สืบเนื่องมาจากกระทู้ที่เคยตั้งมาเมื่อประมาณ ปลายปีที่แล้ว
กระทู้นี้ครับ
http://pantip.com/topic/13089536
ณ.เวลานี้ ธุรกิจที่บ้านก็เริ่มย่ำแย่เต็มที่ เกือบถึงที่สุด ไปออกงาน BIG ที่ผ่านมา ยอด order ลดลงอย่างน่าใจหาย วันงานขายปลีก ขายได้น้อยลงเกือบ 70% ณ.เวลาเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว
คนงานที่บ้านเริ่มบ่นเรื่อง เงินเดือนที่ค้างไม่ได้จ่ายตั้งแต่ มีนาคม( น้องชายกับ น้องสาวที่ทำงานให้แม่ก็ยังไม่ได้เช่นเดียวกัน พึ่งทราบเรื่องวันนี้ เพราะ ฝ่ายสินเชื่อ ธนาคาร โทรมาว่าเดือนนี้ไม่มีเงิน 25000 เข้ามา พอโทรถามน้องชายก็เลยถึงบางอ้อ....)
ผมสงสารแม่ ที่ยังต้องทำงาน ต้องแบกรับภาระหนี้สินเกือบ 30ล้านบาท หลังแกก็ไม่ดี เข่า ข้อเท้าก็ไม่ดี
ผมก็ทำงานตัวเป็นเกลียว ทุกวัน จันทร์ ถึงอาทิตย์ บางคืนไม่ได้นอน ส่งให้แม่เดือนละ 3หมื่น ผ่อนบ้าน + ซื้ออาหารให้น้องกับแม่กินตกเดือนละ2-3หมื่น
เก็บเงินอีกส่วนไว้สำหรับแต่งงาน ทยอยเก็บมาตั้งแต่ ปลายตุลา ตอนนี้ได้มา5แสนแล้วครับ ซึ่งก็น่าจะเพียงพอต่อการสู่ขอ แต่ไม่เพียงพอต่อการจัดงานแต่ง แม้จะงานเล็กๆก็ตาม เพราะไปรีวิวมา อย่างน้อยต้องมี 2-3แสน และตกลงกับพ่อแม่แฟนแล้ว ทางนั้นเป็นคน ตจว อยากให้จัด2งาน ที่ กทม กับ ตจว โดยพ่อแม่เขาจะช่วย ค่าใช้จ่ายที่ต่างจังหวัดให้ แต่ที่ กทม ให้ผมกับครอบครับดูแล
เคยคุยกับน้องสาวน้องชาย ถึงศักยภาพของทั้งคู่ เคยเห้ดูกระทู้เก่าๆ ที่เคยโพสไว้ เคยลองถามว่า ถ้าที่บ้านแย่ไป ล้มละลาย แล้วต้องเริ่มต้นใหม่ จะทำยังไงกับชีวิต แต่เหมือนเขาก็ยังห่วงบริษัท ห่วงแม่ว่าจะไม่มีคนช่วย ทั้งๆที่เงินเดือนก็มาจากบริษัท หนี้สินก็ยิ่งพอกพูน เพราะรายได้ ลดลง แต่รายจ่ายยังคงที่อยู่
มันเป็นเรื่องที่อธิบายยากจริงๆครับ กับคนในครอบครัว แต่ผมว่า ผมต้องตัดสินใจอะไรบางอย่างให้เด็ดขาดเพิ่มแล้ว....ตอนนี้ภาระผ่อนของแม่ที่ผ่อนบ้านคือ6หมื่นบาทต่อเดือน ก็เอาเงินเดือนจากบริษัทมาโปะนี่แหละ....ส่วน ตึกแถวเดือนละ25000 ผมช่วยหมื่นนึง ที่เหลือก็เป็นภาระน้องทั้งสอง.....
หลายคนที่เคยอ่านกระทู้อาจเบื่อกับเรื่องราวซ้ำๆซากๆของผม ขอโทษจริงๆนะครับ ไม่comment ไม่ว่า แต่อย่างน้อย ขอเป็นที่ระบายของผมหน่อยก็แล้วกัน....เพราะหลายครั้งที่เหนื่อย ง่วง เกือบหลับใน....ทุกคนที่บ้านก็จะเป็นห่วงตลอด.....บอกให้เบางานเหอะ ไม่ต้องโหมขนาดนี้ก็ได้....ผมถามกลับไป แล้ว.....เมื่อไหร่เราจะปลดหนี้ละ....มันมีทางอื่นที่หาเงินได้นอกจากนี้หรอ เพราะกองทุนหรือหุ้นผมก็ลงทุนไปบ้างแล้ว แต่ก็ต้องค่อยๆสะสม.....เราจะได้อยู่กันสบายแบบนี้หรอ....จะมีข้าวเย็นที่ผมซื้อมาฝาก หรือเวลาแม่ป่วยไม่สบาย ใครจะเบิกหายามาให้ ถ้าผมไม่ทำงานให้เยอะไว้ เพราะลำพังถ้าบริษัทล่มจริงๆ เงินเดือนน้อง2คน ก็คงพอเลี้ยงตัวเองได้ แต่ภาระเรื่องบ้าน และแม่......ผมนึกไม่ออกจริงๆ ว่าจะมีใครอีกครับ......ขอบคุณครับที่ทนอ่านจนจบ...
เวลาที่เราต้องสละเรือ....มันคงจะมาถึงอีกในไม่ช้า.....
