จากประสบการณ์ของผมที่ดูแลนิสิตป.โทกับป.เอกนะครับ ถ้าเป็นป.เอกนี่ผมไม่รับเป็นที่ปรึกษาให้ถ้าไม่ใช่ประเด็นที่ผมถนัด ไม่รับเลยนะครับไม่มีต่อรอง เพราะถือว่านิสิตป.เอกต้องทำวิจัยเป็นมาจากป.โทแล้ว และจะมาทำวิจัยเจาะลึกกันจริงๆ ในป.เอกนี่แหละ ดังนั้นต้องทำการบ้านมาแล้วว่าอ.คนไหนชำนาญเรื่องไหน ใครจะช่วยเราได้บ้างในเรื่องที่เราสนใจ นิสิตป.เอกควรเลือกมหาวิทยาลัยที่อาจารย์ คือรู้ว่าอ.คนไหนที่ม.ไหนทำวิจัยหรือเชี่ยวชาญด้านที่เราสนใจ ก็ไปสมัครเรียนที่ม.นั้น ทางที่ดีควรไปพบอ.คนที่เราสนใจก่อนสมัครด้วยซ้ำ

แต่ถ้าเป็นนิสิตป.โทยังไม่เคยทำวิจัยส่วนมากจะไม่ได้เลือกม.ตามอ.ผู้เชี่ยวชาญ พอเข้ามาแล้วถึงมาหาหัวข้ออีกที เป้าหมายของการสอนป.โทนั้นก็คือสอนให้นิสิตทำวิจัยเป็น ทำงานวิจัยชิ้นเล็กๆ ออกมาได้ แต่ไม่ได้คาดหวังให้ทำผลงานวิจัยออกมาดีเลิศอยู่แล้ว (บางคนทำออกมาได้ดีก็เป็นโบนัส) อ.บางท่านก็เลยเลือกที่จะโยนหัวข้องานวิจัยให้เด็กไปเลยแล้วสอนกระบวนการวิธีทำวิจัย อ.บางท่าน(แบบผม)จะปล่อยให้เด็กคิดหัวข้อมาแล้วเรามาปรับเพิ่มตบแต่งให้มันใช้จบป.โทได้ (นิสิตน้อยคนมากที่จะคิดหัวข้อมาเองแล้วใช้ได้เลย)

ดังนั้นผมแนะนำว่าหาอ.ที่ปรึกษาที่เข้ากันได้จะดีกว่า เพราะการวิจัยระดับป.โทนั้นส่วนมากไม่ได้คาดหวังให้ลงเทคนิควิธีการซับซ้อนมากมายเท่าไหร่ อ.ที่พอรู้ในประเด็นนั้นก็พอให้คำแนะนำได้ ไม่ต้องถึงกับเชี่ยวชาญเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่ใช่ว่าอ.ไม่รู้เรื่องนั้นเลยนะครับ นอกจากนี้ถ้าคุณเลือกไปทางนี้ก็ต้องเป็นคนเริ่มเป็นคนตาม คือพออ.ไม่ได้เชี่ยวชาญไม่ได้สนใจงานคุณ ก็อาจจะไม่ให้เวลากับมันมากนัก คุณต้องจี้ต้องตามอ.ให้ช่วยให้คำแนะนำ ไม่งั้นอาจโดนดองงานได้