วันก่อนได้มีโอกาสคุยกับลูกสาวของเพื่อน
ลูกของเพื่อน รุ่นราวคราวเดียวกันกับลูกสาวเรียนจบพร้อมกันแต่คนละมหาวิทยาลัย
พอจบปุ๊บเธอหางานทำทันทีและได้งานตรงตามที่เธอเรียนมา(คุรุศาตร์เอกปฐมวัย)
พอเจอหน้ากัน
เราถามเธอว่า ทำงานเป็นยังไงบ้างลูก
เธอตอบว่า เหนื่อยมากกกกกกกกก(เธอลากเสียงยาวแบบนี้จริงๆ)
และอีกวันได้เจอเพื่อนของลูกที่เรียนและโตมาด้วยกัน(จบพร้อมกัน)แต่มาแยกกันเรียนตอนเรียนระดับมหาวิทยาลัย
เธอได้ทำงานที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน...
เราคุยกับลูกว่า ดีเน๊อะ ได้อยู่ใกล้บ้าน ได้อยู่กับแม่...
และได้ทำงานในห้องแอร์
ลูกบอกว่า แม่แต่...มันบอกว่ามันมีความรู้สึกตลอดเวลาว่าตัวมันสกปรก
เราถามต่อ อ้าวทำไมหรอ เป็นโรคจิตหรอ(เราพูดเพราะความไม่รู้)
ลูกบอก ไม่ใช่หรอกแม่ มันต้องตรวจอุจจาระ ต้องตรวจปัสสาวะ
เรามาคิดดู ...เออ จริงด้วย งานแต่ละงาน อาชีพแต่ละอาชีพ
มันมีปัญหาและอุปสรรคแตกต่างกันไป
มันไม่ง่ายหรือสบายเหมือนอย่างที่(คนนอก)อย่างเราคิด....
ลูกอายุ23ปีเรียนจบแล้ว
เธอบอกว่า ขอกลับมาอยู่บ้านเพื่อพักผ่อนสักสามเดือน
แล้วจะกลับไปทำตามความฝันของตัวเองยังไม่อยากหางานประจำ(ตามสาขาที่เธอจบมา)ทำในตอนนี้
เอาเข้าจริงเธอมาอยู่ได้เดือนกว่าก็ขอกลับไปหาอะไรทำ...
แต่เป็น 1 เดือนที่มีความหมายและมีค่ามากๆค่ะ
เรา พ่อแม่ลูก ได้ทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง
พาลูกไปไหว้พระที่เขาคิชกูฏ พาลูกไปทำโรงทาน(เฉาก๋วยน้ำลำไย)
พาลูกไปดูอาชีพบางอาชีพที่ลูกไม่เคยเห็น
แต่เค้าต้องใช้ความอดทน^^
(แล้วจะเล่าให้ฟังว่าอาชีพอะไร)
คืนไหนพระจันทร์เต็มดวงเราพากันไปดูพระจันทร์ ไปนอนดูดาวกัน และ ฯลฯ
เราอยากใช้เวลาตรงนี้กับลูกให้คุ้มค่าที่สุดเพราะวันเวลาที่ผ่านไปคงจะย้อนคืนกลับมาไม่ได้
ลูกมีแต่จะไปข้างหน้า(ไปหางานทำ ไปทำตามความฝันเพื่ออนาคตของเธอ)
เราก็จะกลายเป็นคนแก่(เฝ้าบ้าน)ที่รอวันลูกกลับมาหา .....^^ เศร้า^^
ลูกบอกว่าช่วงนี้ลูกจะหางานทำ งานที่ทำแล้วเธอสามารถไปเรียนพิเศษได้ด้วย
ลูกโทรมาเล่าให้ฟังว่า เธอไปสมัครงาน กาแฟยี่ห้อหนึ่ง เค้าให้ชั่วโมงละ 55 บาท
ถ้าไม่ได้เธอมองไอศครีมยี่ห้อหนึ่งเค้าให้ ชั่วโมงละ 37 บาท
เราบอกลูกว่า งานพวกนั้นอ่ะ วันๆหนูจะไม่ได้นั่งเลยนะ ต้องยืนตลอดเค้าจะใช้จนคุ้มแหละ แล้วหนูจะทนไหวหรอ
แต่แม่ก็เชื่อว่าหนูทำได้นะ เพราะหนูเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉยๆ และก็ ฉอดๆๆๆๆๆ
ลูกตอบกลับมาว่า
านอะไรที่มันไม่เหนื่อย...
จริงซินะ งานอะไรที่มันไม่เหนื่อย...
แล้วเธอก็บอกว่า
หนูจะพยายามหางานนะแม่ถ้ามันยังไม่ได้ก็คงไม่เป็นไรนะ ช่วงนี้หนูขอให้พ่อกับแม่เลี้ยงหนูไปก่อน...
โธ่เอ๋ยยยย ลูก แม่เลี้ยงหนูมาได้ตั้ง 23 ปีกับอีกแค่นี้จะเป็นไรไป...
