แค่อยากเขียนเรื่อยเปื่อย

เริ่มเข้าฤดูฝน ฤดูอกหักก็มาเยือนเลยเรา
อย่างน้อย อย่างน้อยน้อย เราก็เคยรักกันมากมาย
แต่ละวัน กว่าจะผ่านพ้น มันช่างนานเหลือเกิน
นี่แหละนะ ที่เขาพูดไว้ เวลาแห่งความสุขเดินเร็ว
มันช่างตรงกันข้ามกับเราซะไม่มี
อีกไม่นาน..ก็ต้องกลับสู่เมืองใหญ่
ไปทำหน้าที่ตัวเอง แค่คิดก็เหงาแล้ว
ก็แค่ยังไม่ชิน..
ที่จะต้องใช้ชีวิตคนเดียว
กินข้าวคนเดียว นอนคนเดียว
ไปไหนมาไหนคนเดียว
คนอื่นเขายังทำได้
ทำไมเราจะทำไม่ได้ละว้า
พยายามบอกตัวเอง
แค่ในวันนี้เรายังไม่ชินเท่านั้นแหละ
เอาน่า สู้ๆ อีกหน่อยก็ลืม
หันกลับมารักตัวเอง
ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด

ปล. ถ้าโชคดี คุณผ่านเข้ามาอ่าน
ขอบคุณนะ
ขอบคุณที่เข้ามาเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง