สวัสดีครับพี่น้องๆทุกท่าน
จริงๆกระผมเองก็แก่แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวก็มาเยอะ แต่ยังไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เลยว่าจะถามเพื่อนดูว่ามีความเห็นยังไงบ้างครับ ?
เล่าเลยล่ะกันน่ะครับ พอดีผมเป็นแฟนของผู้หญิงคนหนึ่งครับ
คบกันมาจะเข้าปีที่ 5 ล่ะ ก็มีง้องอนเป็นเรื่องปกติ เหมือนคู่อื่นทั่วไป
แต่เจ้ากรรมนายเวรนี่สิครับ เมื่อเดือนสามยังบอกรักกันอยู่เลย พอมาเดือนสี่ทำไมสถานการณ์มันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือล่ะเนี่ย
อยู่ดีๆ มาบอกผมว่าเราเลิกกันเถอะ เราไม่ได้รักเธอเลย (งงกับชีวิต) เราเบื่อเธอที่ชอบถามนู่นนี่ (สารทุกข์สุขดิบ) ตามเรานู่นนี่นั้น ข้อเสียเราถูกยกขึ้นมาเยอะแยะมากมายเหลือคณานับ - -'' คนนู้นดีกว่าอย่างนี้ คนนี้ดีกว่าอย่างงั้น
ซึ่งผมก็โอเค ขอให้ห่างกันก่อนล่ะกัน แล้วผมบอกเธอว่าผมจะไม่โทรไปรบกวนเธอเลย
หลังจากวันนั้นสี่ชั่วโมง เธอก็โทรมาถามผมว่าผมเจ็บไหม รู้สึกอย่างไรบ้าง (ขอบอกว่าตอนนั้นง่วงมาก เพราะต้องไปทำงานต่างจังหวัดและต้องขับรถเลยรีบนอน) ผมเลยบอกเธอว่าเจ็บแต่ก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว เพราะได้คุยกับแม่
วันรุ่งขึ้นผมขับรถเพื่อไปทำงานที่ระยอง ประมาณ 10:30 เธอก็โทรมาหาผมถามสารทุกข์สุขดิบ เป็นยังไงบ้าง ผมก็เสียงแข็งปนเสียงนุ่มนิ่มเข้าไปหน่อย (สักครู่เธอก็ร้องไห้) ผมบอกว่าผมพร้อมยกโทษให้เธอเสมอ แล้วเธอก็วางสายไป
ประมาณทุ่มนึงเธอก็โทรมาหาผม แต่ผมรับไม่ได้ เนื่องจากขับรถอยู่และไม่ชินทางอย่างแรง เธอก็โทรมาประมาณ 6 สายได้ ผมถึงโทรกลับไป เธอก็ถามสารทุกข์สุขดิบเหมือนเดิม
เที่ยงคืน ผมเริ่มเมานิดหน่อย เลยโทรไปาหาเธอเพื่อถามว่าตกลงเธอจะเอายังไงกับผม เธอยังยืนกรานเหมือนเดิมว่าจะขอเลิก เพราะตอนนี้อารมณ์เธอไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ผมทำ แต่พอไม่เจอหน้าก็อยากคุยและคิดถึง ผมเลยบอกเธอว่างั้นเอาแบบนี้โทรมาครั้งหน้าผมขอความชัดเจนล่ะกันว่าเธอรู้สึกอย่างไรบ้าง
เช้าวันรุ่งขึ้นประมาณ 6:00 เธอก็โทรมา ผมรับเธอบอกเธอปวดตามากไม่รู้เป็นอะไร (กรรม ผมคิดว่าเธอเข้าใจตัวเองแล้ว ผิดหวังเล็กน้อย) เลยบอกให้ไปหาหมอ ตามปกติ
หลังจากนั้นไม่ได้ติดต่อกันจนถึงทุ่มนึง เธอก็โทรมา ผมก็บอกว่า อ้าวไหนบอกว่าเข้าใจความรู้สึกตัวเองแล้วจะโทรมาไง เธอเลยบอกว่าเธอเข้าใจตัวเองแล้วความสุขของเธอคือการรู้ว่ามีผมอยู่ อ่ะ โอเคงั้นผมขอกลับมาเหมือนเดิมน่ะ เธอโอเค
ผ่านไปได้วันถัดมาผมพาเธอไปนู่นนี่นั้นเที่ยวตามปกติ แต่เหมือนเธอเหงาๆ ผมรู้สึกแปลกๆ พูดอะไรไปบางทีเธอก็บอกผมไม่เข้าใจเธอ (เฮ้อ....)
วันถัดมาไม่โทรหาผมเลย.... ผมโทรไปเองเสียงเธอออกเศร้าๆ เหมือนเธอตัดสินใจผิด (ผมคิดเองน่ะ) คุยนิดหน่อยผมก็ขอตัวไปนอนก่อน
เช้าต่อมาผมคิดไม่ตก (วันนี้) ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหว่า ผมควรทำไงดี แล้ว ??? ใครเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ้าง ตอนนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆเนี่ย
ฝากเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง อ่านแล้วแนะนำผมด้วยครับ
ขออภัยด้วยครับ ถ้ามันยาวเกินหรืออาจมี ตกหล่นบ้าง
แฟนเป็นอย่างนี้ ผมไม่เข้าใจจริงๆ อย่างนี้ผมต้องทำไงดีเนี่ยครับ
จริงๆกระผมเองก็แก่แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวก็มาเยอะ แต่ยังไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เลยว่าจะถามเพื่อนดูว่ามีความเห็นยังไงบ้างครับ ?
