ขอบคุณน้ำใจดีๆบนรถเมล์ค่ะ

เมื่อวานช่วงบ่ายสองโมง ตั้งใจไปดูไอรอนแมนที่โลตัสบางกะปิ ก็ได้ไปขึ้นรถเมล์สาย178ปรากฏว่า ได้ยืนค่ะ คนเยอะมากกก เราก็ยืนน ไมมีอะไรผิดปกติ ยืนข้างๆผู้ชายด้วยนะคะ (ผชนั่ง) ในใจก็แอบหมั่นไส้เบาๆ ที่เค้าได้นั่ง ยืนไปนานนนย้้ำว่านานมากค่ะ จู่ๆเราก็รู้สึกว่าโลกมืด ในใจตอนนั้น ทำไงดีเนี่ย กำลังจะเป็นลม มือก็จับเก้าอี้ไว้กลัวล้ม จากนั้นก็ไม่รู้สึกตัว และแล้ว ผชที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นสะกิดเราให้นั่ง เอายาดมให้ ซึ้งค่ะ ดีใจที่มีคนลุกให้นั่ง เราไม่สวยเค้าก็ยังดูแล ดีใจจริงๆค่ะ