ทำไมลูกสาวถึงเป็นเด็กที่ไม่แสดงออกทางอารมณ์และเก็บความรู้สึกเก่งมากค่ะ แต่เค้าก็เป็นคนเก่ง

ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ เมื่อก่อนเป็นคนรู้สึกเก่งมาก ดีใจก็ดีใจสุด เสียใจก็ร้องไห้หนัก แต่พักหลังๆ เวลามีเรื่องอะไรเข้ามา เรากลับนิ่งขึ้น เย็นขึ้น ไม่ร้อง ไม่โวย ไม่ฟูมฟายเหมือนเดิม ตอนแรก

ต่อให้คนๆนั้นท่านสนิทที่สุดในที่ทำงาน ทุกวันนี้ต่อให้ไม่โอเคกับใคร ต้องทำหน้าปกติไว้ก่อน แกล้งทำเป็นมองโลกในแง่ดีให้คนอื่นเห็น ว่าเรายังโอเคอยู่ เพราะไว้ใจไม่ได้สักคนเลยในที่ทำงาน ปกติก่อนเจอเหตุการ

ลูกชายอายุ2ขวบชอบร้องไห้มากๆเลยค่ะ ชอบพูดอะไรซำ้ๆ เช่นแบบอยากได้แก้วน้ำ ถ้าไม่ได้ก็จะร้องไห้แล้วพูดว่าอยากได้นี่ๆซ้ำๆอยู่แบบนั้น แบบอะไรนิดๆหน่อยๆก็ร้อง ก่อนหน้านี้ขี้กลัวมากๆ พอเข้าโรงเรียนเหมือนเริ่

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเงียบลงมาก ทั้งความคิดและความรู้สึก ไม่ถึงกับเศร้า แต่ก็ไม่ได้มีความสุขแบบชัดเจน เหมือนใช้ชีวิตไปตามวัน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ผ่านไปเรื่อย ๆ ตื่นเช้า ทำสิ่งที่ควรทำ กลับ

แล้วมาเก่งลับหลังด้วยการยื่นเรื่องร้องเรียน  ทำเรื่องตรวจสอบ หรืออื่นๆ ทำไมต่อหน้าไม่คุย  ไม่แม้แต่แสดงออก แต่กลับเลือกวิธีการแบบนี้

เป็นความรู้สึกของเราเอง เรากลัว กลัวว่าหากวันไหนเขาไปกลัวใจเราจะรับไม่ไหว เรารู้ว่าเราอยู่ต่อได้แต่ก็กลัวมากๆ ทั่งๆที่แฟนเขาแสดงออกมากมายว่ารักเราไม่เคยมีเรื่องอะไรให้เราไม่สบายใจยกเว้นก็แต่เขาขี้งอนข