปัญหาไม่มีความสุขเรื่องงาน ผมเป็นคนนึงที่เป็นครับ
เมื่อก่อนเห็นโปรเจครุ่นพี่คอยสั่งงานคนงานเป๊ะๆๆๆ แล้วรู้สึกว่านี่คือหนทางที่จะก้าวหน้า
แต่ทำจริงๆทำไม่ค่อยได้ครับ ก็ศึกษาจุดอ่อนจุดแข็งของตัวเอง อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นคนที่ค่อนข้างละเอียด

เลยปรับตัวเองมาทำ เรื่องการวางแผนงาน การดูภาพรวม ละเอียดกับคนที่ควรละเอียด
ก็ยังอยู่ในายงานเดิมได้ และมีความสุขมากขึ้นครับ

ต้ัองบอกตัวเองให้ได้ว่าถนัดอะไรไม่ถนัดอะไร
อย่าไปมองว่า คนฉลาดทำแบบนี้ได้ ฉันก็ต้องทำได้ เพราะเป็นหนทางของคนฉลาดเค้าเดินกัน
ผมนั่งฝืนอยู่นาน กว่าจะยอมรับให้ได้เราไม่ถนัดที่เราทำนะ เราต้องลองแบบอื่น
ถึงจะกลัวว่าคนอื่นเค้าจะบอกว่าเราโง่เพราะไม่ทำตามคนฉลาด
ตัวผมเองก็ต้องยอมรับให้ได้ โง่ก็โง่วะ ยอมรับให้ได้และเลือกที่จะเปลี่ยน

และพัฒนาจุดอ่อนให้ได้ในระดับปานกลาง และพยายามพัฒนาจุดแข็งให้แข็งสุดๆครับ

ก็อาศัยจากการสังเกตุเด็กๆจากการแก้โจทย์ข้อเดียวกันในวิธีที่ต่างกันนี่แหละครับ
เราก็อาศัยจุดนั้นปรับใช้กับตัวเราครับ

tag - ทรัพยากรมนุษย์
ผมเป็นคนหนึ่งที่ต้องอาศัยอยู่รอดในสังคมให้ได้ ยิ่งอายุน้อยและต้องเป็นหัวหน้าคนอายุมาก
ผมจะคอยสังเกตว่าแต่ละคนถนัดอะไรไม่ถนัดอะไร และพยายามเติมเต็มในสิ่งที่เขาทำไม่ได้
และแสดงให้เห็นว่าเราปกป้องเขาได้เราก็จะได้รับการยอมรับมากขึ้น

เช่นโฟร์แมนคนหนึ่งทำงานหน้างานลุยมาก และพยายามแสดงออกว่าไม่ต้องการเรา และเรารู้ว่าเขาไม่ถนัดเรื่องเอกสาร
ผมก็จะปล่อยให้เค้าทำไป แต่ผมก็จะเติมเต็มด้วยการทำแต่งานเอกสาร
เมื่อโฟร์แมนทำงานผิดพลาด เพราะเอกสารมีความซับซ้อนมาก ก็จะโดนผู้ควบคุมงานตำหนิ

ผมก็จะบอกกับผู้ควบคุมงานไปว่าเป็นความผิดของผมเอง ถ้าจะติอะไรก็ติที่ผมดีกว่า
และจะไปอธิบายกับโฟร์แมนว่าอะไรเป็นยังไงดูจากไหนไปแบบไหน
และไม่ต้องทำอะไรอีก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก

พอเราเติมเต็มในสิ่งที่เขาทำไม่ได้ และปกป้องเขาได้ เราก็จะได้การยอมรับมากขึ้น
เขาก็เข้าใจว่าไม่ว่าจะหัวหน้าหรือลูกน้อง มันก็แค่หัวโขนหัวหนึ่งเท่านั้นเอง

ก็สังเกตจากการสอนเด็กๆเช่นกันครับ
เด็กบางคนเก่งมาก ไม่สนใจว่าเรามาจากไหน ก็จะทำไป พอผิดปุ้บ ผมค่อยอธิบาย ค่อยบอกถึงที่มาที่ไป
และไม่ตำหนิที่เขาไม่ฟังเรา แต่อาจจะเลิกช้าหน่อย เพื่อแสดงออกเป็นนัยๆว่า สิ่งที่เขาทำไป มันทำให้เขาเสียเวลานะ
คุณพ่อคุณแม่เด็กถามว่าทำไมเลิกช้า เราก็ตอบไปว่า น้องเขาเก่งครับ ทำโจทย์ได้เยอะ เลยป้อนให้เรื่อยๆ
เราก็แสดงออกครับว่าเราปกป้องเขาได้ เขาก็ฟังเรามากขึ้น

อันนี้เป็นวิธีการที่ผมใช้เพื่อพัฒนาตัวผมเอง ซึ่งอาจจะเป็นวิธีที่ผิดหรือถูกก็ได้
แต่หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับใครหลายๆคนนะครับ

ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่