เหมือนรู้สึกตัวเองคิดแต่เรื่องหาเงิน ใช้เงิน ประหยัด ลงทุนและใช้หนี้ตลอดเวลา
บางทีผมก็เห็นคนอื่น คนรอบๆตัว ที่ไม่ต้องรีบ มีเวลาได้นั่งเล่น ได้ใช้ชีวิตแบบไม่รีบ ไม่ต้องมีเหตุผลรองรับ
ช่วงนี้หมุนเงิน ทำงานไม่คล่องมือเท่าไร ทุกเช้ามีแต่สายโทรเข้ามาถามเรื่องเงินจ่ายเงินและวางแผนทำงานหาเงินกัน
โชคดีว่าผมเป็นคนนอนหลับง่าย ไม่งั้นสติแตกกว่านี้
ความจริง หากนับจริงๆ ผมจดจ่ออยู่กับเรื่องนี้เกินไปหรือเปล่าไม่รู้
แต่มานั่งอ่านบันทึกตัวเองง ทั้งสมุดบันทึก โน้ตในบ้าน และใน skydrive
มันมีแต่เรื่องเงิน เหมือนมันเป็นตัวครอบความสุขทุกอย่าง
ผมไม่ใช่คนที่นับถือเงินเป็นที่ตั้งครับ
ผมยังเป็นคนที่เชื่อมั่นในความเท่าเทียมและการหาความรู้ปัญญาและการพัฒนาตัวเองการสร้างโอกาส
เชื่อว่าคนเราต้องพยายามและมุ่งมั่นมากๆเท่านั้นถึงจะสำเร็จ
แต่เชื่อว่าเงินเป็นเครื่องมือในการสร้างระบบทุกอย่างให้เข้าที่

และผมก็เชื่อว่าเราต้องเป็นคนดีก่อนเงินถึงจะตาม มา
ถ้าผมใช้ตรรกกะนี้แสดงว่าผมยังทำดีไม่พอ

หรือทำอะไรผิดทิศผิดทาง
ไม่รู้ว่าจิตตกแค่ไหน แต่นั่งเขียนกิจกรรมตัวเองทำรูปแบบเป็นอัลกอริทึ่มดูตลอด
แล้วหาจุดผิดพลาด ลูกค้าจ่ายเงินช้าหาทางออกอย่างไร
มันได้แต่ในทฤษฎี ทางปฏิบัติหาทางแก้แล้วมันยังได้เป็นตัวเงินออกมาไม่เร็วพอครับ

ผมภายนอกเหมือนคนปกติมาก แทบไม่มีใครรู้ว่าผมกังวลมากตอนนี้
แต่ข้างในยิ่งถ้าอยู่คนเดียว ผมจะนั่งคิด โทรตามลูกค้าที่ไม่จ่ายเงิน
และในหัว เหมือนวนเวียนเรื่องเงิน ว่าเมื่อเราจัดการได้ปัญหาทุกอย่างจบแน่ๆ

ใครที่เคยอยู่ในภาะแบบนี้ขอคำแนะนำด่วนด้วยครับ
ผมควรทำตัวอย่างไร อย่างนี้เริ่มเป็นภาวะจิตตกอย่างแรงหรือเปล่าครับ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและผมเชื่อว่าผมจะได้รับคำแนะนำที่ดีๆ

คำถามราคาแพงที่ผมถามตัวเองเสมอคือ
เราจะอยู่รอดให้ดีขึ้นได้อย่างไร
อยากใช้ชีวิตแบบสักชั่วโมงหรือนาทีที่ไม่มีเรื่องเงินในหัวบ้างครับ
มันเหมือนคิดในหัวตลอดเวลา
พ่อแม่เป็นคนดี แต่ไม่เคยมีเงินเก็บ ไม่เคยมีสินทรัพย์ให้เรา
ไม่เคยโทษพ่อแม่
พ่อแม่เป็นคนดีแต่ เหมือนล้มเหลว ทางการเงิน
ไม่อยากเป็นเหมือนท่าน ต้องทำให้ดีกว่า ทำให้ดีกว่า
แล้วดูแลท่าน จัดการทรัพยากรชีวิต และความสุขให้ดีขึ้น

ถ้าเป็นอย่างนี้อยู่ความคิดสร้างสรรค์ดีๆ รู้สึกมันจะหายไปหมดเลยครับ

ขอบคุณมากครับ