ขอบอกก่อนนะคะ เราตั้งใจจะไม่เป็นมือที่สามของใคร ดังนั้นไม่ต้องรีบด่านะคะ และไม่อยากให้ว่าผู้เกี่ยวข้องคนอื่น เพราะคงไม่ช่วยอะไร ที่โพส เพื่อให้เพื่อนๆในนี้ช่วยทำให้หนักแน่น ในจุดยืนของตัวเอง และช่วยเสนอแนะทางออกที่ละมุนละม่อมอย่างที่สุด
ตัวเราเอง เคยมีครอบครัว แต่ก็มีปัญหากัน จูนกันไม่ติด เลยเป็นที่มาของข้อตกลงที่ว่าเราสองคนเป็นอิสระต่อกัน เพราะความรักของเรามันจบลงไปหลายปีแล้ว แต่เราก็ยังร่วมมือกันดูแลลูก เป็นเพื่อนที่ดี และรู้ใจกัน
ต่อมามีคนเข้ามาคุย เริ่มจากเป็นเพื่อน คุยกันในฐานะเพื่อน แต่แล้วเรามารู้ตัวอีกทีก็คือเค้าเริ่มจีบเรา และเราเริ่มมีใจให้ แต่...สิ่งสำคัญ คือ เค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว ถึงแม้เค้าจะถืออิสลาม แต่เรารู้ว่ายังไง ภรรยาเค้าก็ต้องเจ็บอยู่ดี
เมื่อเราบังคับความรู้สึกไม่ได้ เราก็เลยเลิกติดต่อเค้า แต่นั่นยิ่งทำให้เค้ายิ่งพยายามติดต่อเราหนักขึ้น ซึ่งทำให้เราต้องยอมกลับมาติดต่อด้วย เพราะว่า เราไม่อยากให้เค้ามาที่บ้าน ไม่อยากให้เค้ากระวนกระวายจนภรรยาที่บ้านเค้าต้องรู้สึกผิดปกติไป เมื่อเรากลับมาคุย เราก็พยายามจำกัดขอบเขตการคุยอย่างเพื่อนกัน เท่านั้น
แต่เมื่อคนมีใจให้ เค้าเองก็พยายามจีบเรา ยิ่งคุย ยิ่งนานวันความรู้สึกมันก็ยิ่งไป เค้าเองก็คงรับรู้ได้ เพราะเค้าก็ดูเหมือนจะอ่านเราออก และค่อนข้างเข้าใจเราดี
สรุปสถานการณ์ตอนนี้ ความรู้สึกมันช่างชัดเจน แต่กลับนำพาอนาคตที่มืดมัวมา เราไม่มีทางจะทำให้ผู้หญิงที่ไม่รู้อีโหน่อิเหน่ต้องเจ็บเพราะเราเด็ดขาด แต่เราเองก็กลับไม่เข้มแข็งพอที่จะผลักดันให้ผู้ชายคนนี้ออกไปจากชีวิตเรา (พ่อของลูกที่เลิกลากันไปยังบอกเลยว่าตั้งแต่มีคนนี้เข้ามาดูเรามีความสุขขึ้นมากและเค้าก็ดีใจด้วย)
ต้องบอกกับตัวเองเสมอ ว่าศึลธรรมคือที่พึ่งของเรา
ตัวเราเอง เคยมีครอบครัว แต่ก็มีปัญหากัน จูนกันไม่ติด เลยเป็นที่มาของข้อตกลงที่ว่าเราสองคนเป็นอิสระต่อกัน เพราะความรักของเรามันจบลงไปหลายปีแล้ว แต่เราก็ยังร่วมมือกันดูแลลูก เป็นเพื่อนที่ดี และรู้ใจกัน
ต่อมามีคนเข้ามาคุย เริ่มจากเป็นเพื่อน คุยกันในฐานะเพื่อน แต่แล้วเรามารู้ตัวอีกทีก็คือเค้าเริ่มจีบเรา และเราเริ่มมีใจให้ แต่...สิ่งสำคัญ คือ เค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว ถึงแม้เค้าจะถืออิสลาม แต่เรารู้ว่ายังไง ภรรยาเค้าก็ต้องเจ็บอยู่ดี
เมื่อเราบังคับความรู้สึกไม่ได้ เราก็เลยเลิกติดต่อเค้า แต่นั่นยิ่งทำให้เค้ายิ่งพยายามติดต่อเราหนักขึ้น ซึ่งทำให้เราต้องยอมกลับมาติดต่อด้วย เพราะว่า เราไม่อยากให้เค้ามาที่บ้าน ไม่อยากให้เค้ากระวนกระวายจนภรรยาที่บ้านเค้าต้องรู้สึกผิดปกติไป เมื่อเรากลับมาคุย เราก็พยายามจำกัดขอบเขตการคุยอย่างเพื่อนกัน เท่านั้น
แต่เมื่อคนมีใจให้ เค้าเองก็พยายามจีบเรา ยิ่งคุย ยิ่งนานวันความรู้สึกมันก็ยิ่งไป เค้าเองก็คงรับรู้ได้ เพราะเค้าก็ดูเหมือนจะอ่านเราออก และค่อนข้างเข้าใจเราดี
สรุปสถานการณ์ตอนนี้ ความรู้สึกมันช่างชัดเจน แต่กลับนำพาอนาคตที่มืดมัวมา เราไม่มีทางจะทำให้ผู้หญิงที่ไม่รู้อีโหน่อิเหน่ต้องเจ็บเพราะเราเด็ดขาด แต่เราเองก็กลับไม่เข้มแข็งพอที่จะผลักดันให้ผู้ชายคนนี้ออกไปจากชีวิตเรา (พ่อของลูกที่เลิกลากันไปยังบอกเลยว่าตั้งแต่มีคนนี้เข้ามาดูเรามีความสุขขึ้นมากและเค้าก็ดีใจด้วย)