อ่านหนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยวจบ สงสัยประโยคนี้ครับ

ในพ.ศ. ๒๕๑๙ ครอบครัวหนึ่งในกรุงเตหะรานเชิญอาตมาให้ไปอยู่ในบ้านเขา อาตมาอยู่กับครอบครัวนี้สามเดือนและได้รับความเมตตาเป็นอันมาก แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ราบรื่นโดยตลอด อาตมาต้องปรับตัวให้เข้ากับธรรมเนียมหลายอ

ตามหัวข้อเลยครับ คือแฟนผมชอบพูดแบบนี้ และก็บอกว่าเฉพาะ ผู้หญิงเท่านั้นที่ใช้ และผู้ชายไม่มีสิทธิมีแฟนทั้งทีต้องดีกว่าอยู่คนเดียวไม่ได้หรอครับ คือผมเองก็ดูแลแฟนเต็มที่ทุกอย่างแทบจะ80%++ ผมตื่นเช้าทำง

ฟังดูเหมือนคุณกำลังเผชิญกับความรู้สึกที่หนักหน่วงและเจ็บปวดอย่างมากนะครับ ความรู้สึกที่ว่าตัวเองไม่สำคัญและจะถูกลืมเลือนไปนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ขอให้รู้ไว้ว่าความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้สะท้อนถึงคุณ

17. อตฺตา หิ  อตฺตโน นาโถ ตนนั่นแล เป็นที่พึ่งแห่งตน ตนเป็นที่พึ่งแท้.........แห่งตน คนอื่นยากหวังผล......พึ่งได้ กิจน้อยใหญ่ใคร่ทน...บากบั่น เพียรหมั่นฝึกฝนไว้....เพื่อให้มิอับจน ตนคือ

ธรรมะ พร เมตตา สัทธรรมปุณฑรีกสูตรเป็นคัมภีร์หลักของพุทธศาสนามหายานที่รู้จักกันในนาม "พระสูตรแห่งสัทธรรมอันยอดเยี่ยมแห่งดอกบัว" คำสอนของพระสูตรนี้สรุปได้จากชื่อของคัมภีร์: "พระสูตร"

อ่านจบไปแล้ว ไม่เชิงว่าเกิดความสงสัย แต่อยากได้ความคิดเห็นของเพื่อนสมาชิกที่เคยอ่านต่อหนังสือเล่มนี้หน่อยน่ะครับ 1. ตอนที่เมลกียาเดสที่ตายไปแล้วกลับมาหาโฆเช อาร์คาดิโอ บูเอนดิยา ที่บ้านได้ ส่วนหนึ่งเ

เพราะไม่เหลือมนุษย์ที่จะเอากฎหมายใดมาลงโทษเขาได้ประเด็นทางปรัชญาและกฎหมายที่น่าสนใจเกี่ยวกับสถานการณ์สมมติสุดโต่ง นั่นคือ หากมีผู้กระทำให้มนุษยชาติสูญพันธุ์ไปหมดสิ้น ผู้กระทำนั้นจะไม่มีใครมาลงโทษ