ไม่มีอะไรค่ะ แค่มาเล่าให้ฟัง
งานอะไรที่ไม่เหนื่อย...
ลูกของเพื่อน รุ่นราวคราวเดียวกันกับลูกสาวเรียนจบพร้อมกันแต่คนละมหาวิทยาลัย
พอจบปุ๊บเธอหางานทำทันทีและได้งานตรงตามที่เธอเรียนมา(คุรุศาตร์เอกปฐมวัย)
พอเจอหน้ากัน
เราถามเธอว่า ทำงานเป็นยังไงบ้างลูก
เธอตอบว่า เหนื่อยมากกกกกกกกก(เธอลากเสียงยาวแบบนี้จริงๆ)
และอีกวันได้เจอเพื่อนของลูกที่เรียนและโตมาด้วยกัน(จบพร้อมกัน)แต่มาแยกกันเรียนตอนเรียนระดับมหาวิทยาลัย
เธอได้ทำงานที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน...
เราคุยกับลูกว่า ดีเน๊อะ ได้อยู่ใกล้บ้าน ได้อยู่กับแม่...
และได้ทำงานในห้องแอร์
ลูกบอกว่า แม่แต่...มันบอกว่ามันมีความรู้สึกตลอดเวลาว่าตัวมันสกปรก
เราถามต่อ อ้าวทำไมหรอ เป็นโรคจิตหรอ(เราพูดเพราะความไม่รู้)
ลูกบอก ไม่ใช่หรอกแม่ มันต้องตรวจอุจจาระ ต้องตรวจปัสสาวะ
เรามาคิดดู ...เออ จริงด้วย งานแต่ละงาน อาชีพแต่ละอาชีพ
มันมีปัญหาและอุปสรรคแตกต่างกันไป
มันไม่ง่ายหรือสบายเหมือนอย่างที่(คนนอก)อย่างเราคิด....
ลูกอายุ23ปีเรียนจบแล้ว
เธอบอกว่า ขอกลับมาอยู่บ้านเพื่อพักผ่อนสักสามเดือน
แล้วจะกลับไปทำตามความฝันของตัวเองยังไม่อยากหางานประจำ(ตามสาขาที่เธอจบมา)ทำในตอนนี้
เอาเข้าจริงเธอมาอยู่ได้เดือนกว่าก็ขอกลับไปหาอะไรทำ...
แต่เป็น 1 เดือนที่มีความหมายและมีค่ามากๆค่ะ
เรา พ่อแม่ลูก ได้ทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง
พาลูกไปไหว้พระที่เขาคิชกูฏ พาลูกไปทำโรงทาน(เฉาก๋วยน้ำลำไย)
พาลูกไปดูอาชีพบางอาชีพที่ลูกไม่เคยเห็น
แต่เค้าต้องใช้ความอดทน^^
(แล้วจะเล่าให้ฟังว่าอาชีพอะไร)
คืนไหนพระจันทร์เต็มดวงเราพากันไปดูพระจันทร์ ไปนอนดูดาวกัน และ ฯลฯ
เราอยากใช้เวลาตรงนี้กับลูกให้คุ้มค่าที่สุดเพราะวันเวลาที่ผ่านไปคงจะย้อนคืนกลับมาไม่ได้
ลูกมีแต่จะไปข้างหน้า(ไปหางานทำ ไปทำตามความฝันเพื่ออนาคตของเธอ)
เราก็จะกลายเป็นคนแก่(เฝ้าบ้าน)ที่รอวันลูกกลับมาหา .....^^ เศร้า^^
ลูกบอกว่าช่วงนี้ลูกจะหางานทำ งานที่ทำแล้วเธอสามารถไปเรียนพิเศษได้ด้วย
ลูกโทรมาเล่าให้ฟังว่า เธอไปสมัครงาน กาแฟยี่ห้อหนึ่ง เค้าให้ชั่วโมงละ 55 บาท
ถ้าไม่ได้เธอมองไอศครีมยี่ห้อหนึ่งเค้าให้ ชั่วโมงละ 37 บาท
เราบอกลูกว่า งานพวกนั้นอ่ะ วันๆหนูจะไม่ได้นั่งเลยนะ ต้องยืนตลอดเค้าจะใช้จนคุ้มแหละ แล้วหนูจะทนไหวหรอ
แต่แม่ก็เชื่อว่าหนูทำได้นะ เพราะหนูเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉยๆ และก็ ฉอดๆๆๆๆๆ
ลูกตอบกลับมาว่า
จริงซินะ งานอะไรที่มันไม่เหนื่อย...
แล้วเธอก็บอกว่า
หนูจะพยายามหางานนะแม่ถ้ามันยังไม่ได้ก็คงไม่เป็นไรนะ ช่วงนี้หนูขอให้พ่อกับแม่เลี้ยงหนูไปก่อน...
โธ่เอ๋ยยยย ลูก แม่เลี้ยงหนูมาได้ตั้ง 23 ปีกับอีกแค่นี้จะเป็นไรไป...
ไม่มีอะไรค่ะ แค่มาเล่าให้ฟัง