การ์ตูนเก่าคลาสสิคอย่างซินเดอเรลลา และเจ้าหญิงนิทรา (Sleeping Beauty) หรือกระทั่งเรื่องแรกสุดอย่างสโนว์ไวท์ ที่สร้างขึ้นในยุค 1930s ก็ยังมีภาพที่สวยงามและไหลลื่น สวนทางกับเทคโนโลยีอันจำกัดในสมัยนั้น






ดูแล้วเคลิบเคลิ้มกับลายเส้นและความสวยงาม การเคลื่อนไหวของตัวละครมันต่อเนื่องและสมจริง ภาพมีมิติจนไม่น่าเชื่อว่ามันเป็นลายเส้นล้วนๆ ทั้งๆที่สมัยนั้นยังไม่มีการใช้คอมพิวเตอร์ช่วยแต่งภาพ ไม่มี CG ไม่มี Motion Capture แล้วเขาใช้วิธีแบบใด เข้าใจว่าคงต้องวาดภาพเป็นหมื่นเป็นแสนใบเพื่อใหมีความต่อเนื่องได้ขนาดนั้น

เหมือนผมเคยอ่านเจอคร่าวๆว่าดิสนีย์ใช้คนจริงมายืนทำท่าทาง แล้วเสก๊ตภาพหรือถ่ายภาพยนตร์ไว้เป็นตัวอย่าง (น่าจะลักษณะคล้ายๆ Motion Capture)

ขอคารวะให้วอลท์ ดิสนีย์ และทีมงานทุกคน ที่สร้างสรรค์ผลงานระดับขึ้นหิ้งออกมาให้โลกชม