หรือว่า.....เวลานั้นมันใกล้จะมาถึงแล้วจริงๆ
กระทู้นี้ครับ http://pantip.com/topic/13089536
ณ.เวลานี้ ธุรกิจที่บ้านก็เริ่มย่ำแย่เต็มที่ เกือบถึงที่สุด ไปออกงาน BIG ที่ผ่านมา ยอด order ลดลงอย่างน่าใจหาย วันงานขายปลีก ขายได้น้อยลงเกือบ 70% ณ.เวลาเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว
คนงานที่บ้านเริ่มบ่นเรื่อง เงินเดือนที่ค้างไม่ได้จ่ายตั้งแต่ มีนาคม( น้องชายกับ น้องสาวที่ทำงานให้แม่ก็ยังไม่ได้เช่นเดียวกัน พึ่งทราบเรื่องวันนี้ เพราะ ฝ่ายสินเชื่อ ธนาคาร โทรมาว่าเดือนนี้ไม่มีเงิน 25000 เข้ามา พอโทรถามน้องชายก็เลยถึงบางอ้อ....)
ผมสงสารแม่ ที่ยังต้องทำงาน ต้องแบกรับภาระหนี้สินเกือบ 30ล้านบาท หลังแกก็ไม่ดี เข่า ข้อเท้าก็ไม่ดี
ผมก็ทำงานตัวเป็นเกลียว ทุกวัน จันทร์ ถึงอาทิตย์ บางคืนไม่ได้นอน ส่งให้แม่เดือนละ 3หมื่น ผ่อนบ้าน + ซื้ออาหารให้น้องกับแม่กินตกเดือนละ2-3หมื่น
เก็บเงินอีกส่วนไว้สำหรับแต่งงาน ทยอยเก็บมาตั้งแต่ ปลายตุลา ตอนนี้ได้มา5แสนแล้วครับ ซึ่งก็น่าจะเพียงพอต่อการสู่ขอ แต่ไม่เพียงพอต่อการจัดงานแต่ง แม้จะงานเล็กๆก็ตาม เพราะไปรีวิวมา อย่างน้อยต้องมี 2-3แสน และตกลงกับพ่อแม่แฟนแล้ว ทางนั้นเป็นคน ตจว อยากให้จัด2งาน ที่ กทม กับ ตจว โดยพ่อแม่เขาจะช่วย ค่าใช้จ่ายที่ต่างจังหวัดให้ แต่ที่ กทม ให้ผมกับครอบครับดูแล
เคยคุยกับน้องสาวน้องชาย ถึงศักยภาพของทั้งคู่ เคยเห้ดูกระทู้เก่าๆ ที่เคยโพสไว้ เคยลองถามว่า ถ้าที่บ้านแย่ไป ล้มละลาย แล้วต้องเริ่มต้นใหม่ จะทำยังไงกับชีวิต แต่เหมือนเขาก็ยังห่วงบริษัท ห่วงแม่ว่าจะไม่มีคนช่วย ทั้งๆที่เงินเดือนก็มาจากบริษัท หนี้สินก็ยิ่งพอกพูน เพราะรายได้ ลดลง แต่รายจ่ายยังคงที่อยู่
มันเป็นเรื่องที่อธิบายยากจริงๆครับ กับคนในครอบครัว แต่ผมว่า ผมต้องตัดสินใจอะไรบางอย่างให้เด็ดขาดเพิ่มแล้ว....ตอนนี้ภาระผ่อนของแม่ที่ผ่อนบ้านคือ6หมื่นบาทต่อเดือน ก็เอาเงินเดือนจากบริษัทมาโปะนี่แหละ....ส่วน ตึกแถวเดือนละ25000 ผมช่วยหมื่นนึง ที่เหลือก็เป็นภาระน้องทั้งสอง.....
หลายคนที่เคยอ่านกระทู้อาจเบื่อกับเรื่องราวซ้ำๆซากๆของผม ขอโทษจริงๆนะครับ ไม่comment ไม่ว่า แต่อย่างน้อย ขอเป็นที่ระบายของผมหน่อยก็แล้วกัน....เพราะหลายครั้งที่เหนื่อย ง่วง เกือบหลับใน....ทุกคนที่บ้านก็จะเป็นห่วงตลอด.....บอกให้เบางานเหอะ ไม่ต้องโหมขนาดนี้ก็ได้....ผมถามกลับไป แล้ว.....เมื่อไหร่เราจะปลดหนี้ละ....มันมีทางอื่นที่หาเงินได้นอกจากนี้หรอ เพราะกองทุนหรือหุ้นผมก็ลงทุนไปบ้างแล้ว แต่ก็ต้องค่อยๆสะสม.....เราจะได้อยู่กันสบายแบบนี้หรอ....จะมีข้าวเย็นที่ผมซื้อมาฝาก หรือเวลาแม่ป่วยไม่สบาย ใครจะเบิกหายามาให้ ถ้าผมไม่ทำงานให้เยอะไว้ เพราะลำพังถ้าบริษัทล่มจริงๆ เงินเดือนน้อง2คน ก็คงพอเลี้ยงตัวเองได้ แต่ภาระเรื่องบ้าน และแม่......ผมนึกไม่ออกจริงๆ ว่าจะมีใครอีกครับ......ขอบคุณครับที่ทนอ่านจนจบ...
เวลาที่เราต้องสละเรือ....มันคงจะมาถึงอีกในไม่ช้า.....