.

วันนี้ผมขอเรื่องราวของ ครูน้อย หรือ ครูสุเมธ ทศานนท์  คุณครูซึ่งกษียณอายุแล้วแต่ยังไปสอนหนังสือให้เด็ก ๆ ฟรีโดยไม่คิดเงินสักแดง


เรื่องราวของผมคือได้เดินทางไปเที่ยวจังหวัดระยอง เพื่อเลี้ยงอาหารให้เด็กนักเรียน ก็ได้พบกับครูน้อยโดยท่านได้มาขอบคุณแทนเด็ก ๆ

และยื่นกลอนธรรมมะให้ผม 1แผ่น ผมก็นั่งอ่านจบก็เกิดความสงสัยขึ้นทันที ว่าทำไมครูน้อยถึงต้องแจกใบปลิวกลอนธรรมะ

สอบถามได้ความว่าครูน้อย เกษียณอายุราชการแล้ว (ปัจุบัน 03/05/2556 อายุ65ปีแล้ว ) เป็นกวีของจังหวัดระยอง ที่ไม่มีใครรู้จัก

เพราะความที่ท่านเป็นคนสันโดด ชอบปลูกต้นไม้ ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน  

ท่านชอบเอาต้นไม้ไปปลูกตามวัด โรงเรียน ถนน ศูนย์อนามัย และสถานที่สาธารณะอื่น ๆ

เงินเดือนที่ได้จากบำนานนั้นไม่ได้มากมายเลยหลังจากให้ครอบครัวที่บ้าน ก็มีเหลือติดตัวนิดหน่อยเอาไว้ทำบุญ

ทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมคนดี ๆ สังคมกลับไม่รู้จัก คนที่ปิดทองหลังพระ ไม่มีใครเห็น

นั่งคุยกับท่านได้สักพักนึง ผมต้องเดินทางกลับกรุงเทพ เพื่อมาทำงานต่อ ก่อนกลับได้ลองไปถามชาวบ้านในระแวกนั้น

ทุกคนรักครูน้อยมาก ๆ เค้าจะเรียกว่า "ครูน้อยใจบุญ" คงหาคนดี ๆ แบบนี้ได้ยากเต็มทีในสังคมนี้แล้วสินะครับ

และผมได้ขอผลงานบางส่วนของครูน้อย ๆ ขนาดแค่บางส่วนผมยังใช้เวลาอ่านหลายวันแล้วยังไม่หมดเลย

นำมาแบ่งปันให้ทุก ๆ ท่านที่สนใจได้รู้จักตัวตนของ ครูน้อย และ กลอนเมืองแกลง มากขึ้นครับ

ผมได้สร้างแฟนเพจให้ ครูน้อยโดยขออนุญาติแล้วนะครับ

ลิงค์ดาวโหลด (เป็นไฟล์ Zip คลายออกมาแล้วจะเป็นไฟล์ Word) ไม่สงวนลิขสิทธ์ครับช่วยกัยเผยแพร่สิ่งดี ๆ
https://www.dropbox.com/sh/5zxgjgcdx9puomm/ltHKdyDnNI

ผมเชื่อว่าใครลองได้อ่าน "กลอนเมืองแกลง" ของครูน้อยแล้วจะต้องภูมิใจที่ประเทศไทยยังไม่สิ้นคนดีครับ

...