เราเป็นคนที่ชอบโตโน่มากๆ คลั่งไคล้ ถึงไม่ได้ตามไปชูป้ายไฟ แต่เราชอบมากๆ
แล้วเมื่อวานนี้ วันที่ 5 พ.ค. เราตั้งใจจะไปดูโตโน่ ถึงหน้าเวที เพราะโตโน่มาแสดงแถวบ้านเรา
ชื่องาน "บุญกลางบ้าน"

เราฝึกร้องเพลงไว้หลายวัน เราดีใจจะได้ไป โพสต์ข้อความบนเฟสบุ๊คทุกวัน
และที่สำคัญเรากะจะไปกับน้องสาว ตอนเย็น เราเลี้ยงข้าวน้องเราบอกว่ากินให้อิ่มนะ แล้วอาบน้ำแต่งตัวไปกัน
น้องเรามันก็ยิ้มๆ

เรารอน้องเราจนถึงสองทุ่ม ปรากฎว่าน้องเราอาบน้ำเสร็จและใส่ชุดนอน
เราบอกว่า อ้าว ไปดูโตโน่เป็นเพื่อนกันสิ เราอึ้งมาก คำตอบที่ได้คือ กุไม่ไปกุไม่อยากไป
เราเสียใจมาก ว่าทำไมมันถึงเพิ่งมาบอก ได้คำตอบมาแค่คำว่า ขอโทษที่เพิ่งมาบอก
เฮ้ยยยยยย นะจุดๆนี้แบบว่า น้ำตาตกอ้ะ เสียใจมากๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เราวิ่งหนีออกจากบ้าน ไปร้องไห้อยุ่ที่มืดๆ แถวบ้าน
โทรหาเพื่อนและออกไปค้างบ้านเพื่อน นอนร้องไห้อยุ่บ้านเพื่อน ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้อีกว่าทำไมทำกันแบบนี้
เราแค่อยากระบาย ว่า การที่เรามีความหวังเดียวที่เหลืออยุ่ ความหวังและความฝันจะได้เจอคนที่เรชอบมากๆ
แต่ทำไม กลับมาทำกะเราแบบนี้  เราโกรธมากๆ ไม่อยากจะคุยกับน้องคนนี้อีกเลย
ที่ผ่านมาก้อช่วยเหลือกันมาตลอด แต่ขอแค่นี้จริงๆ ทำไมให้กันไม่ได้ บอกตรงๆว่าความรุ้สึก ทั้งโกรดเกลียดเคียดแค้น