เราเป็นคุณแม่เลี้ยงเีดี่ยวเพราะสามีจากไปแบบไม่มีวันกลับนะคะ ตั้งแต่สามีจากไปมีเสียงให้ได้ยินเรื่อยๆว่า เราคงอยู่คนเดียวไม่ได้ อีกเดี๋ยวก็คงแต่งงานใหม่ คือถ้าพูดให้เราไม่ได้ยินก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ แต่นี่ บอกตรงๆว่ารำคาญมาก เราไม่ได้มีภาระหนี้สินอะไร ไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน พึ่งพาตัวเองได้ทุกอย่าง ชีวิตที่เหลืออยากทุ่มเทให้กับลูกนี่ มันเป็นเรื่องแปลกรึไง เราจะมีความสุขกับสิ่งที่เรามีอยู่ตอนนี้ไม่ได้หรือยังไงนะ เข้าใจนะคะว่ามันห้ามความคิดคนอื่นไม่ได้ แต่มันรำคาญ...สังคมที่เราอยู่มันเป็นสังคมต่างจังหวัด ถ้าเป็นสังคมเมืองนี่เขาจะไม่มานั่งสนใจเรื่องพวกนี้เลย เซ็งมาก ทำไงดีคะ แม่ๆ
ถามคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่านค่ะ