(จริงๆไม่ใช่วันนี้ แต่ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน นะครับ)
"วันนี้เป็นวันแรกที่รู้จัก สทส หรือ สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)"
น้องผมต้องใช้ใบคะแนนสอบพวกเจ็ดวิชาหลัก แล้วก็อะไรไม่รู้อะไรที่เราไม่รู้จัก ก็เลยต้องปริ้นออกจากอินเตอร์เน็ต ซึ่งก็ปกติของบ้านเกือบทุกบ้านที่ เครื่องปริ้นเสียทุกครั้งที่จำเป็นต้องใช้ จึงต้องไปหาปริ้นตามร้าน .... ซึ่งเราไปรับเค้าพอดีเลยต้องพาไปปริ้น
แต่แปลกที่สุดคือการสอบครั้งนี้เสียค่าใช้จ่ายที่สูงอยู่แล้ว(น่าจะเกือบหนึ่งพันบาท) การปริ้นกระดาษคะแนนออกมาจากการสอบหนึ่งชนิดราคา10บาท รวมแล้วสามชนิด30บาท แล้วยังต้องคิดค่าบริการอีก 10 บาทแล้วต้องเสียเวลาปริ้นใบเสร็จไปเสียเงินที่ 7-Eleven ก็จ่ายไป 40 บาท กลับมาล็อคอินที่ร้านอินเตอร์เน็ต ก็ล็อคอินปั๊บ ก็สามารถเข้าไปสั่งพิมพ์ได้โดยการโหลดไฟล์จากเวปของ สทส.
"ซึ่งไฟล์นั้น บังคับให้สามารถกดสั่งพิมพ์ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น!"
หากต้องการปริ้นใบเดิมซ้ำ ต้องเสียตังเพิ่มอีกก็ .. นั่นแหละ 40 บาท
พอสั่งพิมพ์ปั๊บ ป้าเจ้าของร้านอินเตอร์เน็ตก็สะดุดสายเครื่องปริ้นดับกลางคัน ...
เราไม่สามารถเรียกเงิน 40 บาทนั้นคืนจากใครได้เลย ... แม้แต่ป้าคนนั้น เรายืนยันว่าป้ามันต้องรับผิดชอบ ป้า
ยื่นตังมาให้ .... สามบาท "ให้คืนแค่ค่าปริ้น"
ต้องไปหาร้านปริ้นใบเสร็จใหม่เพื่อไปเสียตังที่เซเว่นใหม่ เพื่อไปใช้ log in พิมพ์ใบคะแนนอีกรอบ
ป้านี่เซ็งไม่เท่าไหร่ แต่ไม่เคยเจอระบบปริ้นออนไลน์อะไรที่มันต้องเสียตังเพื่อปริ้น เราเลยเซิซหาข้อมูล ในอินเตอร์เน็ตก็เจอเด็กในเวป DEK-D มันคอมเม๊นว่า
"ค่าหมึก ก็หมึกเราเอง ก.ูไปใช้หมึก สทศ.ปริ้นหรอหวะ
คือ เราอยากรู้เหตุผล ที่มันต้องทำให้ยุ่งยากอะ
มันอยากได้ตังค์ หรือ เพราะ อะไร งง "
อาห์ รู้สึกโชคดีแค่ไหนที่ตอนเข้า ผมใช้วิธีสอบตรง (ไม่ต้องไปยุ่งกับสทส.อะไรนี่) เราจำได้ว่าเค้ามีการจัดการที่ดีเยี่ยม สะดวกสบาย "ไม่มีปัญหาใดๆ" ซึ่งการจัดการที่ดีมันจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเยาวชนจดจำไปใช้ในการจัดการในภายภาคหน้า
อาห์ ความเครียดนี้ก็หายไปเมื่อได้เห็น "หนูติ๋ว" ในเรื่องอาญารักช่องเจ็ด
ปล.ไอ้ตอนป้าเตะปลั๊กนี่.. Bad Luck Brian มากๆ... T_T
