ในหนังสือมีคุณขจรค่ะ คุณขจรเป็นพ่อของปรีย์นั่นแหละ ถ้าถามว่าเวอร์ชั่นไหนใกล้เคียงกว่า เราว่าเวอร์ชั่นของพี่อุ๋ยนะ(แต่ยังไม่เคยดูเวอร์ชั่นก่อนพี่อุ๋ยนะคะ เก่าไป เกิดไม่ทัน >___<) ความดาร์ค ความหม่น การคุมโทนเรื่อง และเราชอบที่พี่อุ๋ยบิดเรื่องพ่อของปรีย์นะ มันดาร์คแบบไปได้สุดดี เรื่องบทสรุป เราว่าหนังเวอร์ชั่นพี่อุ๋ยสรุปได้ใกล้เคียงกับมากกว่า

ส่วนของหม่อมน้อย...เราว่าหม่อมน้อยพยายามที่จะทำให้จันดูเป็นคนดีมากเกินไป ดูบริสุทธิ ผ่องแผ้วมากกกกก จนน่าหมั่นไส้ ทั้งๆที่จริงๆแล้วจันเองไม่ได้ต่างจากคุณหลวงเลย ตั้งแต่ตอนอยู่พระนคร คุณหลวงมีฮาเรมของคุณหลวงไป พวกเด็กหนุ่มๆสาวๆ(รวมถึงเมียในฮาเรมของคุณหลวง)ก็เล่นกันไปเป็นโลกคู่ขนานอยู่ในบ้านนั่นแหละ อย่างกับคุณบี๋ เหมือนเวอร์ชั่นหม่อนน้อยนี่จะไม่ได้มีอะไรกันใช่มั้ย(หรือเราจำผิด) แต่ในหนังสือนี่มีตั้งแต่ก่อนไปพิจิตร จนกลับมาจากพิจิตรสิ่งที่จันดูโหยหามากก็คือรสกามของคุณบี๋เนี่ยแหละ หรือฉากที่จันจะข่มขืนคุณแก้วหรือไปทำร้ายคุณหลวงก็ต้องให้จันใส่หัวโขน เรารู้สึกว่าหม่อมน้อยพยาย๊ามพยายามปกป้องจัน ทำนองว่า นี่ไม่ใช่จันนะ เป็นความแค้นภายในตัวของจันต่างหาก ตัวจันเป็นเหมือนแค่ภาชนะที่รองรับความคุ่มแค้น(ที่คนอื่นเป็นคนก่อ)ต่างหาก

เรื่องคุณแก้ว ในหนังสือตอนท้ายคุณแก้วเป็นทอมแล้วก็เปิดฮาเรมแข่งกับจันนั่นแหละค่ะ อยู่เป็นเสี้ยนเป็นหนามชีวิตกันไป ในเวอร์ชั่นหม่อมน้อยเรามีปัญหากับการที่หม่อมน้อยให้คุณแก้วตอนท้ายกลายเป็นคนเสียจริตไป คือในเวอร์ชั่นหนังสือมันก็มีนัยยะในการเหยียดความเป็นทอมของคุณแก้วอยู่เหมือนกัน ตามประสาวรรณกรรมชายเป็นใหญ่(ซึ่งความ "ชายเป็นใหญ่" ในเรื่องนี่ทำให้เราทนอ่านได้แค่รอบเดียว ไม่ไหว อึดอัดมากๆ) แต่หม่อมน้อยทำไปไกลกว่าแค่ว่าเป็น "ความผิดเพศ" (ตามค่านิยมของสมัยที่หนังสือตีพิมพ์) กลายเป็นว่าทอม = ตัวตลก เสียจริต นี่รวมไปถึงการใส่บทคนใช้ที่เป็นกะเทย(บทของก้อง ปิยะ)เข้ามาอีก ที่กลายเป็นว่า อ่อ ที่คุณหลวงขึ้นมามีอิทธิพลเหนือบ้านนี้ได้ก็เพราะความมักมากอยากเคของคนใช้ที่เป็นกะเทยนั่นไง เราว่ามันเป็นการผลิตซ้ำที่น่ารังเกียจมาก

อีกเรื่องที่เราค่อนข้างมีปัญหากับเวอร์ชั่นของหม่อมน้อยคือการคุมโทนของเรื่อง ที่โดดไปมา เดี๋ยวดราม่า เดี๋ยวจู่ๆก็ตลก เดี๋ยวจันก็ใส่หัวโขนออกมาเป็นหนังทริลเลอร์ เราดูแล้วเราสงสัยว่าที่ผ่านมาที่คนเข้าอวยหม่อมน้อยกันนี่แกมีฝีมือจริงๆ หรอ?(เราไม่เคยดูงานของหม่อม) เพราะเรื่องจันดาราแกเล่าได้เหมือนนิยายที่ขายลดราคาในห้างสะดวกซื้อเลย