เล่าเลยล่ะกันน่ะครับ พอดีผมเป็นแฟนของผู้หญิงคนหนึ่งครับ
คบกันมาจะเข้าปีที่ 5 ล่ะ ก็มีง้องอนเป็นเรื่องปกติ เหมือนคู่อื่นทั่วไป
แต่เจ้ากรรมนายเวรนี่สิครับ เมื่อเดือนสามยังบอกรักกันอยู่เลย พอมาเดือนสี่ทำไมสถานการณ์มันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือล่ะเนี่ย
อยู่ดีๆ มาบอกผมว่าเราเลิกกันเถอะ เราไม่ได้รักเธอเลย (งงกับชีวิต) เราเบื่อเธอที่ชอบถามนู่นนี่ (สารทุกข์สุขดิบ) ตามเรานู่นนี่นั้น ข้อเสียเราถูกยกขึ้นมาเยอะแยะมากมายเหลือคณานับ - -'' คนนู้นดีกว่าอย่างนี้ คนนี้ดีกว่าอย่างงั้น
ซึ่งผมก็โอเค ขอให้ห่างกันก่อนล่ะกัน แล้วผมบอกเธอว่าผมจะไม่โทรไปรบกวนเธอเลย
หลังจากวันนั้นสี่ชั่วโมง เธอก็โทรมาถามผมว่าผมเจ็บไหม รู้สึกอย่างไรบ้าง (ขอบอกว่าตอนนั้นง่วงมาก เพราะต้องไปทำงานต่างจังหวัดและต้องขับรถเลยรีบนอน) ผมเลยบอกเธอว่าเจ็บแต่ก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว เพราะได้คุยกับแม่
วันรุ่งขึ้นผมขับรถเพื่อไปทำงานที่ระยอง ประมาณ 10:30 เธอก็โทรมาหาผมถามสารทุกข์สุขดิบ เป็นยังไงบ้าง ผมก็เสียงแข็งปนเสียงนุ่มนิ่มเข้าไปหน่อย (สักครู่เธอก็ร้องไห้) ผมบอกว่าผมพร้อมยกโทษให้เธอเสมอ แล้วเธอก็วางสายไป
ประมาณทุ่มนึงเธอก็โทรมาหาผม แต่ผมรับไม่ได้ เนื่องจากขับรถอยู่และไม่ชินทางอย่างแรง เธอก็โทรมาประมาณ 6 สายได้ ผมถึงโทรกลับไป เธอก็ถามสารทุกข์สุขดิบเหมือนเดิม
เที่ยงคืน ผมเริ่มเมานิดหน่อย เลยโทรไปาหาเธอเพื่อถามว่าตกลงเธอจะเอายังไงกับผม เธอยังยืนกรานเหมือนเดิมว่าจะขอเลิก เพราะตอนนี้อารมณ์เธอไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ผมทำ แต่พอไม่เจอหน้าก็อยากคุยและคิดถึง ผมเลยบอกเธอว่างั้นเอาแบบนี้โทรมาครั้งหน้าผมขอความชัดเจนล่ะกันว่าเธอรู้สึกอย่างไรบ้าง
เช้าวันรุ่งขึ้นประมาณ 6:00 เธอก็โทรมา ผมรับเธอบอกเธอปวดตามากไม่รู้เป็นอะไร (กรรม ผมคิดว่าเธอเข้าใจตัวเองแล้ว ผิดหวังเล็กน้อย) เลยบอกให้ไปหาหมอ ตามปกติ
หลังจากนั้นไม่ได้ติดต่อกันจนถึงทุ่มนึง เธอก็โทรมา ผมก็บอกว่า อ้าวไหนบอกว่าเข้าใจความรู้สึกตัวเองแล้วจะโทรมาไง เธอเลยบอกว่าเธอเข้าใจตัวเองแล้วความสุขของเธอคือการรู้ว่ามีผมอยู่ อ่ะ โอเคงั้นผมขอกลับมาเหมือนเดิมน่ะ เธอโอเค
ผ่านไปได้วันถัดมาผมพาเธอไปนู่นนี่นั้นเที่ยวตามปกติ แต่เหมือนเธอเหงาๆ ผมรู้สึกแปลกๆ พูดอะไรไปบางทีเธอก็บอกผมไม่เข้าใจเธอ (เฮ้อ....)
วันถัดมาไม่โทรหาผมเลย.... ผมโทรไปเองเสียงเธอออกเศร้าๆ เหมือนเธอตัดสินใจผิด (ผมคิดเองน่ะ) คุยนิดหน่อยผมก็ขอตัวไปนอนก่อน
เช้าต่อมาผมคิดไม่ตก (วันนี้) ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหว่า ผมควรทำไงดี แล้ว ??? ใครเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ้าง ตอนนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆเนี่ย
ฝากเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง อ่านแล้วแนะนำผมด้วยครับ
ขออภัยด้วยครับ ถ้ามันยาวเกินหรืออาจมี ตกหล่นบ้าง