"วันนี้เป็นวันแรกที่รู้จัก สทส หรือ สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)"
"วันนี้เป็นวันแรกที่รู้จัก สทส หรือ สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)"
น้องผมต้องใช้ใบคะแนนสอบพวกเจ็ดวิชาหลัก แล้วก็อะไรไม่รู้อะไรที่เราไม่รู้จัก ก็เลยต้องปริ้นออกจากอินเตอร์เน็ต ซึ่งก็ปกติของบ้านเกือบทุกบ้านที่ เครื่องปริ้นเสียทุกครั้งที่จำเป็นต้องใช้ จึงต้องไปหาปริ้นตามร้าน .... ซึ่งเราไปรับเค้าพอดีเลยต้องพาไปปริ้น
แต่แปลกที่สุดคือการสอบครั้งนี้เสียค่าใช้จ่ายที่สูงอยู่แล้ว(น่าจะเกือบหนึ่งพันบาท) การปริ้นกระดาษคะแนนออกมาจากการสอบหนึ่งชนิดราคา10บาท รวมแล้วสามชนิด30บาท แล้วยังต้องคิดค่าบริการอีก 10 บาทแล้วต้องเสียเวลาปริ้นใบเสร็จไปเสียเงินที่ 7-Eleven ก็จ่ายไป 40 บาท กลับมาล็อคอินที่ร้านอินเตอร์เน็ต ก็ล็อคอินปั๊บ ก็สามารถเข้าไปสั่งพิมพ์ได้โดยการโหลดไฟล์จากเวปของ สทส.
"ซึ่งไฟล์นั้น บังคับให้สามารถกดสั่งพิมพ์ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น!"
หากต้องการปริ้นใบเดิมซ้ำ ต้องเสียตังเพิ่มอีกก็ .. นั่นแหละ 40 บาท
พอสั่งพิมพ์ปั๊บ ป้าเจ้าของร้านอินเตอร์เน็ตก็สะดุดสายเครื่องปริ้นดับกลางคัน ...
เราไม่สามารถเรียกเงิน 40 บาทนั้นคืนจากใครได้เลย ... แม้แต่ป้าคนนั้น เรายืนยันว่าป้ามันต้องรับผิดชอบ ป้า
ต้องไปหาร้านปริ้นใบเสร็จใหม่เพื่อไปเสียตังที่เซเว่นใหม่ เพื่อไปใช้ log in พิมพ์ใบคะแนนอีกรอบ
ป้านี่เซ็งไม่เท่าไหร่ แต่ไม่เคยเจอระบบปริ้นออนไลน์อะไรที่มันต้องเสียตังเพื่อปริ้น เราเลยเซิซหาข้อมูล ในอินเตอร์เน็ตก็เจอเด็กในเวป DEK-D มันคอมเม๊นว่า
"ค่าหมึก ก็หมึกเราเอง ก.ูไปใช้หมึก สทศ.ปริ้นหรอหวะ
คือ เราอยากรู้เหตุผล ที่มันต้องทำให้ยุ่งยากอะ
มันอยากได้ตังค์ หรือ เพราะ อะไร งง "
อาห์ รู้สึกโชคดีแค่ไหนที่ตอนเข้า ผมใช้วิธีสอบตรง (ไม่ต้องไปยุ่งกับสทส.อะไรนี่) เราจำได้ว่าเค้ามีการจัดการที่ดีเยี่ยม สะดวกสบาย "ไม่มีปัญหาใดๆ" ซึ่งการจัดการที่ดีมันจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเยาวชนจดจำไปใช้ในการจัดการในภายภาคหน้า
อาห์ ความเครียดนี้ก็หายไปเมื่อได้เห็น "หนูติ๋ว" ในเรื่องอาญารักช่องเจ็ด
ปล.ไอ้ตอนป้าเตะปลั๊กนี่.. Bad Luck Brian มากๆ... T_T